Alojzy Tadeusz Schuster
Jako major w 1924 | |
pułkownik artylerii | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Alojzy Tadeusz Schuster (ur. 17 marca 1890 w Makowie Podhalańskim, zm. 17 kwietnia 1940 w Charkowie) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Był synem Ludwika i Julii z Wasyanowiczów. W latach 1910 - 1918 służył w armii Austro-Węgier. Brał udział w wojnie z bolszewikami m.in. w wyprawie kijowskiej jako porucznik i kapitan 5 Lwowskiego Pułku Artylerii Polowej, w którym dowodził 2 baterią "Julia". Z końcem 1920 roku zostaje powołany na stanowisko dowódcy Baterii Zapasowej Artylerii Konnej Nr 2 we Lwowie. W czerwcu 1921 awansowany na majora. Wiosną 1922 objął stanowisko zastępcy dowódcy tworzącego się 10 Dywizjonu Artylerii Konnej w garnizonie Jarosław. W końcu 1922 roku został dowódcą 5 Dywizjonu Artylerii Konnej na Zakrzówku w Krakowie. W czasie dowodzenia dywizjonem na wniosek gen. broni Stanisława Szeptyckiego został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924. Dowodzi dywizjonem do 31 marca 1928 po czym został rejonowym inspektorem koni w Skierniewicach. Z końcem 1929 roku przeniesiony w stan spoczynku.
We wrześniu 1939 zmobilizowany, w dniu 19 września 1939 r. w miejscowości Bursztyn (województwo stanisławowskie) dostaje się do niewoli bolszewickiej wraz z grupą gen. bryg. Piotra Skuratowicza i zostaje wywieziony do obozu w Starobielsku. 17 kwietnia 1940 r. zamordowany przez NKWD w Charkowie.
Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika [1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
Dąb Pamięci poświęcony Alojzemu Schusterowi został posadzony w październiku 2008 przy kościele parafialnym pw. Przemienienia Pańskiego w Zuzeli (Powiat ostrowski, Województwo mazowieckie).
Awanse służbowe
- major - czerwiec 1921, 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 106 lokatą w korpusie oficerów artylerii
- podpułkownik - 1 grudnia 1924 ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 24 lokatą w korpusie oficerów artylerii
- pułkownik - 5 października 2007 pośmiertnie
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[2]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ przyznane odznaczenia
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1923
- Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924
- Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928
- Oficerowie artylerii II Rzeczypospolitej
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Uczestnicy wyprawy kijowskiej (1920)
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1940
- Ludzie urodzeni w Makowie Podhalańskim