Batorów
50°26′20″N 16°25′32″E/50,438889 16,425556| część miasta Szczytnej | |
 Kaplica św. Anny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Miasto | |
| W granicach Szczytnej |
31 grudnia 1959[1] |
| SIMC |
0984605 |
| Wysokość |
660-670[2] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-330 |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
Położenie na mapie Szczytnej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy Szczytna  | |
| 50°26′20″N 16°25′32″E/50,438889 16,425556
| |
Batorów (niem. Friedrichsgrund[3]) – osiedle w Szczytnej, położone w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[4].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa. Od 1945 w Polsce, gdzie ustanowiła gromadę w gminie Szczytna w powiecie lwóweckim w województwie wrocławskim[5][6]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 Batorów wszedł w skład nowo utworzonej gromady Szczytna[7]. 31 grudnia 1959 gromadę Szczytna zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla, przez co Batorów stał się integralną częścią Szczytnej[1]. 1 stycznia 1973 osiedle Szczytna otrzymało status miasta, w związku z czym Batorów został obszarem miejskim[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Wieś założona w około 1770 r. wraz z hutą szkła na skraju Gór Stołowych[2]. Liczne domy z XIX wieku, przydrożne figury świętych i krzyże[2]. Powyżej wsi na zboczu wzniesienia Hanula (650 m n.p.m.) znajduje się zespół kalwarii z barokową kaplicą pod wezwaniem św. Anny z 1770 r.[2] W kościółku znajdują się zabytkowe, kryształowe żyrandole (wyrób miejscowej huty szkła). Przez wieś przepływa Czerwona Woda[2]. Woda w potoku ma kolor rdzawy, ponieważ w środkowym biegu odwadnia Wielkie Torfowisko Batorowskie. Batorów był niegdyś własnością majora Leopolda von Hochberga, właściciela neogotyckiego zamku na Szczytniku w Szczytnej[2]. W Batorówku – przysiółku Batorowa – znajdowała się dawna osada drwali i kurzaków (osób zajmujących się wypalaniem węgla drzewnego) założona u schyłku XVIII wieku[2]. Obecnie znajduje się tu parking, gospodarstwo i pole namiotowe oraz leśniczówka. W górnej części wsi, przy drodze w Cygańskim Wąwozie, wyrobisko górnicze – pozostałość po kamieniołomie piaskowca.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Gilów – Piława Dolna – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Przełęcz pod Krępcem – Sarny – Tłumaczów – Gajów – Radków – Skalne Wrota – Pasterka – Przełęcz między Szczelińcem Wlk. a Szczelińcem Małym – Karłów – Lisia Przełęcz – Białe Skały – Skalne Grzyby – Batorówek – Batorów – Skała Józefa – Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Łomnicka Równia – Huta – Bystrzyca Kłodzka – Igliczna – Międzygórze – Przełęcz Puchacza[9],
Polanica-Zdrój – Batorów – Skała Józefa – Skały Puchacza – Karłów[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dz.U. z 1959 r. nr 65, poz. 391
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 34-36. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ https://archive.ph/20020723220220/http://www.grafschaft-glatz.de/karten/ggv-wk/ggv-wk-1.htm „Wanderwegekarte der Grafschaft Glatz, Herausgegeben 1935 vom Glatzer Gebirgsverein, 3. verbesserte Auflage 1938” (pol. Mapa szlaków turystycznych Hrabstwa Kłodzkiego, Wyd. Kłodzkie Tow. Górskie 1935, wydanie 3 poprawione 1938).
- ↑ Góry Stołowe. Skala 1:30 000; Wydawnictwo Turystyczne „Plan”; Jelenia Góra 2003.
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Uchwała Nr 17/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu kłodzkiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 3.08.2015
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Góry Stołowe. Skala 1:30 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-88049-42-9.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
| Części miasta wg TERYT |
|---|
