Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu
Ilustracja
Budynek Biblioteki Diecezjalnej w Sandomierzu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sandomierz

Data założenia

1820

Położenie na mapie Sandomierza
Mapa konturowa Sandomierza, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu”
50,683895°N 21,748662°E/50,683895 21,748662
Strona internetowa

Biblioteka Diecezjalna w SandomierzuBiblioteka Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu powstała w 1820 roku. Była jednostką podlegającą Wyższemu Seminarium Duchownego diecezji sandomierskiej. Dekretem Biskupa Sandomierskiego w 2006 roku Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego została przemianowana na Bibliotekę Diecezjalną w Sandomierzu.

Zadania[edytuj | edytuj kod]

Celem Biblioteki jest zabezpieczenie i zachowanie zabytków piśmiennictwa zgromadzonych w archiwach i bibliotekach kościelnych na terenie Diecezji Sandomierskiej, uzupełnianie zasobów o literaturę współczesną, rozwijanie czytelnictwa, upowszechnianie wiedzy i rozwój kultury chrześcijańskiej oraz udostępnianie zgromadzonych w niej zasobów dorobku nauki i kultury polskiej i światowej z zakresu filozofii, teologii i innych dyscyplin naukowych; pomocy duszpasterskich, tj. prac ascetycznych, literatury poświęconej życiu kapłańskiemu, ksiąg liturgicznych, kazań, katechez, pieśni religijnych, nut, wybranych dzieł z zakresu literatury polskiej, tak pięknej jak i popularnej – zwłaszcza religijnej, które mogą być wykorzystywane w pracy duszpasterskiej; prac traktujących o ważnych wydarzeniach w Polsce i w Kościele, potrzebnych do użytku alumnów seminarium duchownego tekstów biblijnych, encyklik papieskich, podręczników i pomocy naukowych, a także podejmowanie, wykonywanie i ogłaszanie prac badawczych na podstawie materiałów naukowych zgromadzonych i przechowywanych w zbiorach Biblioteki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • 1818 – powstanie diecezji sandomierskiej w wyniku pertraktacji rządu carskiego ze Stolicą Apostolską
  • 1819 – początek likwidacji zamożniejszych klasztorów na mocy ustawy carskiej:
Zbiory tych klasztorów w późniejszym czasie posłużyły za księgozbiór biblioteki.
  • 11 V 1819 – posiedzenie Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz wydelegowanie Samuela Bogumiła Linde, dyrektora Biblioteki Publicznej w Warszawie do przejęcia bibliotek księgozbiorów poklasztornych.
  • 7 XI 1820 – powołanie Seminarium Duchownego przez ówczesnego biskupa Adama Prospera Burzyńskiego i jego tymczasowe umieszczenie w gmachu Księży Emerytów (położony przy ul. Panny Maryi). Włączenie biblioteki w struktury Seminarium Duchownego jako zaplecze naukowo-dydaktyczne dla ówczesnych seminarzystów i księży profesorów
  • 19 VII 1820 – nadanie upoważnienia przez Ministra Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Stanisława Potockiego, prezesa Deputacji do Spraw Zniesionych Instytutów Duchownych dla biskupa sandomierskiego odnośnie do przeniesienia książek z zamkniętych klasztorów do tworzonego w Sandomierzu Seminarium Duchownego
  • 1 VI 1826 – reskrypt Komisji Rządowej WRiOP zlecający przewiezienie książek pozostałych w Wąchocku do Biblioteki Seminarium w Sandomierzu
  • VI 1863 – pożar gmachu Seminarium Duchownego oraz biblioteki. Poniesione straty przez bibliotekę to: 2000 książek, druki jezuickiej drukarni sandomierskiej. Uratowanie 171 książek (w tym 21 starodruków)
  • 15 X 1863 – Przysłanie książek po cystersach przez dziekana koprzywnickiego ks. Walentego Wlaźlackiego, prob. parafii Goźlice
  • 1864 – Zniesienie przez ukaz carski funkcjonujących jeszcze w zaborze rosyjskim klasztorów oraz zasilenie ich zbiorami księgozbioru biblioteki:
– Radom (pijarzy – 3123 książki);
Studzianna (filipini);
Radom (1398 książek w tym 58 inkunabułów i starodruków), Opatów, Kazanów (bernardyni);
– Sandomierz, Rytwiany i Solec (reformaci);
Smardzewice i Zawichost (franciszkanie);
– Sandomierz (dominikanie).
  • 26 IV 1865 – 29 I 1867 – sporządzanie spisów księgozbiorów likwidowanych klasztorów zakonnych oraz przekazywanie książek bibliotece
  • Porządkowanie zbiorów przez ks. Apolinarego Knothe wraz z alumnami. Kontynuacja porządkowania przez ks. Wawrzyńca Kuklińskiego i ks. Ludwika Piotrowicza i ks. Józefa Rokosznego
  • Ofiarowanie księgozbiorów dla biblioteki przez:
ks. Jan Gajkowski (zm. 1919) – ok. 2000 książek;
ks. P. Słabowski i ks. J. Kijanka (ówcześni regensi) – kilkaset książek;
bp Antoni Sotkiewicz – po jego śmierci wykupiono ok. 1000 książek.
  • 1904 r. – przeniesienie biblioteki wraz z całym Seminarium Duchownym do budynku przy ul. Gołębickiej 1 (wcześniejsza własność ss. Benedyktynek, nastąpiło wtedy włączenie biblioteki klasztornej Benedyktynek do dotychczasowego zasobu. Urządzaniem biblioteki zajął się rektor seminarium, późniejszy biskup ks. Pawła Kubickiego.
  • Opracowywanie zbiorów bibliotecznych kolejno przez:
ks. Apolinarego Knothe;
ks. Wawrzyńca Kuklińskiego;
ks. Ludwika Piotrowicza;
ks. Stanisława Jackowskiego;
ks. Teodora Banaszkiewicza;
ks. Andrzeja Wyrzykowskiego;
ks. Walentego Wójcika;
Stanisława Drypę
  • 1908 – założenie katalogu dubletów w wyniku zjazdu rektorów seminariów duchownych w Warszawie
  • 23 I 1911 – uzyskanie zgody przez rektora od Akademii Umiejętności w Krakowie na obniżenie ceny jej wydawnictw o połowę w wyniku krytycznego stanu kasy seminarium.
  • 1911 – sprowadzenie do biblioteki z zakładu Gustav Fock Lipska komplet patrologii greckiej i łacińskiej Migne'a oraz "Acta sanctorum" bollandystów.
  • 1975 r. – księgozbiór biblioteki seminaryjnej:
15 tomów ksiąg inwentarzowych;
59 tysięcy książek;
20 tysięcy starodruków;
659 tytułów czasopism
  • 1991 – reaktywowanie diecezji sandomierskiej oraz mianowanie na dyrektora biblioteki ks. Michała Spocińskiego. W latach 1993 – 1998 funkcję tę piastował ks. Stanisław Bastrzyk. Po jego ustąpieniu stanowisko to przejął ponownie ks. Spociński, a od czerwca 2002 roku zajmował je ks. Marek Reczek.
  • 25 X 2006 – dekret bpa Andrzeja Dzięgi powołujący od 1 I 2007 nową Bibliotekę Diecezjalną, do której włączono:
Bibliotekę i Archiwum Wyższego Seminarium Duchownego
Bibliotekę i Archiwum Kapituły Kolegiackiej i Katedralnej w Sandomierzu
Archiwum Diecezjalne w Sandomierzu
Na dyrektora nowej biblioteki powołany został wówczas ks. dr Andrzej Barzycki.

Biblioteka należy do Federacji Bibliotek Kościelnych "Fides". W 2013 roku na XIX walnym zgromadzeniu FIDES wybrano do zarządu ks. Andrzeja Jakóbczaka, a w 2019 na XXV walnym zgromadzeniu ks. Piotra Tylca, kolejnych dyrektorów biblioteki.

  • 25 IX 2017 - decyzja Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o włączeniu Biblioteki Diecezjalnej do bibliotek naukowych.

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Zasoby biblioteki tworzą[1]:

Biblioteka i Archiwum Wyższego Seminarium Duchownego

  • Biblioteka i Archiwum Kapituły Kolegiackiej i Katedralnej w Sandomierzu
  • Archiwum Diecezjalne w Sandomierzu

Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu posiada:

  • 200 tysięcy woluminów, w tym:
  • 20 tysięcy (około) starych druków, w tym 2 tys. ze zbiorów Kapituły Kolegiackiej i Katedralnej w Sandomierzu
  • 5 tys. (około) rękopisów
  • 752 tytuły czasopism
  • 8,4 tys. klatek mikrofilmów
  • 1,5 tys. fotografii z przełomu XIX/XX w.
  • 408 inkunabułów, w tym 100 ze zbiorów Kapituły Kolegiackiej i Katedralnej w Sandomierzu
  • 1 tys. muzykaliów
  • najcenniejszy zabytek języka polskiego Bogurodzica

Spośród posiadanego przez bibliotekę księgozbioru 1100 woluminów jest wpisanych do rejestru zabytków ruchomych Województwa Świętokrzyskiego.

Zbiory biblioteki są dostępne w katalogu internetowym[2]. Książki dostępne są w systemie bibliotecznym Koha, który zawiera informacje o zbiorach siedemnastu bibliotek kościelnych (stan na listopad 2018). Biblioteka jest także czynnym współpracownikiem NUKAT. Biblioteka część swoich zbiorów udostępnia w formie elektronicznej w Bibliotece Cyfrowej[3]. Obecnie wprowadzonych jest 2083 pozycji (stan na listopad 2018).

Zarządzający Biblioteką Diecezjalną[edytuj | edytuj kod]

Kierownicy Biblioteki:
  • 1875–1879 – ks. Ludwik Piotrowicz
  • 1879–1881 – ks. Teofil Banaszkiewicz
  • 1892–1893 – ks Stanisław Puławski
  • 1897–1906 – ks. Antoni Rewera
  • 1907–1948 – ks. mgr Andrzej Wyrzykowski
  • 1948–1961 – ks. dr Walenty Wójcik
  • 1961–1983 – ks. dr Stanisław Drypa
  • 1984–1991 – ks. mgr Marek Kozera
Dyrektorzy Biblioteki:
  • 1992–1993 – ks. mgr Michał Spociński
  • 1993–1998 – ks. Stanisław Bastrzyk
  • 1998–2002 – ks. mgr Michał Spociński
  • 2002–2006 – ks. mgr lic. Marek Reczek
  • 2006–2012 – ks. dr Andrzej Barzycki
  • 2012–2015 – ks. kan. mgr lic. Andrzej Jakóbczak
  • od 2015 – ks. dr Piotr Tylec

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W Bibliotece Diecezjalnej w Sandomierzu skanują zbiory [online], Nauka w Polsce [dostęp 2024-02-18] (pol.).
  2. Koha › Sesja wygasła Zaloguj się [online], k.fides.org.pl [dostęp 2018-11-08] (pol.).
  3. Biblioteka Cyfrowa / Digital Library [online], bc.bdsandomierz.pl [dostęp 2018-11-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wójcik Walenty, Włączenie zbiorów poklasztornych do biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu [w:]Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, T. 1, Z. 2, Lublin 1960, str. 50-65.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]