Bornit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bornit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Cu5FeS4

Twardość w skali Mohsa

3

Przełam

muszlowy albo nierówny

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

rombowy[1]

Gęstość minerału

4,9 – 5,4 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

Na świeżym przełamie brązowa jednak szybko pojawiają się pstre naloty. Spotyka się minerał w barwie różowobrunatnej, czerwonej i miedzianej, często pokryty niebieskofioletowym nalotem.

Rysa

szara do czarnej

Połysk

metaliczny

Bornitminerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim, rozpowszechnionym tylko w niektórych regionach Ziemi. Minerał hydrotermalnych żył kruszcowych, zwykle występuje w asocjacji z chalkopirytem jako produkt odmieszania roztworu stałego, z galeną, sfalerytem i pirytem. Znany z wielu złóż miedzi, powszechny szczególnie w strefie cementacyjnej złóż siarczków Cu. Pospolity w łupkach miedzionośnych cechsztynu, tu w asocjacji z tetraedrytem, chalkozynem, pirytem, kowelinem.

Nazwa pochodzi od nazwiska austriackiego mineraloga Ignaza von Borna (1742-1791)[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Niezmiernie rzadko tworzy kryształy izometryczne o postaci sześcianu, ośmiościanu, bądź ich kombinacji. Często jest zbliźniaczony. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, tworzy wpryśnięcia i impregnacje. Jest kruchy, nieprzezroczysty, wykazuje iryzację w odcieniach fioletowych, niebieskich, zielonych. W stanie świeżym podobny do pirytu i nikielinu.

Na świeżym przełamie wykazuje podobieństwo do pirotynu, a po pewnym czasie do kowelinu i chalkopirytu.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Miejsca występowania:

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bornite Mineral Data. Webmineral.com. [dostęp 2011-10-11].
  2. Bornite. Mindat.org. [dostęp 2012-01-22].
  3. Geologia złoża. KGHM Polska Miedź SA. [dostęp 2014-08-06].