Caudron G.2

Caudron G.2

Caudron G.2
Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Société des Avions Caudron
Typ	samolot rozpoznawczy/szkolny
Konstrukcja	dwupłat
Załoga	1/2
Historia
Data oblotu	1913
Dane techniczne
Napęd	1 silnik rotacyjny Gnome
Moc	59 kW (80 KM)
Wymiary
Rozpiętość	12,1 m
Długość	7,25 m
Powierzchnia nośna	28 m²
Masa
Własna	400 kg
Startowa	700 kg
Osiągi
Prędkość maks.	106 km/h
Dane operacyjne
Użytkownicy
Francja, Chiny, Australia, Wielka Brytania

Caudron G.2 – francuski samolot rozpoznawczy i szkolny w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Société des Avions Caudron. Produkowana seryjnie maszyna używana była w niewielkich ilościach przez lotnictwo wojskowe Francji, Australii, Wielkiej Brytanii i Chin. Rozwinięciem modelu G.2 była produkowana w dużych ilościach maszyna Caudron G.3.

Historia

Samolot rozpoznawczy Caudron G.2 powstał w wytwórni Société des Avions Caudron w 1913 roku . Zbudowany w układzie dwupłatu jedno- lub dwuosobowy samolot miał centralną gondolę, skrzydła o nierównej rozpiętości oraz podwójne listwy, do których przymocowane było usterzenie z podwójnymi statecznikami pionowymi. Maszyna miała konstrukcję drewnianą z elastycznymi skrzydłami, a sterowanie poziome odbywało się poprzez skręcanie płatów. Do napędu wykorzystano silnik rotacyjny Gnome o mocy 59 kW (80 KM) ze śmigłem ciągnącym, choć w części egzemplarzy zastosowano silnik Le Rhône o tej samej mocy. Wyprodukowano niewielką liczbę maszyn G.2, zastąpionych na liniach montażowych przez nowocześniejszy Caudron G.3.

Użycie

Francja

Caudron G.2 pojawił się we francuskim lotnictwie na początku 1914 roku. W momencie wybuchu I wojny światowej samoloty tego typu w liczbie kilku egzemplarzy zostały przydzielone do dwóch eskadr (fr. Escadrille) Aéronautique Militaire: CM 39 (od Caudron Monoplace) i C 11 z Le Crotoy. Maszyny Caudron G.2 przeprowadziły wiele misji rozpoznawczych na froncie zachodnim, m.in. nad Namurem (16 sierpnia), Chimay (24 sierpnia), Guise (30 sierpnia) oraz podczas bitwy nad Marną (1–10 września). Po ustabilizowaniu się frontu, samoloty G.2 trafiły również do eskadr C 17 i C 30, wyposażonych głównie w nowocześniejsze Caudrony G.3. W lutym 1915 roku eskadra CM 39 została przezbrojona w Caudrony G.3 i przemianowana na C 39; również w pozostałych eskadrach G.2 zostały zastąpione przez G.3. Według opinii załóg eskadry C 11, obserwator w G.2 miał bardzo ograniczone pole widzenia.

Australia

Australia nabyła kilka samolotów Caudron G.2 do użytku w szkołach lotniczych.

Wielka Brytania

Royal Naval Air Service zakupiło jedną maszynę Caudron G.2, napędzaną silnikiem Anzani o mocy 60 KM, która używana była w bazie lotniczej w Hendon.

Chiny

Niewielka liczba maszyn Caudron G.2 została 13 lipca 1913 roku zakupiona przez Chiny (łącznie 16 samolotów produkcji zakładów Caudron: G.2, G.3 i J).

Opis konstrukcji i dane techniczne

Caudron G.2 był jednosilnikowym, jedno- lub dwuosobowym samolotem rozpoznawczym i szkolnym w układzie dwupłatu . Rozpiętość skrzydeł wynosiła 12,1 metra, a powierzchnia nośna 28 m² . Długość samolotu wynosiła 7,25 metra . Masa własna wynosiła 400 kg, zaś masa całkowita (startowa) 700 kg . Napęd stanowił chłodzony powietrzem silnik rotacyjny Gnome o mocy 59 kW (80 KM). Prędkość maksymalna wynosiła 106 km/h .

Bibliografia

• Bruno Parmentier: Caudron G.2. aviafrance.com, 2005-01-29. [dostęp 2024-01-30]. (fr.).
• James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
• Leonard E. Opdycke: French Aeroplanes Before the Great War. Atglen: Schiffer Publishing Ltd., 1999. ISBN 0-7643-0752-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Sylwetka samolotu Caudron G.2 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-05)]. (ros.).