Cindy Nelson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cindy Nelson
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1955
Duluth

Debiut w PŚ

Sezon 1971/1972

Pierwsze punkty w PŚ

5.01 1974, Pfronten (6. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

13.01 1974, Grindelwald
(1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1976 Zjazd
Mistrzostwa świata
srebro Lake Placid 1980 Kombinacja
srebro Schladming 1982 Zjazd
brąz Innsbruck 1976 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
1977/1978
Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce
1982/1983
Puchar Świata (Kombinacja)
3. miejsce
1975/1976
3. miejsce
1979/1980
3. miejsce
1981/1982

Cynthia Lee „Cindy” Nelson (ur. 19 sierpnia 1955 w Duluth) – amerykańska narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała w sezonie 1971/1972. Pierwsze punkty wywalczyła jednak 5 stycznia 1974 roku w Pfronten, zajmując szóste miejsce w biegu zjazdowym. Już osiem dni później po raz pierwszy stanęła na podium, zwyciężając w zjeździe w szwajcarskiej miejscowości Grindelwald. W kolejnych startach łącznie 23. razy stawała na podium, odnosząc jeszcze pięć zwycięstw: 21 grudnia 1974 roku w Saalbach i 4 lutego 1979 roku w Pfronten wygrywała zjazd, 1 marca 1975 roku w Garibaldi wygrała giganta, 9 stycznia 1976 roku w Meiringen zwyciężyła w kombinacji, a 10 stycznia 1983 roku w Verbier była najlepsza w supergigancie. Ostatnie podium wywalczyła 12 marca 1983 roku w Vail, gdzie była druga w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1978/1979, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Była także druga w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1977/1978 oraz giganta w sezonie 1982/1983, a w sezonach 1975/1976, 1979/1980 i 1981/1982 zajmowała trzecie miejsce w klasyfikacji kombinacji.

W 1974 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, gdzie zajęła jedenaste miejsce w slalomie i osiemnaste w zjeździe. Pierwszy medal zdobyła podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk olimpijskich w Innsbrucku, zajmując trzecie miejsce w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Rosi Mittermaier z RFN oraz Austriaczka Brigitte Totschnig. Na tej samej imprezie wystąpiła także w gigancie i slalomie, ale plasowała się poza czołową dziesiątką. Igrzyska w Innsbrucku były także mistrzostwami świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Nelson zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z Hanni Wenzel z Liechtensteinu. Z mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku wróciła bez medalu. Amerykanka zajęła tam między innymi piąte miejsce w zjeździe i szóste w kombinacji. Kolejny sukces osiągnęła na mistrzostwach świata w Lake Placid w 1980 roku, zdobywając srebrny medal w kombinacji. Nelson uplasowała się tam za Hanni Wenzel, a przed Austriaczką Ingrid Eberle. Ostatni medal zdobyła podczas rozgrywanych w 1982 roku mistrzostw świata w Schladming, zajmując drugie miejsce w zjeździe. Uległa tam tylko Kanadyjce Gerry Sorensen, do której straciła 0,41 sekundy. Trzecią w tych zawodach Laurie Graham z Kanady Nelson wyprzedziła zaledwie o 0,03 sekundy. Startowała także na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku i rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Bormio, jednak w żadnym ze startów nie uplasowała się w najlepszej dziesiątce.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck Zjazd 1:46,16 +1,34 Rosi Mittermaier
13. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Slalom 1:30,54 +6,79 Rosi Mittermaier
21. 13 lutego 1976 Austria Innsbruck Gigant 1:29,13 +2,89 Kanada Kathy Kreiner
7. 17 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Zjazd 1:37,52 +2,17 Austria Annemarie Moser-Pröll
13. 21 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Gigant 2:41,66 +5,66 Liechtenstein Hanni Wenzel
11 23 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Slalom 1:25,09 +5,76 Liechtenstein Hanni Wenzel
18. 13 lutego 1984 Sarajewo Gigant 2:20,98 +3,90 Stany Zjednoczone Debbie Armstrong

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF[1] 3 lutego 1974 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 1:43,18 Francja Fabienne Serrat
DSQ[2] 7 lutego 1974 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:50,84 - Austria Annemarie Moser-Pröll
11. 8 lutego 1974 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,63 +3,84 Liechtenstein Hanni Wenzel
3. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck Zjazd 1:46,16 +1,34 Rosi Mittermaier
13. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Slalom 1:30,54 +6,79 Rosi Mittermaier
21. 13 lutego 1976 Austria Innsbruck Gigant 1:29,13 +2,89 Kanada Kathy Kreiner
4. 13 lutego 1976 Austria Innsbruck Kombinacja 0,84 pkt +65,44 pkt Rosi Mittermaier
5. 1 lutego 1978 Garmisch-Partenkirchen Zjazd 1:48,31 +1,95 Austria Annemarie Moser-Pröll
30.[3] 3 lutego 1978 Garmisch-Partenkirchen Slalom 1:24,85 +11,34 Austria Lea Sölkner
15. 4 lutego 1978 Garmisch-Partenkirchen Gigant 2:41,15 +4,42 Maria Epple
6. 4 lutego 1978 Garmisch-Partenkirchen Kombinacja 2460,39 pkt +51,24 pkt Austria Annemarie Moser-Pröll
7. 17 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Zjazd 1:37,52 +2,17 Austria Annemarie Moser-Pröll
13. 21 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Gigant 2:41,66 +5,66 Liechtenstein Hanni Wenzel
11 23 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Slalom 1:25,09 +5,76 Liechtenstein Hanni Wenzel
2. 23 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Kombinacja 5,57 pkt +89,47 pkt Liechtenstein Hanni Wenzel
4. 31 stycznia 1982 Austria Schladming Kombinacja 8,99 pkt +21,22 pkt Szwajcaria Erika Hess
16.[4] 2 lutego 1982 Austria Schladming Gigant 2:37,17 +3,86 Szwajcaria Erika Hess
2. 4 lutego 1982 Austria Schladming Zjazd 1:37,47 +0,41 Kanada Gerry Sorensen
25.[5] 3 lutego 1985 Włochy Bormio Zjazd 1:26,96 +4,99 Szwajcaria Michela Figini
15. 4 lutego 1985 Włochy Bormio Kombinacja 18,72 pkt +82,59 pkt Szwajcaria Erika Hess

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwajcaria Grindelwald13 stycznia 1974 – (zjazd)
  2. Austria Saalbach21 grudnia 1974 – (zjazd)
  3. Kanada Garibaldi1 marca 1975 – (gigant)
  4. Szwajcaria Meiringen9 stycznia 1976 – (kombinacja)
  5. Pfronten4 lutego 1979 – (zjazd)
  6. Szwajcaria Verbier10 stycznia 1983 – (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Włochy Cortina d’Ampezzo12 grudnia 1974 (zjazd) – 2. miejsce
  2. Włochy Aprica10 grudnia 1975 (zjazd) – 3. miejsce
  3. Austria Bad Gastein22 stycznia 1976 (slalom) – 3. miejsce
  4. Stany Zjednoczone Copper Mountain5 marca 1976 (gigant) – 2. miejsce
  5. Pfronten6 stycznia 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  6. Pfronten7 stycznia 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  7. Austria Bad Kleinkirchheim11 marca 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  8. Austria Bad Kleinkirchheim12 marca 1978 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Austria Schruns26 stycznia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
  10. Austria Schruns26 stycznia 1979 (kombinacja) – 2. miejsce
  11. Pfronten4 lutego 1979 (kombinacja) – 3. miejsce
  12. Francja Val d’Isère5 grudnia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
  13. Austria Bad Gastein21 stycznia 1980 (kombinacja) – 3. miejsce
  14. Austria Schruns12 stycznia 1981 (zjazd) – 2. miejsce
  15. Stany Zjednoczone Aspen6 marca 1981 (zjazd) – 3. miejsce
  16. Szwajcaria Grindelwald14 stycznia 1982 (zjazd) – 3. miejsce
  17. Pfronten14 stycznia 1982 (kombinacja) – 3. miejsce
  18. Szwajcaria Arosa13 lutego 1982 (zjazd) – 2. miejsce
  19. Stany Zjednoczone Waterville Valley10 marca 1983 (gigant) – 3. miejsce
  20. Stany Zjednoczone Vail12 marca 1983 (gigant) – 2. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]