Enochrus coarctatus
| Enochrus coarctatus | |||
| (Gredler, 1863) | |||
_(3052939128).jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
Enochrus (Methydrus) coarctatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Enochrus coarctatus – gatunek chrząszcza z rodziny kałużnicowatych i podrodziny Enochrinae. Zamieszkuje Europę i Azję Północną.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1863 roku przez Vinzenza Marię Gredlera pod nazwą Philhydrus coarctatus[1][2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o podługowato-owalnym, umiarkowanie wysklepionym ciele długości od 3,8 do 4 mm, szerszym i rzadziej punktowanym niż u E. affinis i E. nigritus[3]. Głowa jest czarna z wyraźnymi, dużymi, trójkątnymi, żółtymi plamkami przed oczami[3][4]. Warga górna u samca jest jaśniejsza niż u samicy[3]. Znacznie dłuższe od czułków[4] głaszczki szczękowe są żółte z ostatnim członem przyczernionym co najwyżej pośrodku, natomiast u szczytu jasnym[4]; długość członu ostatniego jest znacznie mniejsza niż przedostatniego[4][3]. Przedplecze jest brudnożółte z brązowym przyciemnieniem pośrodku, rozciągającym się pomiędzy czterema czarniawymi plamkami. Pokrywy są brudnożółte z przyczernieniem między szwem a rzędem przyszwowym oraz jaśniejszą smugą na zewnątrz tego przyczernienia[4][3]. Spód ciała ubarwiony jest czarno[4]. Odnóża są rdzawoczerwone z przyciemnionymi udami i goleniami. U samca pazurki przednich odnóży są silnie, hakowato zakrzywione. Odwłok ma ostatni z widocznych sternitów opatrzony pośrodku tylnej krawędzi drobnym, półokrągłym, orzęsionym wcięciem. Genitalia samca cechują się edeagusem o szerokim i krótkim płacie środkowym oraz wierzchołkach paramer nieco zakrzywionych do wewnątrz[3].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad wodny, zarówno w stadium larwalnym, jak i dorosłym[5]. Rozmieszczony jest od nizin po niższe położenia górskie, przy czym na nizinach jest zdecydowanie liczniejszy niż w górach. Zasiedla rozmaite zbiorniki wody stojącej[6], preferując te o kwaśnym odczynie[6][3].
Gatunek palearktyczny, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Grecji oraz europejskiej, syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ V.M. Gredler: Die Käfer von Tirol nach ihrer horizontalen und vertikalen Verbreitung. I Hälfte: Cicindelidae–Dascillidae. Mit mehreren diagnosierten Noviliiten. Bozen: Eberle'sche Buchdrukerei, 1863, s. 75.
- ↑ a b M. Hansen: Hydrophilidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea – Histeroidea – Staphylinoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2004, s. 45–46.
- ↑ a b c d e f g Arved Lompe (n. G.A. Lohse): Gattung Enochrus Thoms.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-03-23].
- ↑ a b c d e f Jarosław Łomnicki. Przegląd wodolubków (Philydrus) Polski. „Kosmos”. 35 (3-6), s. 263-273, 1911. Pierwsza związkowa drukarnia we Lwowie.
- ↑ Martin Fikáček: 20. Hydrophilidae Leach, 1815. W: Adam Ślipiński, John F. Lawrence: Australian Beetles. Volume 2. Archostemata, Myxophaga, Adephaga, Polyphaga (part). CSIRO Publishing, 2019, s. 271-350. ISBN 978-0-643-09730-8.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Adephaga prócz Carabidae, Myxophaga, Polyphaga: Hydrophiloidea. „Katalog Fauny Polski”. 23 (4), 1976.