I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I Liceum Ogólnokształcące
im. Jana Kasprowicza
w Inowrocławiu
szkoła ponadpodstawowa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Inowrocław

Adres

ul. 3 Maja 11/13
88-100 Inowrocław

Data założenia

1855

Patron

Jan Kasprowicz

Liczba uczniów

550 (2010)

Dyrektor

mgr Rafał Łaszkiewicz

Wicedyrektorzy

mgr Kamil Grabowski

Członkostwo

Towarzystwo Szkół Twórczych,
Stowarzyszenie na rzecz Najstarszych Szkół w Polsce,
Szkoły Stowarzyszone UNESCO

Położenie na mapie Inowrocławia
Mapa konturowa Inowrocławia, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcąceim. Jana Kasprowiczaw Inowrocławiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcąceim. Jana Kasprowiczaw Inowrocławiu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcąceim. Jana Kasprowiczaw Inowrocławiu”
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego
Mapa konturowa powiatu inowrocławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcąceim. Jana Kasprowiczaw Inowrocławiu”
Ziemia52°47′50,082″N 18°15′47,171″E/52,797245 18,263103
Strona internetowa

I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiuinowrocławska szkoła średnia o ponadstupięćdziesięcioletniej tradycji (najstarsza na Kujawach Zachodnich). Należy do Stowarzyszenia na rzecz Najstarszych Szkół w Polsce[1], Towarzystwa Szkół Twórczych oraz programu Szkół Stowarzyszonych UNESCO[2]. Od roku szkolnego 2011/2012 do 2018/2019 przy I LO działało Gimnazjum Dwujęzyczne z językiem angielskim[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klasa 1936-1939 Państwowego Gimnazjum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu

Szkoła została założona w 1855, pierwotnie jako niemieckie Królewskie Gimnazjum (Königliches Gymnasiums) dla chłopców. Od 1860 działa w obecnej lokalizacji, przy ul. 3 Maja 11/13. Do najstarszej części dobudowano w 1880 salę sportową otoczoną boiskiem, w latach 1913–1915 dwuskrzydłowy budynek z aulą, zaś w 1976 oddano do użytku nową salę gimnastyczną i łącznik pomiędzy nią a fasadą gmachu głównego.

Szkoła miała w swoich szeregach uczniowskich Niemców, Polaków i Żydów, uczyli w niej również, ze względu na specyfikę regionu, tak Niemcy, jak i nieliczni Polacy. W latach 1870–1880 uczniem gimnazjum był przyszły poeta i patron szkoły, Jan Kasprowicz.

W 1873 język polski utracił w szkole status języka wykładowego, a jako przedmiot stał się nieobowiązkowy. Polskość kultywowały wśród uczniów tajne organizacje – powstałe ok. 1870 Tajne Kółko Literackie Młodzieży Polskiej im. Tomasza Zana, a od 1873 do 1883 organizacja filomacka o nazwie „Wincenty Pol”. Germanizacja postępowała i w 1907 język polski został całkowicie zlikwidowany jako przedmiot.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości szkoła przeszła w 1919 pod administrację polską – rok później odbył się w niej pierwszy egzamin dojrzałości przed polską komisją. W 1926 placówka otrzymała imię Jana Kasprowicza. W 1932, na mocy nowej ustawy o szkolnictwie, została przekształcona z 8-letniego gimnazjum ogólnokształcącego w 6-letnią szkołę z 4-letnim gimnazjum i 2-letnim liceum z wydziałami humanistycznym, klasycznym, przyrodniczym i matematyczno-fizycznym.

Na początku II wojny światowej budynek szkoły służył jako kwatera i szpital dla Niemców rannych w kampanii wrześniowej. W 1940 stworzono tam gimnazjum z internatem dla niemieckich chłopców. Po wyzwoleniu miasta w 1945 gimnazjum i liceum wznowiło działalność jako szkoła polska, już koedukacyjna.

Przez lata swej działalności, zwłaszcza od połowy XX wieku, placówka stanowi ważny ośrodek oświaty regionu. Uczniowie corocznie osiągają sukcesy edukacyjne[4], co daje szkole wysokie pozycje w rankingach. Przy szkole działa teatr[5], koła naukowe, szkolny klub sportowy[6] – organizujący coroczny ogólnopolski turniej koszykarski[7], muzeum i biblioteka z ponad 30 tysiącami woluminów oraz zbiorem starodruków[8]. Prężnie działa też Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum[9] – zjazd z okazji 150-lecia szkoły w 2005 r. zgromadził ich ponad 1000. Szkoła organizuje imprezy kulturalne, odczyty i wykłady, m.in. w ramach Wszechnicy Absolwentów. Uczniowie wraz z wychowawcami trzykrotnie wystawili plenerowe widowisko Misterium Męki Pańskiej dla mieszkańców miasta (2007[10], 2008, 2009), zaś w styczniu 2009 (wraz z grupami rekonstrukcyjnymi) inscenizację walk powstania wielkopolskiego na ulicach Inowrocławia – według scenariusza nauczyciela I LO Edmunda Mikołajczaka[11]. W grudniu 2011 otwarto przy szkole miniobserwatorium astronomiczne jako część projektu Astrobaza[12].

Jubileuszowy rok 150-lecia szkoły (2005) został ogłoszony przez Radę Miasta Inowrocławia „Rokiem Liceum Jana Kasprowicza”, zaś rok później placówka została odznaczona honorową odznaką „Zasłużony dla Województwa Kujawsko-Pomorskiego”.

Najdłużej urzędującym dyrektorem szkoły był Zdzisław Żyliński, sprawujący tę funkcję w latach 1977–2005. Od 2005 do 2007 dyrektorem szkoły był Grzegorz Roszak, który zrezygnował z funkcji po wyborze na Posła na Sejm VI kadencji. Po jego odejściu obowiązki dyrektora pełnił przez krótki czas Krzysztof Śledziński (wicedyrektor od 1994). Od 1 stycznia 2008 stanowisko dyrektora piastuje Rafał Łaszkiewicz.

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

I – okres od powstania szkoły do odzyskania niepodległości przez Inowrocław (1855–1919)
  1. Eduard Gustav Schaub 1855–1859
  2. Theodor Bernhard Gunther 1859–1872
  3. Karl Friedrich Menzel 1872–1882
  4. Ernst Traugott Eichner 1883–1902
  5. Ernst Viedt 1902–1919
    II – okres międzywojenny (1919–1939)
  6. Wojciech Krajewski 1919–1920
  7. Jan Augustak 1920–1931
  8. Zenon Niedzielski 1931–1932
  9. Józef Czownicki 1932–1939
    III – okres powojenny (od 1945)
  10. Jan Mikołajewski 1945
  11. Edward Mańkowski 1945–1951
  12. Mieczysław Zandecki 1951–1953
  13. Roman Mróz 1953–1956
  14. Stanisław Korpalski 1956–1966
  15. Henryk Kaczmarek 1966–1968
  16. Andrzej Krzemiński 1968-1977
  17. Zdzisław Żyliński 1977–2005
  18. Grzegorz Roszak 2005–2007
  19. Krzysztof Śledziński 2007 (p.o.)
  20. Rafał Łaszkiewicz od 2008[13]

Nauczyciele[edytuj | edytuj kod]

Uczniowie[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci I LO im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu.

Rankingi[edytuj | edytuj kod]

W 2019 roku w Rankingu Perspektyw Liceum zajęło 7 miejsce w województwie kujawsko-pomorskim, a 174 w skali kraju[14].

W roku szkolnym 2007/2008 „Kasper” okazał się najlepszą szkołą średnią w województwie kujawsko-pomorskim: uczniowie zdobyli 26 tytułów laureata i finalisty ogólnopolskich olimpiad przedmiotowych; w roku szkolnym 2008/2009 – na miejscu II w województwie: 21 tytułów laureata i finalisty; w roku szkolnym 2009/2010 – również na miejscu II: 3 tytuły laureata i 20 tytułów finalisty ogólnopolskich olimpiad przedmiotowych.

Od 2011 r. uległy zmianie zasady tworzenia rankingu. Do kryteriów olimpijskich (liczba finalistów i laureatów olimpiad w przeliczeniu na liczbę uczniów) doliczono kryterium związane z wynikami egzaminu maturalnego oraz tzw. kryterium akademickie (ocenę szkoły przez pracowników wyższych uczelni). Stąd w 2011 r. I LO uplasowało się na 55. miejscu w kraju, a na 5. w województwie, według starych zasad utrzymując 2. pozycję w województwie i odnotowując 21. miejsce w kraju[15].

Ogólnopolski ranking szkół ponadgimnazjalnych
Rzeczpospolitej” i „Perspektyw
Rok Miejsce
2005 54.
2006 39.
2007 141.
2008 41.
2009 17[16].
2010 27[17].
2015 140[18]
2016 228
2017 224
2018 336
2019 174[19]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]