Kościół św. Bartłomieja w Żurrieq

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Bartłomieja
w Żurrieq
Il-knisja ta' San Bartilmew
01287 NICPMI (wpis 26.03.2013)
Ilustracja
Państwo

 Malta

Miejscowość

Żurrieq

Adres

Triq San Bartolimew

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Żurrieq

Wezwanie

św. Bartłomieja Apostoła

Wspomnienie liturgiczne

24 września

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja”
Ziemia35°49′53,9″N 14°28′37,6″E/35,831639 14,477111

Kościół Świętego Bartłomieja (malt. Il-knisja ta' San Bartilmew, ang. Church of St Bartholomew) – rzymskokatolicki kościół w Żurrieq na Malcie[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja jest jednym z najładniejszych w Żurrieq. Pierwsza świątynia została zbudowana w 1482[2]. W 1575 wizytator apostolski Pietro Dusina napisał w swoim raporcie, że kościół był w bardzo dobrym stanie, miał ołtarz, podłogę i drewniane drzwi. Nie miał jednak rektora ani żadnych dochodów. Kościołem opiekował się Mikiel Mangion, z jego dochodów w święto patrona świątyni odprawiana była msza święta i nieszpory[3].
Jednakże w 1658 biskup Malty Miguel Juan Balaguer Camarasa zdekonsekrował kościół – powodem był żałosny stan budynku, i nakazał jego zamknięcie. Ponad sto lat później, w 1775, na tym miejscu zbudowana została większa świątynia w stylu późnego baroku[4], którą 11 stycznia 1784 poświęcił proboszcz parafii Żurrieq ksiądz Ġużepp Agius. Jej budowa kosztowała 2529 scudi, z czego większość została zebrana przez mieszkańców wioski[3][5].

Fasada[edytuj | edytuj kod]

Do kościoła prowadzą cztery szerokie schody. Na obu rogach fasady stoją zgrupowane smukłe pilastry w stylu toskańskim, wsparte na wysokich cokołach. Takie same pilastry powtórzone są na bocznych elewacjach. Pilastry podpierają entablaturę, biegnącą wokół całego budynku. Na górnych narożnikach budynku stoją kamienne kule. Główne wejście z lekko zdobionym portalem, ponad drzwiami okno, w dolnej i górna części zaokrąglone. Nad oknem trójkątny fronton zwieńczony kulą, wkomponowany w gzyms. Dach świątyni ozdabia kopuła z latarnią i kamiennym krzyżem[3][6].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Nie wiadomo, kto był architektem kościoła, lecz z księgi rachunkowej projektu znamy jego wykonawcę – Angelo Bonnici. Wnętrze świątyni ma kształt kwadratu, z półokrągłą apsydą, nad którą również jest mniejsza półkopuła z niewielką latarnią. W apsydzie stoi główny ołtarz. W bocznych ścianach znajduje się dwoje drzwi; są tam też dwa boczne ołtarze. Wnętrze otacza osiem jońskich pilastrów z belkowaniem, biegnącym wokół ścian, na którym wspierają się pendentywy kopuły. Nad głównymi drzwiami galeria organowa. Nad każdym wejściem znajduje się okno doświetlające wnętrze[3].

Apsyda z ołtarzem[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny wraz z predellą wykonany jest z kamienia i pomalowany tak, aby imitował marmur. Otoczony jest wspaniałymi rzeźbionymi elementami w stylu rokoko, tworzącymi monumentalne retabulum z obrazem tytularnym. Wykonawcami wszystkich rzeźbionych elementów w świątyni byli Antonio i Giovanni Fabri. Apsyda z obu stron zakończona jest jońskimi pilastrami. Po obu stronach ołtarza proste drzwi do zakrystii, nad którymi obrazy w bogatych rokokowych kamiennych ramach, przedstawiające św. Publiusza oraz św. Wincentego Ferreriusza[3].

Ołtarze boczne[edytuj | edytuj kod]

We wnętrzu są dwa ołtarze boczne: ołtarz Przemienienia Pańskiego, z małym obrazem Maryi z Dzieciątkiem pod obrazem tytularnym, oraz ołtarz św. Franciszka, poniżej którego mały obraz św. Klary. Oba obrazy tytularne otoczone są wspaniałą rokokową ramą[3].

Kościół dzisiaj[edytuj | edytuj kod]

W 2006 kościół został odnowiony przez Ministerstwo Zasobów i Infrastruktury[4]. Dziś świątynia ma opiekuna, miejscowego księdza. 24 września, w dzień wspomnienia świętego patrona, odprawiana jest uroczysta msza święta, która wraz z następującym po niej wiejskim festynie gromadzą mieszkańców wioski[3].

Ochrona dziedzictwa kulturowego[edytuj | edytuj kod]

Budynek kościoła umieszczony jest na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod nr. 01287[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. San Bartilmew / St. Bartholomew. Quddies. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-25)]. (ang.).
  2. ŻURRIEQ. The Chapel of St. Bartholomew Apostle. visitmalta.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-02)]. (ang.).
  3. a b c d e f g Anthony M. Brincat: Il-kappella ta’ San Bartilmew ~ Żurrieq ~. Kappelli Maltin. [dostęp 2018-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (malt.).
  4. a b Restoration Of Zurrieq chapel in final phase. [w:] The Malta Independent [on-line]. 2006-05-25. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-19)]. (ang.).
  5. Żurrieq. Archdiocese of Malta. [dostęp 2018-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-26)]. (ang.).
  6. a b Saint Bartholomew's Chapel. NICPMI, 2013-03-26. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-10)]. (ang.).