Kościół Świętego Józefa w Puławach

Kościół św. Józefa

A/961 z dnia 26.05.1956 i 26.05.1988
kościół parafialny
fasada frontowa
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Puławy
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Józefa
Historia Data rozpoczęcia budowy 1726 Data zakończenia budowy 1728 Data poświęcenia 1826 Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka
Dane świątyni Styl późny barok Architekt Franciszek Mayer Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 (sygnaturka) Liczba naw 1
Położenie na mapie Puław Kościół św. Józefa
Położenie na mapie Polski Kościół św. Józefa
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół św. Józefa
Położenie na mapie powiatu puławskiego Kościół św. Józefa
51°23′49,05″N 21°58′20,01″E

Kościół świętego Józefa – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Puławy archidiecezji lubelskiej. Znajduje się w puławskiej dzielnicy Włostowice. Jest najstarszą świątynią w mieście.

W roku 1726 księżna Elżbieta Helena Sieniawska z Lubomirskich wybudowała (istniejący do dnia dzisiejszego) murowany kościół w stylu późnobarokowym według projektu Franciszka Mayera – Czecha z Moraw. Budowa świątyni zakończyła się w 1728 roku. Wybudowana świątynia potrzebowała wtedy liturgicznego wyposażenia. W 1731 roku dziedzicami Włostowic zostali Czartoryscy, którzy wielką troską otoczyli kościół parafialny. Dzięki rodzinie Czartoryskich świątynia posiada istniejącą do dnia dzisiejszego marmurową posadzkę, chrzcielnicę w stylu rokokowym, wykonaną przez rzeźbiarzy puławskich w 1755 roku. W 1801 roku Czartoryscy wyposażają świątynię w obrazy olejne, namalowane przez Kazimierza Woyniakowskiego (1772-1812) ucznia Marcella Bacciarellego: w ołtarzu głównym – Świętej Rodziny, a na elewacjach bocznych Św. Barbary i Św. Teresy z Avili. Do tych obrazów pozowały księżniczki Czartoryskie – Maria Wirtemberska i Zofia – córki Adama i Izabeli z Flemingów. W 1817 roku w bocznych ołtarzach zostały umiesczone obrazy Chrystusa niosącego krzyż i Matki Bożej Karmiącej namalowane „sepią” przez Zofię Kicką z Matuszewiczów (1797–1822). Ksiądz Józef Dobrzyński będący proboszczm parafii od 1822 roku przygotował uroczystość konsekracji świątyni, która odbyła się w dniu 29 października 1826 roku pod przewodnictwem biskupa lubelskiego Józefa Marcelego Dzięcielskiego. Gdy w 1885 roku została zlikwidowana kaplica w pałacu Czartoryskich do świątyni zostały przekazane neogotyckie figury 12 Apostołów. W 1900 roku wnętrze kościoła zostało odnowione przez księdza Karola Dębińskiego. Ołtarz główny z piaskowca i cztery ołtarze boczne murowane, zostały wykonane przez warszawskiego artystę malarza Stanisława Rudzińskiego.