Korolówka (rejon kołomyjski)
48°31′16″N 25°06′13″E/48,521111 25,103611
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Powierzchnia |
3,44 km² | ||
| Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 03476 | ||
| Kod pocztowy |
78360 | ||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
| 48°31′16″N 25°06′13″E/48,521111 25,103611
| |||
Korolówka (ukr. Королівка, Koroliwka) – wieś na Ukrainie w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie kołomyjskim, centrum silskiej rady.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość oddalona o 6 km od Kołomyi leży przy ważnych szlakach komunikacyjnych, m.in. przy drodze krajowej N 10 (Автошлях Н 10) oraz linii kolejowej Lwów-Czerniowce. Przez wieś przepływają dwie rzeczki: Kosacziwka (Косачівка) і Radylika (Радиліка), będące dopływami Prutu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o osadzie w miejscu współczesnej Korolówki pochodzi z 13 marca 1453 r., kiedy to pojawia się nazwa Korolowszczyzna (Koroliwszczyzna). Jednak wkrótce miejscowość przestała istnieć. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego w 1551 r. wojewoda ruski i starosta halicki Mikołaj Sieniawski założył tu wieś Kroliewskie Pole (Królewskie Pole, Koroliwśkie Polie)[a]. Między rokiem 1570 a 1752 nazwa wsi zmieniła się po raz trzeci: na Korolówka (Koroliwka). Wszystkie wymienione toponimy nawiązują do położenia miejscowości na terenie królewszczyzny – starostwa kołomyjskiego w ziemi halickiej województwa ruskiego.
Po I rozbiorze Rzeczypospolitej Korolówka znalazła się w zaborze austriackim. Od 1772 do 1854 r. stanowiła część gminy Korolówka w dominium Kołomyja w obrębie cyrkułu stanisławowskiego. Po wprowadzeniu nowego podziału administracyjnego weszła w skład powiatu kołomyjskiego, w którego ramach funkcjonowała także w okresie II Rzeczypospolitej (gmina Kołomyja). W latach 1890-1925 działał Browar Parowy „Korolówka”.
W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 17 Polaków[2].
Przemiany demograficzne[edytuj | edytuj kod]
- 1565: 37 kmieci na 32 dworzyszczach
- 1831: 378 grekokatolików
- 1880: 382 grekokatolików i rzymskich katolików oraz 45 żydów
- 1900: 412 grekokatolików, 124 rzymskich katolików, 26 żydów, 1 osoba innego wyznania; według języków: 412 Rusinów (Ukraińcy), 124 Polaków, 27 Niemców
- 1921: 412 grekokatolików, 269 rzymskich katolików, 32 żydów; według języków: 406 Rusinów (Ukraińcy), 305 Polaków, 2 Żydów
- 1931: 815 mieszkańców
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Korolówka, ''Kroliewskie Pole'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 127.
- Korolówka na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Pogoda w Korolówce
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W rzeczywistości Sieniawski został wojewodą ruskim w 1553 r.
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 247, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.