Kotowiecko
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
| |
| Państwo |  wielkopolskie
|
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
428[1] |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 62 |
| Kod pocztowy |
63-460 |
| Tablice rejestracyjne |
POS |
| SIMC |
0204607 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Kotowiecko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, na Wysoczyźnie Kaliskiej, w Kaliskiem, ok. 7 km od Nowych Skalmierzyc, ok. 10 km od Kalisza.
Podział administracyjny
W XIX wieku miejscowość należała administracyjnie do powiatu pleszewskiego[2]. W latach 1975–1998 do województwa kaliskiego, od 1999 do powiatu ostrowskiego.
Historia
XV–XVII wiek
Znane od 1402 roku jako Kotojedzko[3]. Od 1537 roku wieś była w posiadaniu szlachty zaściankowej – Kotowieckich i Kucharskich[3].
XVIII wiek
W XVIII wieku Kotowiecko było własnością Ignacego Chmielewskiego herbu Wieniawa (1729 rok), wojskiego kaliskiego Andrzeja Bogdańskiego herbu Prus III (1776 rok) oraz Ludwika Bogdańskiego (1789 rok)[3]. We wsi było 13 chałup, dwór, karczma, mielcuch, pobudowana owczarnia, stodoły i obory[3]. Pod koniec wieku miejscowość liczyła 20 domów i 132 mieszkańców[3].
XIX wiek
W 1812 roku miejscowość przejął radca departamentowy Kajetan Morawski[3]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z 1883 roku w miejscowości było 14 domów i 101 mieszkańców, a posiadłość liczyła 9 domów i 174 mieszkańców[4].
Pod wsią odkryto skarb w formie monet rzymskich z I i II wieku[2][5].
XX wiek
W 1903 roku Kotowiecko przejął Ferdynand von Lekov z Głósek, a następnie Elżbieta Lekov (do 1945 roku)[3]. Majątek w 1907 roku liczył 732 ha, czynna była mleczarnia i gorzelnia oraz istniało połączenie tramwajem konnym z Biniewem[3]. W Kotowiecku uprawiano m.in. ziemniaki, pszenicę, żyto, owies, buraki cukrowe oraz cykorię – zatrudnionych było na stałe 60 robotników folwarcznych i 150 sezonowych[3]. W 1928 roku czynna była piekarnia, rzeźnia na potrzeby majątku i kasyno dla urzędników[3]. Po II wojnie światowej majątek przeszedł w posiadanie państwa[3].
Do roku 1936 we wsi funkcjonowała prywatna elektryczna kolej normalnotorowa o długości 3 km, na trasie Kotowiecko – Żakowice – Głóski[3]. Istniała również kolej z wagonami silnikowymi, kursująca z Ociąża przez Kotowiecko do wsi Kucharki[3][5].
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego[6]:
Edukacja
- Zespół Szkolno-Przedszkolny:
- Publiczne Przedszkole
- Szkoła Podstawowa im. Janusza Korczaka
Komunikacja publiczna
Dojazd autobusami Kaliskich Linii Autobusowych, linia podmiejska nr 17 (Kalisz – Kotowiecko).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wieś Kotowiecko » mapy, GUS, nieruchomości, szkoły, kod pocztowy, edukacja, kierunkowy, przedszkola, demografia, statystyki.
- ↑ a b Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV, dir.icm.edu.pl, 1883 [dostęp 2017-08-18].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Z historii - Zespół Szkolno-Przedszkolny im. J. Korczaka w Kotowiecku [online], zspkotowiecko.noweskalmierzyce.pl [dostęp 2017-08-20].
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV, dir.icm.edu.pl, 1883 [dostęp 2017-08-22].
- ↑ a b Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, ISBN 83-210-0851-8.
- ↑ Rejestr zabytków - Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Poznaniu [online], poznan.wuoz.gov.pl [dostęp 2017-07-29] (pol.).
- Siedziba gminy: Skalmierzyce
