Krzysztof Juniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Juniec
generał dywizji w st. spocz. generał dywizji w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1949
Ostróda

Przebieg służby
Lata służby

19682008

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

WOSS, 6 szps
PKW ONZ Egipt, 6 szps, ASG
1pz, 3DZ
• ASG, 1DZ, WOW, SG WP
DWL, SG WP

Stanowiska

• d-ca pl szkol., d-ca kp
• szef służb tech.– z-ca d-cy pz
• szef służb techn., szef służb techn.–z-ca d-cy DZ
• szef sztabu–z-ca d-cy DZ
• szef oddziału ekspl. OW
• szef sztabu–z-ca szefa ST
• szef ST, szef Logistyki OW
• komendant Rejonu Logist.
• szef ZM-T w Generalnym Zarządzie Logistyki SG WP
• szef Logistyki DWL
• szef Generalnego Zarządu Logistyki SG WP

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia PolskiKrzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia PolskiZłoty Krzyż Zasługi

Krzysztof Juniec (ur. 11 grudnia 1949 w Ostródzie) – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, były szef Generalnego Zarządu Logistyki Sztabu Generalnego WP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Juniec urodził się 11 grudnia 1949 w Ostródzie. We wrześniu 1968 rozpoczął studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Samochodowej w Pile. W 1972 promowany na podporucznika. W tym samym roku objął stanowisko dowódcy plutonu szkolnego w 6 szkolnym pułku samochodowym w Ostródzie. W latach 1976–1977 pełnił służbę w Polskim Kontyngencie Wojskowym Sił ONZ w Egipcie podczas VII zmiany. W 1978 wyznaczono go na stanowisko dowódcy kompanii w 6 szps. W stopniu kapitana został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, które ukończył z wyróżnieniem Ministra Obrony Narodowej. W okresie 1981–1986 był na stanowisku szefa służb technicznych – zastępcy dowódcy 1 pułku zmechanizowanego w Wesołej[1].

W 1986 został przeniesiony do Lublina, gdzie do 1988 był szefem służb technicznych 3 Dywizji Zmechanizowanej. W 1989 ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Sztabu Generalnego WP. W 1990 powierzono mu stanowisko szefa służb technicznych – zastępcy dowódcy 1 Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie. Kierowany przez niego pion dwukrotnie był najlepszym w Warszawskim Okręgu Wojskowym. W tym samym roku, po awansie na pułkownika został skierowany do Dowództwa WOW, gdzie był przez osiem lat, pełnił funkcję szefa oddziału eksploatacji, a następnie od 1991 do 1992 szefa sztabu – zastępcy szefa Służb Technicznych. W okresie 1992–1993 szef Służb Technicznych – zastępca dowódcy WOW, a od 1993 do 1995 szef Logistyki WOW[1].

11 listopada 1995 Prezydent RP Lech Wałęsa mianował go na stopień generała brygady[2]. Od stycznia 1999 był komendantem Rejonu Logistycznego Warszawa, następnie w tym samym roku został wyznaczony na stanowisko szefa Zarządu Materiałowo-Technicznego w Generalnym Zarządzie Logistyki Sztabu Generalnego WP. W lipcu 2000 został wyznaczony na stanowisko szefa Logistyki Wojsk Lądowych. Był współautorem programu technicznego modernizacji Wojsk Lądowych oraz nowego modelu logistyki tego rodzaju sił zbrojnych. 15 sierpnia 2003 Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na stopień generała dywizji[3]. Do 2007 był szefem Generalnego Zarządu Logistyki Sztabu Generalnego WP. 22 stycznia 2008 w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej został pożegnany przez ministra obrony narodowej Bogdana Klicha oraz szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. Franciszka Gągora[4][1].

Awanse[1][edytuj | edytuj kod]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 193.
  2. Tomasz Honkisz. Kronika – przegląd wydarzeń. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 2/96.
  3. Gwiazdki bez afer. tygodnikprzeglad.pl, 2003-08-17. [dostęp 2021-05-05].
  4. Pożegnanie generałów odchodzących do rezerwy. mon.gov.pl, 2008-01-22. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-05)].
  5. M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]