Marcin Wejher
| Marcin Wejher Martin von Weiher | ||
| biskup | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
1512 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 czerwca 1556 | |
| Superintendent kołobrzeski | ||
| Okres sprawowania |
1549-1556 | |
| Biskup kamieński | ||
| Okres sprawowania |
1549-1556 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
| |
| Nominacja biskupia |
6 października 1551 | |
Marcin Wejher herbu Skarzyna (ur. 1512, zm. 8 czerwca 1556) – biskup kamieński w latach 1549–1556.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rycerskiego rodu Wejherów. Był synem zarządcy książęcej domeny słupskiej, Mikołaja Weihera i Zofii von Ramel. Jako przeznaczony do stanu duchownego otrzymał niższe święcenia kapłańskie.
Początkowo kształcił się w Słupsku. Następnie studiował w Wittenberdze, gdzie zetknął się z pierwszymi ideologami reformacji. Był domownikiem u Marcina Lutra. Uczęszczał na wykłady Filipa Melanchtona. Po śmierci Mikołaja Wejhera został dziedzicem Łeby. Majątek ojca pozwolił mu na pobieranie dalszych nauk w Bolonii.
Po powrocie na Pomorze Zachodnie około 1542 roku przyjął formalnie luteranizm. W 1548 roku został kanonikiem i kantorem kapituły katedralnej w Kamieniu Pomorskim. Służył na dworze książąt pomorskich jako dyplomata. Brał udział w negocjacjach z Karolem V podczas I wojny szmalkaldzkiej.
2 sierpnia 1549 roku, po wymuszonej przez cesarza rezygnacji biskupa Bartłomieja Swawe, został wybrany przez kamieńską kapitułę katedralną jego następcą. Mimo że stanął nominalnie na czele duchowieństwa Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego otrzymał 6 października 1551 roku bullę prekonizacyjną od papieża Juliusza III.
Nominacja papieska z 1551 roku może wskazywać, że z punktu widzenia Stolicy Apostolskiej był uważany za nawróconego katolika. Z uwagi na to, że został nominowany w 1549 roku, a następnie instalowany na urzędzie przez kapitułę protestancką zdania na temat tego, czy był biskupem katolickim, czy ewangelickim są do dziś podzielone. Prawdopodobnie Marcin Weiher próbował prowadzić misję rekatolizacji Pomorza Zachodniego. W latach 1551–1556 nie starał się jednak zbytnio urzeczywistnić pokładanych w nim nadziei. Nie przyjął wyższych święceń kapłańskich, ani sakry biskupiej. Nie wprowadzał też znaczących zmian ustrojowych w podległej mu diecezji kamieńskiej pozwalając dalej szerzyć się reformacji.
Po śmierci pochowany pierwotnie w Karlinie, później staraniem rodziny Wejherów jego szczątki przeniesiono do Pucka. Po 1556 roku funkcja biskupa kamieńskiego została definitywnie sekularyzowana. Urząd biskupi stał się tytułem przedstawicieli pomorskiej dynastii Gryfitów.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Joskowski, Biskupi z Ziemi Kaszubskiej, Leszek Jażdżewski, Banino: Wydawnictwo Rost, 2008, ISBN 978-83-60640-19-7, OCLC 297580192.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wierszowany nagrobek Marcina Weyhera. repcyfr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].