Morski Kościół Misyjny Niepokalanego Serca Maryi w Gdańsku

Morski Kościół Misyjny Niepokalanego Serca Maryi
w Gdańsku
	936 z dnia 4.07.1985 r.
	kościół rektoralny
	; widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Miejscowość	Gdańsk
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Jadwigi Śląskiej
Wezwanie	Niepokalanego Serca Maryi
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1904
Data zakończenia budowy	1905
Data poświęcenia	1905 (jako ewangelicki); 1949 (jako katolicki)
Aktualne przeznaczenie	kościół franciszkanów
Data zniszczenia; • przez	1945; działania wojenne
Data odbudowy	1946-1949
Poprzednie wyznanie	luteranizm (do 1945)
Dane świątyni
Styl	neogotyk
Architekt	Oskar Hossfeld
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Gdańska Morski Kościół Misyjny Niepokalanego Serca Maryi; w Gdańsku
	Położenie na mapie Polski Morski Kościół Misyjny Niepokalanego Serca Maryi; w Gdańsku
	Położenie na mapie województwa pomorskiego Morski Kościół Misyjny Niepokalanego Serca Maryi; w Gdańsku
	54°24′03″N 18°40′38″E/54,400833 18,677222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Morski Kościół Misyjny Niepokalanego Serca Maryi w Gdańsku – kościół należący do prowincji św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych w Poznaniu. Mieści się w Gdańsku, w dzielnicy Nowy Port.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została zbudowana w 1905 roku jako ewangelicki Kościół Wniebowstąpienia (niem. Himmelfahrtskirche). Budowa kosztowała 205 tysięcy marek. Jedna trzecia kosztów została pokryta przez pruski rząd. W czasie II wojny światowej budowla została zniszczona^[2].

W 1946 roku kościół został przejęty przez Zakon Braci Mniejszych (Franciszkanów-Reformatów) z Prowincji Matki Bożej Anielskiej z siedzibą w Krakowie (ul. Reformacka 4). Po odbudowaniu i przystosowaniu dla potrzeb kultu rzymskokatolickiego kościół został uroczyście poświęcony w dniu 18 kwietnia 1949 roku przez administratora diecezji gdańskiej, księdza infułata Andrzeja Wronkę. Świątynia otrzymała wtedy wezwanie: Misyjny Kościół Morski pod wezwaniem Niepokalanego Serca Maryi.

W latach siedemdziesiątych XX wieku w świątyni zostały wykonane prace, dostosowujące kościół do wymogów liturgii posoborowej. Oprócz tego, w oknach zostały zamontowane nowe witraże ze scenami nowotestamentowymi (w prezbiterium) oraz z życia św. Franciszka i św. Antoniego (w nawie świątyni). Na ścianach budowli zostały wykonane malowidła techniką sgraffito zaprojektowane przez Wiktora Ostrzołka z Katowic. Od 1991 roku kościół należy do nowej prowincji św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych w Poznaniu^[3]. Od czerwca 2020 roku gwardianem klasztoru jest o. Arnold Liebig OFM^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-08-25] .
↑ Zobacz portowy kościół franciszkanów. trojmiasto.pl. [dostęp 2014-07-25]. (pol.).
↑ Gdańsk. Prowincja św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych w Poznaniu. [dostęp 2014-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (pol.).
↑ Zmiana gwardiana Kościoła Morskiego w Gdańsku. kosciolmorski.pl. [dostęp 2020-07-02].

[zabytek-1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-08-25] .

[2] Zobacz portowy kościół franciszkanów. trojmiasto.pl. [dostęp 2014-07-25]. (pol.).

[3] Gdańsk. Prowincja św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych w Poznaniu. [dostęp 2014-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (pol.).

[4] Zmiana gwardiana Kościoła Morskiego w Gdańsku. kosciolmorski.pl. [dostęp 2020-07-02].

[1]

[2]

[3]

[4]