NHL (2007/2008)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NHL 2007/2008
2006/2007 2008/2009
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Liczba zespołów

30

Runda zasadnicza
Termin

29 września 20086 kwietnia 2009

Liczba kolejek

82

Liczba meczów

1230

Liczba bramek

6691

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Detroit Red Wings
Konferencja Wschodnia: Pittsburgh Penguins

Najskuteczniejszy zawodnik

Rosja Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals)

Runda finałowa
Liczba meczów

85

Bramki

456

Zwycięzca

Detroit Red Wings

2. miejsce

Pittsburgh Penguins

MVP

Szwecja Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings)

Najskuteczniejszy zawodnik

Szwecja Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings)

Sezon NHL 2007/2008 był 90. sezonem gry National Hockey League, a 91. jej działalności. Pierwszy mecz sezonu odbył się 29 września 2007 roku i był to jednocześnie pierwszy mecz ligi NHL w historii rozegrany na kontynencie europejskim[1]. W zdarzeniu tym uczestniczyły drużyny Anaheim Ducks – obrońca Pucharu Stanleya oraz Los Angeles Kings, które rozegrały spotkanie w londyńskiej hali The O2. 27 stycznia 2008 roku w Atlancie w hali Philips Arena rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 6 kwietnia 2008 roku. Trzy dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 4 czerwca 2008 roku, kiedy to w sóstym finałowym spotkaniu drużyna Detroit Red Wings pokonała Pittsburgh Penguins.

Wydarzenia przedsezonowe[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2007[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2007.

W dniach 2223 czerwca 2007 roku w znajdującej się w mieście Columbus, hali Nationwide Arena odbył się czterdziesty piąty w historii draft, którym to drużyny występujące w lidze NHL mogły wybrać młodych, perspektywicznych zawodników. Z numerem pierwszym wybranym został Amerykanin Patrick Kane, pochodzący z klubu London Knights, skrzydłowy ten został wybrany przez drużynę Chicago Blackhawks. Łącznie zostało wybranych 211 graczy z 10 państw: 102 z Kanady, 65 ze Stanów Zjednoczonych, 15 ze Szwecji, 9 z Rosji, 5 z Czech, po 4 z Finlandii i Niemiec, 3 ze Słowacji, 2 z Ukrainy i Szwajcarii oraz jeden reprezentant Danii.

W pierwszej trójce draftu znaleźli się również: amerykański skrzydłowy James van Riemsdyk, który przeszedł do Philadelphia Flyers. Trzecim zawodnikiem draftu był kanadyjski środkowy Kyle Turris, który przeszedł do Phoenix Coyotes.

Sezon zasadniczy[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą bramkę w sezonie zdobył Mike Cammalleri z Los Angeles Kings w inaugurującym sezon spotkaniu z drużyną Anaheim Ducks. Zawodnicy New Jersey Devils zagrali pierwszy sezon w hali Prudential Center w Newark. Drużyna Detroit Red Wings zwyciężyła w sezonie zasadniczym, zdobywając 115 punktów. Najskuteczniejszym strzelcem został Aleksandr Owieczkin, ustalając najlepszy od czasu przyznawania nagrody Maurice ‘Rocket’ Richard Trophy dla króla strzelców sezonu zasadniczego. Rosjanin zdobył również najskuteczniejszym zawodnikiem sezonu zasadniczego.

NHL Winter Classic[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 2008 roku odbyła się pierwsza edycja NHL Winter Classic. Mecz rozegrany został na stadionie Ralph Wilson Stadium w Buffalo. Gospodarze – Buffalo Sabres podejmowali Pittsburgh Penguins. Mecz w regulaminowym czasie nie został rozstrzygnięty (wynik 1:1), więc potrzebna była dogrywka, która również nie zdecydowała o końcowym rezultacie. Rzuty karne skuteczniej egzekwowała drużyna z Pittsburgha i to ona wygrała to spotkanie. Decydujący najazd wykorzystał Sidney Crosby[2]. Mecz na stadionie obejrzało 71,217 widzów. Wynik ten jest rekordem frekwencji meczu ligi NHL[3].

Mecz Gwiazd[edytuj | edytuj kod]

Mecz NHL All-Star Game został rozegrany w Philips Arena 27 stycznia 2008 roku. Wschód pokonał Zachód 8:7 (5:1, 0:2, 3:4). Bramki dla Wschodu zdobyli: dwie Eric Staal i Aleksander Owieczkin oraz po jednej Andriej Markow, Brian Campbell, Marián Hossa oraz Marc Savard, a dla Zachodu trzy Rick Nash oraz po jednej Scott Niedermayer, Ryan Getzlaf, Dion Phaneuf i Marian Gaborik. MVP meczu został wybrany Eric Staal z Carolina Hurricanes. Pierwsza bramka meczu padła w 12 sekundzie pierwszej tercji.

Tabela[edytuj | edytuj kod]

Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 47 27 8 247-216 +31 102
2 Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 46 29 7 206-197 +9 99
3 Stany Zjednoczone New York Rangers 82 42 27 13 213-199 +14 97
4 Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 42 29 11 248-233 +15 95
5 Stany Zjednoczone New York Islanders 82 35 38 9 194-243 -49 79
Dywizja Północno-wschodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Kanada Montreal Canadiens 82 47 25 10 262-222 +40 104
2 Kanada Ottawa Senators 82 43 31 8 261-247 +14 94
3 Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 41 29 12 212-222 -10 94
4 Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 39 31 12 255-242 +13 90
5 Kanada Toronto Maple Leafs 82 36 35 11 231-260 -29 83
Dywizja Południowo-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 43 31 8 242-231 +11 94
2 Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 43 33 6 252-249 +3 92
3 Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 38 35 9 216-226 -10 85
4 Stany Zjednoczone Atlanta Thrashers 82 34 40 8 216-272 -56 76
5 Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 31 42 9 223-267 -44 71
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 54 21 7 257-184 +73 115
2 Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 41 32 9 230-229 +1 91
3 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 40 34 8 239-235 +4 88
4 Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 82 34 36 12 193-218 -25 80
5 Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 33 36 13 205-237 -32 79
Dywizja Północno-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Minnesota Wild 82 44 28 10 223-218 +5 98
2 Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 82 44 31 7 231-219 +12 95
3 Kanada Calgary Flames 82 42 30 10 229-227 +2 94
4 Kanada Edmonton Oilers 82 41 35 6 235-251 -16 88
5 Kanada Vancouver Canucks 82 39 33 10 213-215 -2 88
Dywizja Pacyficzna
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 49 23 10 222-193 +29 108
2 Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 47 27 8 205-191 +14 102
3 Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 45 30 7 242-207 +35 97
4 Stany Zjednoczone Phoenix Coyotes 82 38 37 7 214-231 -17 83
5 Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 32 43 7 231-266 -35 71
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, OT – porażki po dogrywce lub rzutach karnych, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = lider dywizji,     = awans do playoff

Lista najlepszych strzelców[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik Drużyna Mecze Gole Asysty Pkt +/− Min
Rosja Aleksandr Owieczkin Washington Capitals 80 65 47 112 +27 38
Rosja Jewgienij Małkin Pittsburgh Penguins 80 47 59 106 +16 76
Kanada Jarome Iginla Calgary Flames 80 50 48 98 +25 83
Rosja Pawieł Daciuk Detroit Red Wings 79 31 66 97 +41 20
Kanada Joe Thornton San Jose Sharks 80 29 67 96 +20 40
Szwecja Henrik Zetterberg Detroit Red Wings 72 43 49 92 +31 81
Kanada Vincent Lecavalier Tampa Bay Lightning 79 40 52 92 -15 34
Kanada Jason Spezza Ottawa Senators 74 34 58 92 +24 59
Szwecja Daniel Alfredsson Ottawa Senators 69 40 49 89 +14 34
Rosja Ilja Kowalczuk Atlanta Thrashers 78 52 35 87 -13 50

Playoff[edytuj | edytuj kod]

Drzewko Play-Off[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Detroit Red Wings) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

  Ćwierćfinały Konferencji Półfinały Konferencji Finały Konferencji Finał Pucharu Stanleya
                                     
1  Montreal Canadiens 4     1  Montreal Canadiens 1  
8  Boston Bruins 3     6  Philadelphia Flyers 4  


3  Washington Capitals 3 Konferencja Wschodnia
6  Philadelphia Flyers 4  
    6  Philadelphia Flyers 1  
  2  Pittsburgh Penguins 4  
4  New Jersey Devils 1  
5  New York Rangers 4  
2  Pittsburgh Penguins 4   5  New York Rangers 1
7  Ottawa Senators 0     2  Pittsburgh Penguins 4  


  2  Pittsburgh Penguins 2
  1  Detroit Red Wings 4
1  Detroit Red Wings 4     1  Detroit Red Wings 4
8  Nashville Predators 2     6  Colorado Avalanche 0  
3  Minnesota Wild 2
6  Colorado Avalanche 4  
  1  Detroit Red Wings 4
  5  Dallas Stars 2  
4  Anaheim Ducks 2  
5  Dallas Stars 4   Konferencja Zachodnia
2  San Jose Sharks 4   5  Dallas Stars 4
7  Calgary Flames 3     2  San Jose Sharks 2  

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Canadian Press: Drop the puck! NHL season kicks off Saturday with Ducks and Kings in London. nhl.com. [dostęp 2007-09-28]. (ang.).
  2. Crosby Lifts Penguins in Winter Classic. newsvine.com. [dostęp 2008-01-01]. (ang.).
  3. Scott Burnside: Winter Classic: We’re live from Buffalo. espn.go.com. [dostęp 2008-01-01]. (ang.).