NHL (1999/2000)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NHL 1999/2000
1998/1999 2000/2001
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Liczba zespołów

28

Runda zasadnicza
Termin

1 października 1999 - 9 kwietnia 2000

Liczba kolejek

82

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Dallas Stars
Konferencja Wschodnia: New Jersey Devils

Najskuteczniejszy zawodnik

Jaromír Jágr (Pittsburgh Penguins)

Runda finałowa
Zwycięzca

New Jersey Devils

2. miejsce

Dallas Stars

MVP

Scott Stevens (New Jersey Devils)

Sezon NHL 1999/2000 – 83 sezon gry National Hockey League. Do ligi dołączyła jako 28 zespół Atlanta Thrashers. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 1 października 1999 roku. Sezon zasadniczy zakończył się 9 kwietnia 2000 roku. Puchar Stanleya rozpoczął się 12 kwietnia a zakończył 10 czerwca 2000 .Puchar Stanleya zdobyła drużyna New Jersey Devils. 50 Mecz Gwiazd odbył się w dniu 6 lutego 2000 w Toronto.

Wydarzenia przedsezonowe[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 1999[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 1999.

W dniach 2021 czerwca 2008 w hali FleetCenter w Bostonie (USA) odbył się 37 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Czech Patrik Štefan przez klub Atlanta Thrashers a z numerem drugim i trzecim Szwedzi Daniel Sedin oraz Henrik Sedin przez Vancouver Canucks[1].

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

Tabela końcowa[edytuj | edytuj kod]

Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 45 22 12 3 237-179 +58 105
2 Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 45 24 8 5 251-203 +48 103
3 Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 37 31 8 6 241-236 +5 88
4 Stany Zjednoczone New York Rangers 82 29 38 12 3 218-246 -28 73
5 Stany Zjednoczone New York Islanders 82 24 48 9 1 194-275 -81 58
Dywizja Północno-wschodnia
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Kanada Toronto Maple Leafs 82 45 27 7 3 246-222 +24 100
2 Kanada Ottawa Senators 82 41 28 11 2 244-210 +34 95
3 Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 35 32 11 4 213-204 +9 85
4 Kanada Montreal Canadiens 82 35 34 9 4 196-194 +2 83
5 Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 24 33 19 6 210-248 -38 73
Dywizja Południowo-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 44 24 12 2 227-194 +33 102
2 Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 43 27 6 6 244-209 +35 98
3 Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 37 35 10 0 217-216 +1 84
4 Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 19 47 9 7 204-310 -106 54
5 Stany Zjednoczone Atlanta Thrashers 82 14 57 7 4 170-313 -143 39
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 51 19 11 1 248-165 +83 114
2 Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 48 22 10 2 278-210 +68 108
3 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 33 37 10 2 242-245 -3 78
4 Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 28 40 7 7 199-240 -41 70
Dywizja Północno-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 82 42 28 11 1 233-201 +32 96
2 Kanada Edmonton Oilers 82 32 26 16 8 226-212 +14 88
3 Kanada Vancouver Canucks 82 30 29 15 8 227-237 -10 83
4 Kanada Calgary Flames 82 31 36 10 5 211-256 -45 77
Dywizja Pacyficzna
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 43 23 10 6 211-184 +27 102
2 Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 39 27 12 4 245-228 +17 94
3 Stany Zjednoczone Phoenix Coyotes 82 39 31 8 4 232-228 +4 90
4 Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 35 30 10 7 225-214 +11 87
5 Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 34 33 12 3 217-227 -10 83
Legenda: Lp. - miejsce, M - mecze, Z - zwycięstwa, P - porażki, R - remisy, OT – porażki po dogrywce, Br - bramki, Bl - bilans bramkowy, Pkt - punkty     = zwycięzca Pucharu Prezydenta     = lider dywizji,     = awans do playoff

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego[edytuj | edytuj kod]

Pawieł Bure

Zawodnicy z pola[2]

Punkty Gole Asysty +/-
Czechy Jaromír Jágr 96 Rosja Pawieł Bure 58 Kanada Mark Recchi 63 Kanada Chris Pronger +52
Rosja Pawieł Bure 94 Kanada Owen Nolan 44 Kanada Adam Oates 56 Stany Zjednoczone Chris Chelios +48
Kanada Mark Recchi 91 Stany Zjednoczone Tony Amonte 43 Czechy Jaromír Jágr 54 Słowacja Pavol Demitra +34
Kanada Paul Kariya 97 Czechy Jaromír Jágr 42 Kanada Joe Sakic 53 Kanada Joe Sakic +30
Finlandia Teemu Selänne 85 Kanada Paul Kariya 42 Szwecja Nicklas Lidstrom 53 Kanada Pierre Turgeon +30

Bramkarze[2]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Roman Turek
Obrony (w %) GAA[3] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Ed Belfour .919 Stany Zjednoczone Brian Boucher 1.91 Czechy Roman Turek 7 Kanada Martin Brodeur 43
Kanada José Théodore .926 Czechy Roman Turek 1.95 Kanada Martin Brodeur 6 Czechy Roman Turek 42
Czechy Dominik Hašek .919 Kanada Ed Belfour 2.10 Stany Zjednoczone Chris Osgood 8 Niemcy Olaf Kolzig 41
Stany Zjednoczone Brian Boucher .918 Kanada José Théodore 2.10 Niemcy Olaf Kolzig 5 Stany Zjednoczone Curtis Joseph 36
Niemcy Olaf Kolzig .917 Stany Zjednoczone John Vanbiesbrouck 2.20 Łotwa Artūrs Irbe 5 Łotwa Artūrs Irbe 34

Play-off[edytuj | edytuj kod]

Rozstawienie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna St. Louis Blues zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 114 punktów. Była to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Philadelphia Flyers, Washington Capitals, Toronto Maple Leafs, Dallas Stars i Colorado Avalanche.

Konferencja Wschodnia

Puchar Stanleya
  1. Philadelphia Flyers – mistrz Dywizji Atlantyckiej i Konferencji Wschodniej, 105 punktów
  2. Washington Capitals – mistrz Dywizji Południowo-wschodniej, 102 punkty
  3. Toronto Maple Leafs – mistrz Dywizji Północno-wschodniej, 100 punktów
  4. New Jersey Devils – 103 punkty
  5. Florida Panthers – 98 punktów
  6. Ottawa Senators – 95 punktów
  7. Pittsburgh Penguins – 88 punktów
  8. Buffalo Sabres – 85 punktów

Konferencja Zachodnia

  1. St. Louis Blues – mistrz Dywizji Centralnej i Konferencji Zachodniej, 114 punktów
  2. Dallas Stars – mistrz Dywizji Pacyficznej, 102 punkty
  3. Colorado Avalanche – mistrz Dywizji Północno-zachodniej, 96 punktów
  4. Detroit Red Wings – 108 punktów
  5. Los Angeles Kings – 94 punkty
  6. Phoenix Coyotes – 90 punktów
  7. Edmonton Oilers – 88 punktów
  8. San Jose Sharks – 87 punktów

Drzewko playoff[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, rozgrywana w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku St. Louis Blues) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty. W finale gospodarzem pierwszego meczu jest drużyna, która zdobyła większą liczbę punktów w sezonie zasadniczym.

  Ćwierćfinały Konferencji Półfinały Konferencji Finały Konferencji Finał Pucharu Stanleya
                                     
1  Philadelphia Flyers 4     1  Philadelphia Flyers 4  
8  Buffalo Sabres 1     7  Pittsburgh Penguins 2  


2  Washington Capitols 1 Konferencja Wschodnia
7  Pittsburgh Penguins 4  
    1  Philadelphia Flyers 3  
  4  New Jersey Devils 4  
3  Toronto Maple Leafs 4  
6  Ottawa Senators 2  
4  New Jersey Devils 4   3  Toronto Maple Leafs 2
5  Florida Panthers 0     4  New Jersey Devils 4  


  W4  New Jersey Devils 4
  Z2  Dallas Stars 2
1  St. Louis Blues 3     2  Dallas Stars 4
8  San Jose Sharks 4     8  San Jose Sharks 1  
2  Dallas Stars 4
7  Edmonton Oilers 1  
  2  Dallas Stars 4
  3  Colorado Avalanche 3  
3  Colorado Avalanche 4  
6  Phoenix Coyotes 1   Konferencja Zachodnia
4  Detroit Red Wings 4   3  Colorado Avalanche 4
5  Los Angeles Kings 0     8  Detroit Red Wings 1  

Szczegółowe wyniki spotkań playoff[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia
Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Philadelphia Flyers Buffalo Sabres 4 : 1 13 kwietnia 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia
3 : 2 2 : 1 2 : 0 2 : 3 D 5 : 2
Washington Capitols Pittsburgh Penguins 1 : 4 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
0 : 7 1 : 2 D 3 : 4 3 : 2 1 : 2
Toronto Maple Leafs Ottawa Senators 4 : 2 12 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia
2 : 0 5 : 1 3 : 4 1 : 2 2 : 1 D 4 : 2
New Jersey Devils Florida Panthers 4 : 0 13 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia
4 : 3 2 : 1 2 : 1 4 : 1
Półfinały
Philadelphia Flyers Pittsburgh Penguins 4 : 2 27 kwietnia 29 kwietnia 2 maja 4 maja 7 maja 9 maja
0 : 2 1 : 4 4 : 3D2 2 : 1 5D 6 : 3 2 : 1
Toronto Maple Leafs New Jersey Devils 2 : 4 27 kwietnia 29 kwietnia 1 maja 3 maja 6 maja 8 maja
2 : 1 0 : 1 1 : 5 3 : 2 3 : 4 0 : 3
Finał
Philadelphia Flyers New Jersey Devils 3 : 4 14 maja 16 maja 18 maja 20 maja 22 maja 24 maja 26 maja
1 : 4 4 : 3 4 : 2 3 : 1 1 : 4 1 : 2 1 : 2

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
St. Louis Blues San Jose Sharks 3 : 4 12 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia
5 : 3 2 : 4 1 : 2 2 : 3 5 : 3 6 : 2 1 : 3
Dallas Stars Edmonton Oilers 4 : 1 12 kwietnia 13 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia
2 : 1 3 : 0 2 : 5 4 : 3 3 : 2
Colorado Avalanche Phoenix Coyotes 4 : 1 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
6 : 3 3 : 1 4 : 2 2 : 3 2 : 1
Detroit Red Wings Los Angeles Kings 4 : 0 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia
2 : 0 8 : 5 2 : 1 3 : 0
Półfinały
Dallas Stars San Jose Sharks 4 : 1 28 kwietnia 30 kwietnia 2 maja 5 maja 7 maja 12 maja 14 maja
4 : 0 1 : 0 1 : 2 5 : 4 4 : 1
Colorado Avalanche Detroit Red Wings 4 : 1 27 kwietnia 29 kwietnia 1 maja 3 maja 5 maja
2 : 0 3 : 1 1 : 3 3 : 2 D 4 : 2
Finał
Dallas Stars Colorado Avalanche 4 : 3 13 maja 15 maja 19 maja 21 maja 23 maja 25 maja 27 maja
0 : 2 3 : 2 0 : 2 4 : 1 3 : 2 D 1 : 2 3 : 2

Finał Pucharu Stanleya

New Jersey Devils - Dallas Stars
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Red Wings Penguins
Mecz numer
1
30.05.2000
New Jersey
Continental Airlines Arena
7 : 3
(1:1, 3:0, 3:2)
1 : 0 07:22 Jason Arnott
22:52 Ken Daneyko
30:28 Petr Sýkora
36:04 Scott Stevens
42:21 Siergiej Brylin
43:02 Petr Sýkora
45:12 Jason Arnott
13:13 Darryl Sydor
47:43 Jon Sim
47:55 Kirk Muller
1. Petr Sýkora (NJD)
2. Ken Daneyko (NJD)
3. Jason Arnott (NJD)
Mecz numer
2
01.06.2000
New Jersey
Continental Airlines Arena
1 : 2
(1:1, 0:0, 0:1)
1 : 1 12:42 Aleksandr Mogilny

04:25 Brett Hull
45:44 Brett Hull
1. Brett Hull (DAL)
2. Aleksandr Mogilny (NJD)
3. Patrik Elias (NJD)
Mecz numer
3
03.06.2000
Dallas
Reunion Arena
2 : 1
(1:1, 1:0, 0:0)
2 : 1 18:06 Jason Arnott
12:27 Petr Sýkora
13:08 Sylvain Cote


1. Jason Arnott (NJD)
2. John Madden (NJD)
3. Jere Lehtinen (DAL)
Mecz numer
4
05.06.2009
Dallas
Reunion Arena
3 : 1
(0:0, 0:1, 3:0)
3 : 1 42:27 Siergiej Brylin
44:51 John Madden
46:08 Brian Rafalski
38:02 Joe Nieuwendyk
1. John Madden (NJD)
2. Brian Rafalski (NJD)
3. Martin Brodeur (NJD)
Mecz numer
5
08.06.2000
New Jersey
Continental Airlines Arena
0 : 1
(0:0, 0:0, 0:0 - 0:0
0:0, 0:1)
3 : 2 106:21 Mike Modano


1. Mike Modano (DAL)
2. Ed Belfour (DAL)
3. Martin Brodeur (NJD)
Mecz numer
6
10.06.2000
Dallas
Reunion Arena
2 : 1
(0:0, 1:1, 0:0 - 0:0
1:0)
4 : 2 25:18 Scott Niedermayer
88:20 Jason Arnott
26:27 Mike Keane
1. Martin Brodeur (NJD)
2. Jason Arnott (NJD)
3. Mike Modano (DAL)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Zawodnik Drużyna
Puchar Stanleya Stany Zjednoczone New Jersey Devils
Presidents’ Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego
Stany Zjednoczone St. Louis Blues
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej
Stany Zjednoczone New Jersey Devils
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej
Stany Zjednoczone Dallas Stars
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP) sezonu zasadniczego
Kanada Chris Pronger St. Louis Blues
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej liczby goli w sezonie zasadniczym
Rosja Pawieł Bure Florida Panthers
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej liczby punktów w sezonie zasadniczym
Czechy Jaromír Jágr Pittsburgh Penguins
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca
Kanada Chris Pronger St. Louis Blues
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz
Niemcy Olaf Kolzig Washington Capitols
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant
Stany Zjednoczone Scott Gomez New Jersey Devils
Jack Adams Award
Trener roku
Kanada Joel Quenneville St. Louis Blues

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1999 NHL Entry Draft Picks at hockeydb.com [online], www.hockeydb.com [dostęp 2017-12-13] (ang.).
  2. a b 2008-2009 Regular Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
  3. Średnia straconych bramek na mecz

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]