Oldrzych Brneński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oldrzych Brneński
ilustracja
książę brneński
Okres

od 1092
do 1097

Poprzednik

Konrad I Przemyślida

Następca

Borzywoj II

Okres

od 1101
do 1113

Poprzednik

Borzywoj II

Następca

Władysław I Przemyślida

książę znojemski
Okres

od 1112
do 1113

Poprzednik

Luitpold Znojemski

Następca

Sobiesław I Przemyślida

Dane biograficzne
Dynastia

Przemyślidów

Data śmierci

27 marca 1113

Ojciec

Konrad I Przemyślida

Matka

Wirpirka von Tengling

Dzieci

Wratysław Brneński,
Nadzieja (?)

Oldrzych Brneński (zm. 27 marca 1113) – pochodzący z dynastii Przemyślidów książę brneński w latach 1092-1097 i 1101-1113 oraz znojemski w latach 1112-1113.

Oldrzych był starszym synem Konrada I i Wirpirki. Po śmierci ojca został księciem brneńskim. Po Brzetysławie II był najstarszym z rodu Przemyślidów i liczył na objęcie po nim tronu w Pradze zgodnie z zasadą senioratu. Brzetysław II przekazał jednak władzę swojemu synowi Borzywojowi II, który w 1097 wypędził synów Konrada I z Moraw. W 1101 Oldrzych powrócił do swojej dzielnicy. Od cesarza Henryka IV otrzymał Czechy w lenno i próbował objąć władzę korzystając z pomocy wojsk austriackich i bawarskich. Po niepowodzeniu żył w swojej dzielnicy. W 1109 wraz z bratem Luitpoldem założył klasztor benedyktynów w Třebíču.

Oldrzych Brneński z nieznaną z imienia małżonką miał syna Wratysława Brneńskiego (zm. 1156) i zapewne córkę Nadzieję (ur. 1096, data śmierci nieznana).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]