Oreina virgulata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oreina virgulata
(Germar, 1824)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

stonki

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

Chrysomelinae

Rodzaj

Oreina

Podrodzaj

Oreina (Virgulatorina)

Gatunek

Oreina (Virgulatorina) virgulata

Synonimy
  • Chrysomela virgulata Germar, 1824
  • Chrysomela alcyonea Suffrian, 1851
  • Chrysochloa orientalis Weise, 1900
  • Chrysochloa bulgarica Obenberger, 1917
  • Chrysochloa cepelarensis Obenberger, 1917
  • Chrysochloa coelicolor Obenberger, 1917
  • Chrysochloa purkynei Obenberger, 1917
  • Oreina (Virgulatorina) virgulata ab. serena Weise
Multimedia w Wikimedia Commons

Oreina virgulata – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1822 roku przez Ernsta Friedricha Germara pod nazwą Chrysomela virgulata. Obejmuje siedem podgatunków[1]:

  • Oreina virgulata candens (Weise, 1884)
  • Oreina virgulata isofastuosa Bechyne, 1958
  • Oreina virgulata ljubetensis (Apfelbeck, 1912)
  • Oreina virgulata mona Bechyne, 1958
  • Oreina virgulata peneaui (David, 1953)
  • Oreina virgulata praefica (Weise, 1884)
  • Oreina virgulata virgulata (Germar, 1824)

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym, nieco przypłaszczonym ciele długości od 7 do 8,5 mm. Wierzch ciała ubarwiony bywa czerwono, purpurowo, złoto, miedziano, zielono, niebiesko, granatowo lub czarnofioletowo, z wyjątkiem form granatowych i czarnofioletowych pokrywy mają pośrodku parę rozmytych smug w odcieniu błękitnym lub zielonym. Punktowanie grzbietowej strony ciała jest delikatne. Czułki są jednolicie czarne, metalicznie błyszczące. Głaszczki szczękowe cechują się wierzchołkowym członem znacznie węższym od przedostatniego, niezwężającym się jednak wyraźnie ku szczytowi. Przedplecze ma pozbawione zgrubienia brzegi boczne. Odwłok ma pierwszy sternit nie dłuższy niż zapiersie. Genitalia samca odznaczają się szerokim i spłaszczonym prąciem z tępo zaokrąglonym wierzchołkiem, okrągłą płytką grzbietową i drobnym, tępym, trójkątnym ząbkiem na środku przedniej krawędzi[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad górski, higrofilny. Zasiedla śródleśne polany, skraje lasów, pobrzeża potoków i strumieni oraz inne stanowiska wilgotne. Zarówno osobniki dorosłe jak i larwy są fitofagami, żerującymi na ostrożniach, zwłaszcza na ostrożniu głowaczu i ostrożniu lepkim[2][3].

Gatunek palearktyczny, europejski, zasięgiem obejmujący m.in. Pireneje, Alpy, Sudety, Karpaty i góry Półwyspu Bałkańskiego[2]. Podgatunek nominatywny znany jest z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu i Austrii[4]. O. v. candens wykryto w Niemczech i Austrii[5]. O. v. mona notowana jest z Austrii i Włoch[6]. O. v. isofastuosa jest endemitem Słowenii[7], a O. v. peneaui endemitem Francji[8]. O. v. ljubetensis podawana jest z Serbii, Czarnogóry, Bułgarii, Albanii, Macedonii Północnej i Grecji[9]. O. v. praefica znana jest z Polski, Czech, Słowacji i Ukrainy[10]. W Polsce podgatunek ten jest nierzadki w Bieszczadach, natomiast ku zachodowi staje się coraz rzadszy; z polskich Sudetów znany jest już tylko z nielicznych osobników stwierdzonych w Masywie Śnieżnika i Karkonoszach[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata (Germar, 1824). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  2. ↑ a b c d Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 94b Stonkowate — Chrysomelidae. Podrodziny: Chrysomelinae i Galerucinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973.
  3. ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1979. 
  4. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. virgulata (Germar, 1824). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  5. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. candens (Weise, 1884). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  6. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. mona Bechyne, 1958. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  7. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. isofastuosa Bechyne, 1958. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  8. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. peneaui (David, 1953). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  9. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. ljubetensis (Apfelbeck, 1912). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
  10. ↑ Oreina (Virgulatorina) virgulata subsp. praefica (Weise, 1884). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oreina_virgulata&oldid=69839041”