Pięciobój wojskowy na Światowych Wojskowych Igrzyskach Sportowych 2007

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pięciobój wojskowy na Światowych Wojskowych Igrzyskach Sportowych 2007
Ilustracja
Światowe Wojskowe Igrzyska Sportowe 2007
 Indie, Hajdarabad
1999 2011
Data

1520.10.2007

Liczba konkurencji

6

Liczba zawodników

193

Lądowy tor przeszkód w Rio de Janeiro.
Pięciobój wojskowy na
Światowych Wojskowych
Igrzyskach Sportowych 2007

Mężczyźni Kobiety
indywidualnie indywidualnie
drużynowo drużynowo
sztafeta sztafeta

Pięciobój wojskowy na 4. Światowych Wojskowych Igrzyskach Sportowychzawody dla sportowców-żołnierzy zorganizowane przez Międzynarodową Radę Sportu Wojskowego, które odbyły się w indyjskim Hajdarabadzie w dniach 1520 października 2007 roku podczas światowych igrzysk wojskowych[1]. Najwięcej medali zdobyli reprezentanci Chin ogółem 7 (w tym 3 złote, 2 srebrne oraz 2 brązowe)[2].

Zawody były równocześnie traktowane jako 54 Wojskowe Mistrzostwa Świata w pięcioboju wojskowym[3].

Harmonogram[edytuj | edytuj kod]

Październik 2007 14
Nd
15
Pn
16
Wt
17
Śr
18
Cz
19
Pt
20
So
21
Nd
Pięciobój wojskowy[1] 4 2
Legenda
Dzień treningowy   Dzień zawodów   Finały (ilość)  

Konkurencje[edytuj | edytuj kod]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

  • indywidualnie, drużynowo oraz sztafeta w biegu z przeszkodami
W skład pięcioboju wojskowego wchodzą
  • konkurencje są ułożone chronologicznie wg kolejności ich rozgrywania:
  1. strzelanie – odległość 200 m (2 rodzaje; precyzyjne max czas 10 minut na oddanie 10 strzałów, szybkostrzelne 10 strzałów w ciągu jednej minuty)
  2. bieg z przeszkodami – długość trasy 500 m (lądowy tor przeszkód z 20 przeszkodami)
  3. pływanie – dystans 50 m stylem dowolnym (wodny tor przeszkód z 4 przeszkodami)
  4. rzucanie granatem – rzut na celność oraz rzut na odległość
  5. bieg przełajowy – 8 km mężczyźni, 4 km kobiety

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

W zawodach pięcioboju wojskowego brało udział 45 drużyn[4] w tym; 31 drużyn męskich (143 pięcioboistów)[5] oraz 14 żeńskich (50 pięcioboistek)[6], (łącznie 31 reprezentacji narodowych oraz 193 zawodników i zawodniczek)[7].

Reprezentacje mężczyzn[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacje kobiet[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Drużyna / Zawodnik Wynik Drużyna / Zawodnik Wynik Drużyna / Zawodnik Wynik
indywidualnie[5]
(szczegóły)
Maksim Kanafin
 Białoruś
5490,6 pkt Yang Shiwei
 Chiny
5460,2 pkt He Shugan
 Chiny
5436,4 pkt
drużynowo[5]
(szczegóły)
 Chiny
Yang Shiwei
He Shugan
Zhang Hequan
Wang Xiaokang
21488,1 pkt  Białoruś
Maksim Kanafin
Michaił Toukach
Aleksandr Saplin
Andrej Kudzin
21408,6 pkt  Niemcy
Andrej Sonnenberg
Martin Reichart
Robert Krawczyk
Norbert Stracke
21348,9 pkt
sztafeta[8]
(szczegóły)
 Ekwador
1:49,47 min  Korea Północna
1:49,49 min  Turcja
1:53,32 min

Źródło:[9]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Drużyna / Zawodniczka Wynik Drużyna / Zawodniczka Wynik Drużyna / Zawodniczka Wynik
indywidualnie[6]
(szczegóły)
Liu Kun
 Chiny
5439,9 pkt Xu Lei
 Chiny
5411,8 pkt Ann-Sofie Forssten
 Finlandia
5375,3 pkt
drużynowo[6]
(szczegóły)
 Chiny
Liu Kun
Xu Lei
Tian Linna
16195,9 pkt  Korea Północna
Pak Young-hui
Ya Un-jong
Pak Hyang-sil
15779,4 pkt  Rosja
Ludmiła Szwec
Julia Naumowa
Elena Simonowa
15735,8 pkt
sztafeta[8]
(szczegóły)
 Rosja
2:02,61 min  Norwegia
2:02,94 min  Chiny
2:01,81 min[a]

Źródło:[9]

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Reprezentacja Razem Mężczyźni Kobiety
Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Ogółem
Ogółem
Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
1  Chiny 3 2 2 7 1 1 1 2 1 1
2  Białoruś 1 1 0 2 1 1 0 0 0 0
3  Rosja 1 0 1 2 0 0 0 1 0 1
4  Ekwador 1 0 0 1 1 0 0 0 0 0
5  Korea Północna 0 2 0 2 0 1 0 0 1 0
6  Korea Północna 0 1 0 1 0 0 0 0 1 0
7  Finlandia 0 0 1 1 0 0 0 0 0 1
 Niemcy 0 0 1 1 0 0 1 0 0 0
 Turcja 0 0 1 1 0 0 1 0 0 0
Ogółem (9 państw) 6 6 6 18 3 3 3 3 3 3

Źródło:[2][9]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Czas uzyskany przez Chinki w bezpośredniej walce o brązowy medal (Playoffs), gdzie pokonały Finki (2:05,38)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 2007 MWG, Military pentathlon [online], mwg2007.org [dostęp 2007-10-10] (ang.).
  2. a b 2007 MWG, Military pentathlon, Medal Tally [online], mwg2007.org [dostęp 2007-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-28] (ang.).
  3. 54th World Military Pentathlon Championship Hyderabad, India, 14-21 October 2007 [online], milsport.one/medias [dostęp 2019-10-25] (ang.).
  4. 2007 MWG Pentathlon, Participating Countries [online], mwg2007.org [dostęp 2007-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-28] (ang.).
  5. a b c 4th Military World Games 2007, Results Men [online], cism-milsport.org/eng [dostęp 2007-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-05] (ang.).
  6. a b c 4th Military World Games 2007, Results Women [online], cism-milsport.org/eng [dostęp 2007-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-05] (ang.).
  7. 2007 MWG Pentathlon, Players [online], mwg2007.org [dostęp 2007-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-28] (ang.).
  8. a b 2007 MWG, Military pentathlon Obstacle Relay Results [online], mwg2007.org [dostęp 2007-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-28] (ang.).
  9. a b c 2007 MWG. Military pentathlon, Medal Winners Details [online], mwg2007.org [dostęp 2007-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-28] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]