Rudolf Więckowski
| |
 porucznik uzbrojenia
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 października 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Rudolf Więckowski (ur. 2 października 1892 w Wadowicach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik uzbrojenia Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Franciszka i Stefanii z Wojdyłłów[1]. Absolwent gimnazjum w Krakowie (1913). Członek Strzelca. Po przeszkoleniu, 6 sierpnia 1914, wyruszył na front w oddziale uzupełnień 1 pułku piechoty. Wcielony do batalionu Wyrwy-Furgalskiego. Walczył do maja 1919, został ranny w bitwie pod Konarami. Po wyleczeniu skierowany do 2 baterii 1 pułku artylerii. Na froncie przebywał do kryzysu przysięgowego. Internowany od 15 lutego w Huszt na Węgrzech. Od maja 1918 w armii austriackiej, walczył w kampanii serbskiej i włoskiej. Po upadku Austro-Węgier wprost z frontu przybył do Lwowa, wstąpił do 1 pułku artylerii i walczył w obronie miasta.
Na początku lat 20. XX wieku, w stopniu chorążego, pełnił służbę w Centralnym Składzie Amunicji Nr 1 na stanowisku oficera ewidencyjno-personalnego. 15 sierpnia 1928 został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1928 i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji (dział kancelaryjny)[2], i przydzielony do 29 Dywizji Piechoty w Grodnie na stanowisko kierownika kancelarii. W październiku 1931 został przeniesiony do 29 Pułku Artylerii Polowej stacjonującego w tym samym garnizonie[3]. W marcu 1932 został przeniesiony do korpusu oficerów uzbrojenia z równoczesnym przeniesieniem do Głównej Składnicy Uzbrojenia Nr 1[4]. W tym samym roku został przeniesiony do Szkoły Zbrojmistrzów w Warszawie na stanowisko kierownika kancelarii[5][6]. 29 stycznia 1932 został mianowany na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 1. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[7][8]. W marcu 1939 pełnił służbę w Szkole Uzbrojenia na stanowisku adiutanta[9].
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na szóstej liście wywózkowej z 1940, poz. 20[10].
Był żonaty z Kamilą z Mrowickich, z którą miał syna Rudolfa[1].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[11]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5771[12][10]
- Krzyż Niepodległości – 13 kwietnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[13]
- Krzyż Walecznych[14][15]
- Medal Zwycięstwa „Médaille Interalliée”[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi[8]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 684.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928 roku, s. 275.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 336.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 247.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 427.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 825.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 30 stycznia 1932 roku, s. 99.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 359.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 489.
- ↑ a b Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 316.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
- ↑ a b Kolekcja VM ↓, s. 3.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 305.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Więckowski Rudolf. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.20-1468 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-26].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Internowani w Huszt
- Ludzie związani z Wadowicami
- Członkowie Związku Strzeleckiego
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Porucznicy uzbrojenia II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1892
- Zmarli w 1940
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich
- Ludzie urodzeni w Wadowicach