Mikołaj Wolski (1553–1630): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: Sieraków (województwo śląskie) przeniesiono do Sieraków (wieś w województwie śląskim) |
→Życiorys: drobne merytoryczne |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
Sprowadził z zagranicy do Polski wielu rzemieślników. Przebywając w Rzymie, jako poseł [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]], do papieża Klemensa VIII, bardzo upodobał sobie zakon Kamedułów, którzy zobowiązali się przysłać do Polski paru zakonników, jednak pod warunkiem, że wystawi im klasztor i zapewni odpowiednie fundusze na ich utrzymanie. W [[Rynek w Kłobucku|rynku w Kłobucku]] wybudował murowany pałac, połączony nadziemnym przejściem z kościołem św. Marcina i Małgorzaty. Budynek nie przetrwał jednak do czasów obecnych, nie wiadomo dokładnie kiedy został zburzony<ref name="dzieje166">{{cytuj książkę|autor=[[Feliks Kiryk]]|rozdział=Na przełomie wieków XVI i XVII|nazwisko r=Laberscheck|imię r=Jacek|tytuł=Kłobuck – Dzieje miasta i gminy (do roku 1939)|wydawca=Secesja|miejsce=Kraków|data=1998|strony=166|isbn=83-87345-55-5}}</ref>. |
Sprowadził z zagranicy do Polski wielu rzemieślników. Przebywając w Rzymie, jako poseł [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]], do papieża Klemensa VIII, bardzo upodobał sobie zakon Kamedułów, którzy zobowiązali się przysłać do Polski paru zakonników, jednak pod warunkiem, że wystawi im klasztor i zapewni odpowiednie fundusze na ich utrzymanie. W [[Rynek w Kłobucku|rynku w Kłobucku]] wybudował murowany pałac, połączony nadziemnym przejściem z kościołem św. Marcina i Małgorzaty. Budynek nie przetrwał jednak do czasów obecnych, nie wiadomo dokładnie kiedy został zburzony<ref name="dzieje166">{{cytuj książkę|autor=[[Feliks Kiryk]]|rozdział=Na przełomie wieków XVI i XVII|nazwisko r=Laberscheck|imię r=Jacek|tytuł=Kłobuck – Dzieje miasta i gminy (do roku 1939)|wydawca=Secesja|miejsce=Kraków|data=1998|strony=166|isbn=83-87345-55-5}}</ref>. |
||
W [[1578]] roku po otrzymaniu zgody króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] wykupuje kuźnice w swoich starostwach. W [[1607]] roku wykupuje [[Kuźnica (zakład)|kuźnicę]] w [[Łojki (województwo śląskie)|Łojkach]], w [[1620]] roku kuźnicę w [[Łaziec (województwo śląskie)|Łaźcu]] i [[Wąsosz (gmina Konopiska)|Wąsoszy]]. Dwie ostatnie wykupuje od wdowy po ostatnim kuźniku z rodu Konopków. W Łaźcu wystawia piec do odlewania dział, w Łojkach zakłada druciarnię i blacharnię, w [[Panki|Pankach]] odlewnię dział, moździerzy i kul. Zakłada kuźnice w Poczesnej (Poczesna Druga lub Klepaczka) oraz w 1620 roku w [[Nierada|Nieradzie]] (działała 10 lat, po śmierci Mikołaja wolskiego zamieniona na folwark). W kuźnicach Wolskiego odlewano ciężkie działa forteczne, panwie do warzenia solanki w żupach solnych, kotły, garnce i garnki. Z żelaza kutego wyrabiano w ogromnych ilościach sprzęt rolniczy i rzemieślniczy, blachy, druty, łopaty, siekiery. Po śmierci Mikołaja Wolskiego, wskutek braku spadkobiercy, kuźnice w Łaźcu, Nieradzie, [[Poczesna|Poczesnej]], [[Sieraków (wieś w województwie śląskim)|Sierakowie]], [[Własna|Własnej]] i [[Zawada (gmina Kamienica Polska)|Zawadzie]] uległy dewastacji i zatrzymaniu. |
W [[1578]] roku po otrzymaniu zgody króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] wykupuje kuźnice w swoich starostwach. Po 1588 roku przebudował w stylu renesansowym [[Zamek w Krzepicach]]. W [[1607]] roku wykupuje [[Kuźnica (zakład)|kuźnicę]] w [[Łojki (województwo śląskie)|Łojkach]], w [[1620]] roku kuźnicę w [[Łaziec (województwo śląskie)|Łaźcu]] i [[Wąsosz (gmina Konopiska)|Wąsoszy]]. Dwie ostatnie wykupuje od wdowy po ostatnim kuźniku z rodu Konopków. W Łaźcu wystawia piec do odlewania dział, w Łojkach zakłada druciarnię i blacharnię, w [[Panki|Pankach]] odlewnię dział, moździerzy i kul. Zakłada kuźnice w Poczesnej (Poczesna Druga lub Klepaczka) oraz w 1620 roku w [[Nierada|Nieradzie]] (działała 10 lat, po śmierci Mikołaja wolskiego zamieniona na folwark). W kuźnicach Wolskiego odlewano ciężkie działa forteczne, panwie do warzenia solanki w żupach solnych, kotły, garnce i garnki. Z żelaza kutego wyrabiano w ogromnych ilościach sprzęt rolniczy i rzemieślniczy, blachy, druty, łopaty, siekiery. Po śmierci Mikołaja Wolskiego, wskutek braku spadkobiercy, kuźnice w Łaźcu, Nieradzie, [[Poczesna|Poczesnej]], [[Sieraków (wieś w województwie śląskim)|Sierakowie]], [[Własna|Własnej]] i [[Zawada (gmina Kamienica Polska)|Zawadzie]] uległy dewastacji i zatrzymaniu. |
||
W [[1618]] i [[1620]] roku był deputatem [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] na [[Trybunał Skarbowy Koronny]]<ref>Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 157-158, 184.</ref>. |
W [[1618]] i [[1620]] roku był deputatem [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] na [[Trybunał Skarbowy Koronny]]<ref>Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 157-158, 184.</ref>. |
Wersja z 15:21, 23 maj 2014
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Mikołaj Wolski z Podhajec herbu Półkozic (ur. 1553 w Podhajcach, zm. 9 marca 1630) – marszałek wielki koronny od 1616, marszałek nadworny koronny od 1600, dyplomata, starosta krzepicki, olsztyński i rabsztyński[1], skarbnik rawski.
Życiorys
Ojcem jego był Stanisław Wolski (*1523-†1566) kasztelan sandomierski, marszałek nadworny warszawski, starosta krzepicki[2].
Zwiedził wszystkie prawie kraje Europy. Wychowany na dworze Maksymiliana – księcia Austrii. Następnie po pobycie przez 16 lat na dworze cesarza Rudolfa, powrócił do ojczyzny. Wysyłany był w różnych poselstwach. W kraju dla biegłości wielkiej w prawie, i zasług, sprawował znakomite godności. Ożenił się z Teodorą Bielską, z którą miał córkę Petronelę z Podhajec, poślubioną przez burgrabię krakowskiego Krzysztofa Rogowskiego.
Sprowadził z zagranicy do Polski wielu rzemieślników. Przebywając w Rzymie, jako poseł Zygmunta III Wazy, do papieża Klemensa VIII, bardzo upodobał sobie zakon Kamedułów, którzy zobowiązali się przysłać do Polski paru zakonników, jednak pod warunkiem, że wystawi im klasztor i zapewni odpowiednie fundusze na ich utrzymanie. W rynku w Kłobucku wybudował murowany pałac, połączony nadziemnym przejściem z kościołem św. Marcina i Małgorzaty. Budynek nie przetrwał jednak do czasów obecnych, nie wiadomo dokładnie kiedy został zburzony[3].
W 1578 roku po otrzymaniu zgody króla Stefana Batorego wykupuje kuźnice w swoich starostwach. Po 1588 roku przebudował w stylu renesansowym Zamek w Krzepicach. W 1607 roku wykupuje kuźnicę w Łojkach, w 1620 roku kuźnicę w Łaźcu i Wąsoszy. Dwie ostatnie wykupuje od wdowy po ostatnim kuźniku z rodu Konopków. W Łaźcu wystawia piec do odlewania dział, w Łojkach zakłada druciarnię i blacharnię, w Pankach odlewnię dział, moździerzy i kul. Zakłada kuźnice w Poczesnej (Poczesna Druga lub Klepaczka) oraz w 1620 roku w Nieradzie (działała 10 lat, po śmierci Mikołaja wolskiego zamieniona na folwark). W kuźnicach Wolskiego odlewano ciężkie działa forteczne, panwie do warzenia solanki w żupach solnych, kotły, garnce i garnki. Z żelaza kutego wyrabiano w ogromnych ilościach sprzęt rolniczy i rzemieślniczy, blachy, druty, łopaty, siekiery. Po śmierci Mikołaja Wolskiego, wskutek braku spadkobiercy, kuźnice w Łaźcu, Nieradzie, Poczesnej, Sierakowie, Własnej i Zawadzie uległy dewastacji i zatrzymaniu.
W 1618 i 1620 roku był deputatem Senatu na Trybunał Skarbowy Koronny[4].
Według legendy przez długie lata zajmował się czarną magią i alchemią, jednak pod koniec życia, gdy uznał, że jego życie jest niegodziwe i bezbożne, ufundował klasztor kamedułów na Bielanach w Krakowie. Został pochowany przy wejściu do kościoła, a na jego płycie nagrobnej umieszczono, zamiast nazwiska, łacińskie sentencje o strachu przed potępieniem i Sądem Ostatecznym. Zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany w białym habicie kamedułów.
Portret epitafijny Mikołaja Wolskiego, którego autorem jest ojciec Wenanty Subiaco, malarz zakonny, umieszczony jest przy wejściu do kościoła.
Źródła
- Barbara Herba, Dzieje Konopisk i okolic, Konopiska, 2004
- Kasper Niesiecki, Korona polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa klejnotami...-Lwów,1743.T.IV.-822s.
- ↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 157-158.
- ↑ Historia nauki polskiej, Polska Akademia Nauk. Zakład Historii Nauki i Techniki; Tom 6 z Historia nauki polskiej, Bogdan Suchodolski; Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974
- ↑ Jacek Laberscheck: Na przełomie wieków XVI i XVII. W: Feliks Kiryk: Kłobuck – Dzieje miasta i gminy (do roku 1939). Kraków: Secesja, 1998, s. 166. ISBN 83-87345-55-5.
- ↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 157-158, 184.
- Marszałkowie wielcy koronni
- Marszałkowie nadworni koronni
- Senatorowie – członkowie Trybunału Skarbowego Koronnego
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Starostowie olsztyńscy
- Starostowie rabsztyńscy
- Starostowie krzepiccy
- Dyplomaci I Rzeczypospolitej
- Ludzie związani z Podhajcami
- Ludzie związani z Krakowem
- Urodzeni w 1553
- Wolscy herbu Półkozic
- Zmarli w 1630