Pałac Radziwiłłów w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Infobox Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
merytoryczne |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Pałac Radziwiłłów''' w Grodnie przy Rynku – w 1683 roku Radziwiłłowie kupili od Wołłowiczów stary dwór w drugim rzędzie kwartału między ul. Bernardyńską i Mostową. Naprzeciwko niego Anna z Sanguszków Radziwiłłowa na kupionej w 1717 roku wystawiła przed 1726 rokiem nowy |
'''Pałac Radziwiłłów''' w Grodnie przy Rynku – w 1683 roku Radziwiłłowie kupili od [[Wołłowiczowie|Wołłowiczów]] stary dwór w drugim rzędzie kwartału między ul. Bernardyńską i Mostową. Naprzeciwko niego Anna z Sanguszków Radziwiłłowa na kupionej w 1717 roku wystawiła przed 1726 rokiem nowy drewniany pałac. W [[1738]] roku [[Michał Kazimierz Radziwiłł Rybeńko|Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko"]] kupił od strony [[Batorówka w Grodnie|"Batorówki"]] narożny piętrowy pałac od [[Wojewodowie mścisławscy|wojewody mściśławskiego]] [[Michał Józef Massalski|Michała Massalskiego]], który na jego polecenie zaczął całkowicie przebudowywać architekt Fontana. W 1744 wnętrza pałacu ozdobił książęcy malarz nadworny Ksawery Dominik Heski, co było zwieńczeniem prac wykończeniowych. W 1751 Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" dokupił sąsiedni trójskrzydłowy pałac od spadkobierców [[Kazimierz Leon Sapieha (1697–1738)|Kazimierza Leona Sapiehy]]. Po adaptacji dwa połączone murowane pałace i drewniany dwór utworzyły zwarty i jednorodny zespół reprezentacyjny. Elewacja główna z dwoma ryzalitami zlokalizowana była prostopadle do [[Batorówka w Grodnie|Pałacu Sapiehów (Batorówki)]], wychodząc frontem na główny miejski rynek i ratusz. Elewacje były malowane cielisto, a obramienia okien i gzymsy kolorem szarym. Na pałacu położono [[dach mansardowy]]. W skrzydle frontowym wyróżniały się jadalnia z wielkim portretem króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] oraz Sala Portretowa wysoka na dwie kondygnację z licznymi portretami książąt i królów Polski poczynając od mitycznego Lecha I. |
||
Pałac został zniszczony w 1941 roku i rozebrany po 1945 roku. Obecnie teren w którym się znajdował jest niezabudowany i poprowadzona jest przez niego droga w kierunku rzeki [[Niemen]]. |
Pałac został zniszczony w czasie bombardowania Grodna przez Niemców w 1941 roku i rozebrany po 1945 roku. |
||
Obecnie teren w którym się znajdował jest niezabudowany i poprowadzona jest przez niego droga w kierunku rzeki [[Niemen]]. |
|||
{{Dwory, pałace i zamki na Białorusi}} |
{{Dwory, pałace i zamki na Białorusi}} |
||
Wersja z 15:45, 26 lut 2017
 Pałac Radziwiłłów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Dominik Fontana |
| Inwestor |
Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" |
| Rozpoczęcie budowy |
1738 |
| Ukończenie budowy |
1744 |
| Zniszczono |
1941 |
| Kolejni właściciele |
Karol Stanisław Radziwiłł |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53,67758°N 23,82953°E/53,677580 23,829530 | |
Pałac Radziwiłłów w Grodnie przy Rynku – w 1683 roku Radziwiłłowie kupili od Wołłowiczów stary dwór w drugim rzędzie kwartału między ul. Bernardyńską i Mostową. Naprzeciwko niego Anna z Sanguszków Radziwiłłowa na kupionej w 1717 roku wystawiła przed 1726 rokiem nowy drewniany pałac. W 1738 roku Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" kupił od strony "Batorówki" narożny piętrowy pałac od wojewody mściśławskiego Michała Massalskiego, który na jego polecenie zaczął całkowicie przebudowywać architekt Fontana. W 1744 wnętrza pałacu ozdobił książęcy malarz nadworny Ksawery Dominik Heski, co było zwieńczeniem prac wykończeniowych. W 1751 Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko" dokupił sąsiedni trójskrzydłowy pałac od spadkobierców Kazimierza Leona Sapiehy. Po adaptacji dwa połączone murowane pałace i drewniany dwór utworzyły zwarty i jednorodny zespół reprezentacyjny. Elewacja główna z dwoma ryzalitami zlokalizowana była prostopadle do Pałacu Sapiehów (Batorówki), wychodząc frontem na główny miejski rynek i ratusz. Elewacje były malowane cielisto, a obramienia okien i gzymsy kolorem szarym. Na pałacu położono dach mansardowy. W skrzydle frontowym wyróżniały się jadalnia z wielkim portretem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz Sala Portretowa wysoka na dwie kondygnację z licznymi portretami książąt i królów Polski poczynając od mitycznego Lecha I.
Pałac został zniszczony w czasie bombardowania Grodna przez Niemców w 1941 roku i rozebrany po 1945 roku.
Obecnie teren w którym się znajdował jest niezabudowany i poprowadzona jest przez niego droga w kierunku rzeki Niemen.