Suszec
50°02′17″N 18°47′18″E/50,038056 18,788333| wieś | |
.jpg) Kościół św. Stanisława | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
265 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
4485[2] |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
43-267[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SPS |
| SIMC |
0222108 |
Położenie na mapie gminy Suszec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego  | |
| 50°02′17″N 18°47′18″E/50,038056 18,788333[1]
| |
| Strona internetowa | |
Suszec (niem. Sissetz) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Suszec.
Miejscowość jest siedzibą gminy Suszec. Jeszcze na początku 2017 roku na terenie gminy znajdowała się kopalnia węgla kamiennego „Krupiński”. Kopalnia została zamknięta, a pracownicy przeniesieni lub zwolnieni.
Przez Suszec przebiega linia kolejowa nr 148 (Pszczyna - Rybnik), na której znajduje się stacja Suszec oraz przystanki Suszec Kopalnia i Suszec Rudziczka.
Na terenie miejscowości znajduje się Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Suszcu.
W 2004 r. Suszec wygrał I edycję konkursu „Piękna Wieś Województwa Śląskiego” w kategorii „najpiękniejsza wieś”[4].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pochodzi od polskiego określenia oznaczającego brak wody - „suchości”[5] i prawdopodobnie związana jest z położeniem miejscowości w suchym miejscu leżącym wśród bagien oraz mokradeł. Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia najstarszą nazwę miejscowości w polskiej formie „Susza” tłumacząc jej znaczenie „Trockenfeld” czyli po polsku „suche pole”[5]. Nazwa została później fonetycznie zgermanizowana przez Niemców, początkowo na Sussetz[5], a współcześnie na Sissetz[6].
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0222189 | Branica | przysiółek |
| 0222114 | Grabówka | część wsi |
| 0222120 | Owczarnia | część wsi |
| 0222137 | Podlesie | część wsi |
| 0222143 | Siągarnia | część wsi |
| 0222150 | Sikowiec | część wsi |
| 0222166 | Stary Suszec | część wsi |
| 0222172 | Żabiniec | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Data powstania Suszca nie jest znana. Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana w spisie świętopietrza parafii dekanatu Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 pod nazwą Susechz[9][10].
W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Sussecz[11].
W styczniu 1945 r. przez miejscowość przeszły tzw. marsze śmierci z obozów Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu na stację kolejową w Wodzisławiu Śląskim[12].
Z miejscowością wiązany jest Świętosław Milczący zwany Błogosławionym. Herbem Suszca od co najmniej końca XVIII wieku jest rozłożyste drzewo. Od 1994 r. jest to również herb całej gminy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Urodził się tu Franciszek Błażyca – przodownik Policji Województwa Śląskiego, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.
.jpg)
Turystyka i rekreacja w Gminie Suszec[edytuj | edytuj kod]
Teren gminy otaczają praktycznie ze wszystkich stron lasy – pozostałości tzw. Puszczy Pszczyńskiej – zabezpieczające gminę przed zanieczyszczeniami z pobliskich aglomeracji miejskich. Część lasów na terenie Suszca i Rudziczki należy do parku (oraz otuliny parku) krajobrazowego „Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich”. Ponadto w północnej części gminy znajduje się rezerwat przyrody „Babczyna dolina”. Warto zaznaczyć, że na terenie gminy występuje ok. 120 gatunków roślin umieszczonych w „czerwonej księdze” gatunków rzadkich i ginących w Polsce.
Na południowy zachód od miejscowości znajduje się należący do gminy ośrodek rekreacyjno–wypoczynkowy „Gwaruś”. Powstał on w oparciu o jeden z najstarszych suszeckich stawów o powierzchni 9,3 ha. W 1983 r. na terenie stawu rozpoczęto prace mające na celu budowę ośrodka rekreacyjnego Kopalni Węgla Kamiennego „Krupiński” w Suszcu; w tym celu dotychczasowy zbiornik podzielona na dwa mniejsze (wschodni – rekreacyjny oraz zachodni – hodowlany). Prace zakończono w 1986 r., a staw „Godziek” przemianowano na „Gwaruś” (pierwsza nazwa „Godziek” wzięła się od nazwiska pierwszego właściciela z XV wieku – Godźka). Od 1999 r. całym ośrodkiem zarządzał Gminny Ośrodek Kultury i Urząd Gminy w Suszcu. Od 2017 r. „Gwaruś” z przyległym terenem wydzierżawiła prywatna firma.
Kultura[edytuj | edytuj kod]
W Suszcu przy ul. Ogrodowej 22 położony jest Gminny Ośrodek Kultury (GOK). Organizuje m.in. konkursy dla całego powiatu pszczyńskiego, koncerty, zajęcia i gry.
Miejscowości partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133795
- ↑ Stan na dzień 31.12.2022 r. - suszec.pl [online], pl/pl/14332/0/stan-na-dzien-31-12-222-r-.html [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1224 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Strona Gminy Suszec. Zapraszamy serdecznie [online], Gmina Suszec [dostęp 2017-08-10].
- ↑ a b c Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 75, OCLC 456751858 (niem.).
- ↑ Powiat pszczyński, Starostwo Powiatowe w Pszczynie, 2014, s. 93, ISBN 978-83-938186-3-1 [dostęp 2021-01-26] (pol. • cz. • ang. • niem.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Franciszek Maroń. Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku. „Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku”, s. 101-167, 1969.
- ↑ Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147-150.
- ↑ Ludwik Musioł. Dokument sprzedaży księstwa pszczyńskiego z dn. 21. lutego 1517 R.. „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku”. R. 2, s. 235–237, 1930. Katowice: nakł. Towarzystwa ; Drukiem K. Miarki.
- ↑ Piotr Hojka, Sławomir Kulpa: Kierunek Loslau. Marsz ewakuacyjny więźniów oświęcimskich w styczniu 1945 r., Wodzisław Śląski 2016.
- ↑ l, Wyjazd na Festiwal Serów do partnerskiej miejscowości Novot, „www.pless.pl”, 24 czerwca 2016 [dostęp 2017-08-10] (pol.).
