Tetrajodek diarsenu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
As2I4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
AsI | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
657,46 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
czerwone kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tetrajodek diarsenu (nazwa Stocka: jodek arsenu(II)), As
2I
4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy jodków, w którym arsen występuje na II stopniu utlenienia. Jest jedynym dobrze poznanym halogenkiem arsenu o stopniu utlenienia mniejszym niż III[2].
Po raz pierwszy został otrzymany przez Eugena Bambergera i Juliusa Phillipa w 1881 roku. Przydzielono mu wtedy najprostszy możliwy wzór – AsI
2[5]. W 1907 roku John Hewitt i Thomas Winmill stwierdzili jednak, że substancji tej odpowiada wzór As
2I
4[6].
Powstaje jako czerwone kryształy podczas ogrzewania w temperaturze 260 °C arsenu z jodem w obecności oktahydrofenantrenu w zatopionej rurce[2]:
- 2As + 2I
2 → As
2I
4
Łatwo ulega hydrolizie i utlenianiu. W gorącym roztworze disiarczku węgla ulega dysproporcjonowaniu. W 400 °C reakcja ta przebiega w sposób ilościowy[2]:
- 3As
2I
4 → 4AsI
3 + 2As
Jest stabilny w atmosferze gazu obojętnego do 150 °C[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-49, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ a b c d e f Norman N. Greenwood, Alan Earnshaw, Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 564, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).
- ↑ a b Związki arsenu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
- ↑ European regulations regarding Arsenic Diiodide gas (AsI2) [online], Landolt-Börnstein Substance Property Index [dostęp 2012-07-03] (ang.).
- ↑ Eugen Bamberger, Julius Philipp, Ueber Verbindungen von Arsen und Jod, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”, 14 (2), 1881, s. 2643–2648, DOI: 10.1002/cber.188101402228 [dostęp 2012-07-02] (niem.).
- ↑ John Theodore Hewitt, Thomas Field Winmill, LXXXIX.–Arsenic di-iodide, „Journal of the Chemical Society, Transactions”, 91, 1907, s. 962–964, DOI: 10.1039/CT9079100962 [dostęp 2012-07-02] (ang.).