Vincenc Vingler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vincenc Vingler
Ilustracja
Czescy rzeźbiarze Jan Kodet (po lewej) i Vincenc Vingler w szwedzkim Göteborgu, 1946
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1911
Praga

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1981
Chyšky

Narodowość

czeska

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo, malarstwo, design

podpis

Vincenc Vingler, właściwie František Josef Karel, imię Vincenc przyjął w 1944 jako pseudonim (ur. 30 kwietnia 1911 w Pradze[1], zm. 14 sierpnia 1981 w Chyškach koło Milevska) – czeski rzeźbiarz, ceramik i designer.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Pradze, w latach 1927–1933 studiował na Wyższej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Pradze (cz. Vysoká škola uměleckoprůmyslová v Praze – VŠUP) u profesorów Jana Laudy, Heleny Johnovej i Karela Štipla. Po ukończeniu studiów w latach 1933–1938 dużo podróżował, odwiedził między innymi Austrię i Niemcy, następnie przebywał we Francji i Szwajcarii. Podróżował także po Węgrzech, Włoszech, Jugosławii, Bułgarii, Rumunii, Grecji, Turcji i Egipcie. W latach 1940–1945 pracował jako scenograf w Teatrze Unitarie[2], w Praskim Teatrze dla Młodzieży[3] Míli Mellanovej, jako szef działu scenograficznego w teatrze v Kladnie, a także krótko współpracował z Teatrem Horáckim w Igławie. Od 1946 do 1969 roku odbył wyjazdy naukowe do Szwecji, Danii, Francji, Holandii, Belgii, Włoch, Wielkiej Brytanii, Chin, ZSRR, Stanów Zjednoczonych i Indonezji. W roku 1974 przebywał w Hiszpanii. Był członkiem Związku Artystów Plastyków, a od roku 1947 członkiem Klubu Artystów[4]. Od roku 1949 był projektantem Czechosłowackich Zakładów Ceramicznych. W latach 50. kilkukrotnie reprezentował Czechosłowację na wydarzeniach takich jak Triennale w Mediolanie w roku 1954, a w roku 1956 na Biennale w Wenecji i w São Paulo. Wziął udział w Wystawie Światowej w Brukseli w 1958 wystawiając kilka swoich dzieł w Czechosłowackim Pawilonie (Czapla w atrium, Pelikan na tarasie restauracji).

Vincenc Vingler był rzeźbiarzem zajmującym się niemal wyłącznie tematyką zwierząt, postaci ludzkie w jego dziełach pojawiają się tylko w drodze wyjątku, w większości w kontakcie ze zwierzętami.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Bawół (Buvol)[5] (1948)
  • Pelikany (Pelikáni) (1950)
  • Husycki jeździec (Husitský jezdec)[5] (1952)
  • Czarny Łabędź (Černá labuť) (1956)
  • Koń Przewalskiego (Kůň Převalského) (1966)
  • Umierający koń (Umírající kůň)[6] (1970)
  • Byk z korridy (Býk z corridy) (1977)

Monumentalne rzeźby stojące na wolnym powietrzu znajdują się na przykład w Ogrodzie Zoologicznym w Pradze, w Arboretum Nový Dvůr w powiecie opawskim, na zamku Hluboká nad Vltavou czy na terenie szpitala Na Bulovce w Pradze.

Płomień życia, szpital Na Bulovce, Praga (1978)

Udział w wystawach[edytuj | edytuj kod]

i inne

Wybór autorskich wystaw[edytuj | edytuj kod]

Za życia autora[edytuj | edytuj kod]

  • 1944 – Ars, Praga
  • 1946 – Sztokholm i Göteborg
  • 1947 – Galeria Sztuki, Zlin
  • 1950–1951 – Rzeźby i rysunki, Sala Aleša Klubu Artystów, Praga
  • 1953 – Rzeźby i rysunki zwierząt, Galeria Książki, Praga
  • 1956 – Budapeszt
  • 1957 – Rysunki i rzeźby z chińskimi motywami, Praga (ze Zdeňkem Seydlem)
  • 1960 – Czechosłowacka kultura, Berlin
  • 1963 – Rzeźby i rysunki zwierząt, Galeria Václava Špály, Praga
  • 1964 – Posągi 44/64, Regionalne Muzeum Wiedzy o Kraju, Ołomuniec
  • 1965 – Wybór twórczości rzeźbiarskiej, Dom Sztuki Ostrava, Ostrawa
    • Herbert Art Gallery and Museum, Coventry
    • Posągi 1944–1964, Dom Podiebradowiczów Brno (Dům pánů z Kunštátu Brno), Brno
  • 1967 – Cowie Gallery, Los Angeles (Stany Zjednoczone)
    • Rzeźby i rysunki, Galeria Sztuki Karlowe Wary, Karlowe Wary
  • 1968 – Plastiken und Zeichnungen, Zoologischer Garten Berlin, Berlin
  • 1969 – Amsterdam (Holandia)
  • 1971 – Wybór dzieł 1940-1970, Mánes, Praga
  • 1973 – Berlin Zachodni
  • 1976 – Rzeźby i rysunki. Wybór dzieł 1945–1975, Galeria Sztuki Pięknej w Chebie, Cheb
    • Rzeźby i rysunki, Galeria Zlatá lilie, Praga
  • 1977 – Rzeźby i rysunki 1972–1977, Galeria Nová síň, Praga
  • 1979 – Drewno i rzeźba, Galeria Środkowoczeska, Mała sala wystawowa, Praga

Pośmiertne[edytuj | edytuj kod]

wystawy autorskie[edytuj | edytuj kod]

  • 1981 – Drobna rzeźba, rysunki grafika, Regionalne Muzeum Wiedzy o Kraju, Ołomuniec
  • 1983 – Rzeźby i rysunki, Galeria Wschodnioczeska w Pardubicach, Pardubice
  • 1985 – Rzeźby i rysunki, Muzeum Okręgowe Przybram, Przybram
  • 1992–1993 – Zwierzę (Rzeźby i rysunki), Galeria Pallas, Praga
  • 2012 – Posągi zwierząt, Pałac Trojski, Praga

wystawy zbiorowe (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • 1989 – Czeskie rzeźbiarstwo 1948/88, Ołomuniec
  • 2004 – Galeria Czeskiej Rzeźby, Praga
  • 2005 – Art Prague, Praga
  • 2006 – Art Prague, Praga

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Archivní katalog [online], katalog.ahmp.cz [dostęp 2022-01-08].
  2. Stálé divadlo v Unitarii – Divadelní Encyklopedie [online], encyklopedie.idu.cz [dostęp 2022-01-08].
  3. Pražské divadlo pro mládež – Divadelní Encyklopedie [online], encyklopedie.idu.cz [dostęp 2022-01-08].
  4. Historický seznam členů [online], web.archive.org, 30 grudnia 2018 [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-30].
  5. a b Sbírky [online], GHMP [dostęp 2022-01-08] (cz.).
  6. Umierający koń [online], www.artnet.com [dostęp 2022-01-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alena Malá, ed. Slovník českých a slovenských výtvarných umělců 1950-2009. XX., Vil-Vz. Vyd. 1. Ostrava: Výtvarné centrum Chagall, 2009. 343 s., [4] s. barev. obr. příl. Prameny a dokumenty. ISBN 978-80-86171-33-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]