Wacław de Lippe Lipski
podpułkownik saperów | |
Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1889 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1907–1926 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
67 batalion saperów |
Stanowiska |
dowódca Legii Oficerskiej |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Wacław de Lippe Lipski (ur. 2 lutego 1889 w Gruzino, zm. ?) – podpułkownik saperów Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 2 lutego 1889 w miejscowości Gruzino. Ukończył 7-klasowy Korpus Kadetów nr 3, a następnie Inżynieryjną Szkołę Wojskową w Petersburgu. W latach 1907–1917 służył w Armii Rosyjskiej w 67 batalionie saperów i 6 pułku inżynieryjnym. W czasie I wojny światowej walczył na froncie niemieckim i austriackim.
W lipcu 1917 wstąpił do I Korpusu Polskiego. W czerwcu 1918, po kapitulacji korpusu, przedostał się do Murmańska, gdzie pełnił obowiązki dowódcy Legii Oficerskiej i Szkoły Oficerskiej przy Oddziale Polskim w Północnej Rosji.
W listopadzie 1918 wyjechał do Francji, gdzie został przydzielony do II batalion saperów 2 DSP Armii gen. Hallera. W sierpniu 1919 został dowódcą II batalionu saperów, a po jego przemianowaniu – dowódcą XI batalionu saperów[1] w okresie od kwietnia 1920 do kwietnia 1921), walcząc w wojnie polsko-sowieckiej.
Od 18 kwietnia 1921 dowodził 4 pułkiem saperów, a od listopada 1922 pełnił obowiązki dowódcy 6 pułku saperów[2].
W grudniu 1923 został oskarżony o czyny nierządne z żołnierzami i pobicie w stanie nietrzeźwym wartownika. W 1924 został zawieszony w czynnościach służbowych i skierowany na obserwację na oddziale zamkniętym Szpitala Okręgowego Nr X w Przemyślu. Z dniem 31 sierpnia 1924 roku został przeniesiony w stan spoczynku z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej na podstawie przeprowadzonej superrewizji[3].
W maju 1924 zbiegł ze szpitala do Rosji Sowieckiej, gdzie został uwięziony i przesłuchiwany w Mińsku. W lipcu 1925 uciekł z Rosji i powrócił do Polski. W grudniu 1925 został skazany na karę 3 miesięcy twierdzy, a w listopadzie 1926 został przez Oficerski Sąd Honorowy w Przemyślu wykluczony z korpusu oficerskiego[4].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- podporucznik – 1910
- porucznik – 1912
- sztabskapitan – 1916
- kapitan – 1918
- major – 1919
- podpułkownik – 1 kwietnia 1920[1] (ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919)[5]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych trzykrotnie, po raz 1[6] i 2[7]
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”
- Order Świętego Włodzimierza IV klasy
- Order Świętej Anny II, III i IV klasy
- Order św. Stanisława II i III klasy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 26 z 14 lipca 1920
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 47 z 25 listopada 1922
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 450.
- ↑ Dymek 2018 ↓, s. 149-150.
- ↑ Rocznik oficerski 1924 s. 905
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 20 z lipca 1922
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 8 z 1 kwietnia 1922
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Przemysław Dymek: Poznańska 3 Brygada Saperów 1929-1934. Oświęcim: Wydawnictwo "NapoleonV", 2018. ISBN 978-83-7889-721-7.
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Oficerowie Armii Polskiej we Francji 1917–1919
- Podpułkownicy saperów II Rzeczypospolitej
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Orderem Świętej Anny
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (Imperium Rosyjskie)
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Włodzimierza
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Urodzeni w 1889
- Dowódcy 4 Pułku (batalionu) Saperów (II RP)
- Dowódcy 6 Pułku Saperów (II RP)