Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Electrical generator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii



Generator elektryczny - urządzenie przetwarzające na energię elektryczną inne rodzaje energii, w tym energię mechaniczną. Większość generatorów wytwarza energię elektryczną w wyniku indukcji elektromagnetycznej. Generatory te mają elementy poruszające się w polu magnetycznym lub wytwarzane jest zmienne pole magnetyczne. Zjawisko odwrotne, czyli przekształcenie energii elektrycznej w energię mechaniczną występuje w silnikach. Silniki i generatory wykorzystujące zjawisko indukcji elekromagnetycznej mają wiele podobieństw. Zalicza się je do tak zwanych maszyn elektrycznych[1]. Część generatorów elektrycznych wytwarza energię elektryczną w wyniku innych zjawisk fizycznych.

Źródłem energii mechanicznej w generatorach indukcyjnych może być przegrzana para wodna, napędzająca turbinę parową, uzyskana ze spalania paliwa (w tym paliw kopalnych) lub z promieniowania słonecznego (eng.wiki Solar power in Spain), woda przepływająca przez turbinę wodną lub koło wodne, spalane paliwo w silniku spalania wewnętrznego lub turbinie gazowej, energia kinetyczna przepływającego powietrza w turbinie wiatrowej, napędzany siłą mięśni mechanizm korbowy, sprężone powietrze lub jakiekolwiek inne źródło energii mechanicznej. Źródłem energii zamienianej bezpośrednio na energię elektryczną może być też ciepło wykorzystywane w termogeneratorach lub generatorach MHD, energia wiązań atomowych wykorzystywana w ogniwach paliwowych, energia promienista (promieniowanie alfa lub beta) czy też energia słoneczna wykorzystana w fotoogniwach.

Literą R oznaczono generatory z częściami ruchomymi – wirującym rotorem, a literą B generatory przetwarzające bezpośrednia energii pierwotną na energię elektryczną.

Early 20th century alternator made in Budapest, Hungary, in the power generating hall of a hydroelectric station
Generator in Zwevegem, West Flanders, Belgium
Przykładowe generatory i energia pierwotna przetwarzanej na energię elektryczną
Energia pierwotna Generator
Mechaniczna Silnik parowy z korbowodem R
Energia potencjalna i kinetyczna wody Koło wodne, [Turbina wodna]] R
Energia kinetyczna powietrza Turbina wiatrowa R
Chemiczna - energia wiązań atomowych Ogniwo paliwowe B
Cieplna Silnik spalinowy Generator spalinowy R
Para wodna uzyskana ze spalania paliwa Turbogenerator R
Bezpośrednia zamiana na energię elektryczną Termogenerator – ogniwa termowoltaiczne B
Generator MHD B
Promieniowanie słoneczne Ogrzane powietrze - ruch konwekcyjny Wieża słoneczna B/R
Para wodna uzyskana z promieniowania słonecznego Cieplna Elektrownia słoneczna R
Fotoogniwa Ogniwa fotowoltaiczne B
Ciepło – promieniowanie podczerwone Termowoltaiczne ogniwo z koncentratorem – lustrem termogenerator B
Energia promienista Energia cieplna Radioizotopowy generator termoelektryczny B
Bezpośrednia zamiana promieniowania jonizującego (β lub α) na energie elektryczną Bateria jądrowa - Baterie betawoltaiczne B
Bezpośrednia zamiana na ruch w: Radioisotope piezoelectric generator B

Zasada działania[edytuj | edytuj kod]

Generator elektryczny wykorzystujący zjawisko indukcji magnetycznej, nie "tworzy" zawsze obecnego w przewodniku ładunku elektrycznego, a jedynie go "przesuwa". Można to porównać do pompy wodnej, która powoduje przepływ wody, ale nie "tworzy" wody w rurach. Generatory mogą też bazować na wykorzystaniu innych zjawiska fizycznych: piezoelektryczność, przepływ plazmy w polu magnetycznym - magnethodrodynamika itp. Konstrukcja generatorów indukcyjnych jest podobna do budowy silnika elektrycznego. Wszystkie typy generatorów indukcyjnych (wykorzystujących zasady indukcji magnetycznej) mogą w specyficznych warunkach pracować jako silniki.

Terminologia[edytuj | edytuj kod]

W generatorach indukcyjnych można wyróżnić dwie postawowe części.

Pod względem mechanicznym można wskazać:

  • Wirnik - Rotor: Część wirująca, na której zamontowano uzwojenie lub magnesy stałe
  • Stojan: Częśc stacjonarną na której zamontowano uzwojenie lub magnesy stałe.

Pod względem Elektrycznym można wskazać:

  • Twornik - w której generowane jest napięcie i prąd elektryczny - wykonaną jako jedna lub więcej cewek indukcyjnych. Twornica może być umieszczona na rotorze lub stojanie w zależności od konstrukcji.
  • Magneśnicę lub Uzwojenie wzbudzenia - wytwarza pole magnetyczne. Magnes stały lub cewka indukcyjna przez która płynie prąd (stały lub zmienny w zależności od typu i konstrukcji generatora). Magneśnica może być umieszczona na rotorze lub stojanie w zależności od konstrukcji.

Since power transferred into the field circuit is much less than in the armature circuit, AC generators nearly always have the field winding on the rotor and the stator as the armature winding. Only a small amount of field current must be transferred to the moving rotor, using slip rings. Direct current machines necessarily have the commutator on the rotating shaft, so the armature winding is on the rotor of the machine.

Historia rozwoju[edytuj | edytuj kod]

Zanim odkryto połączenie pomiędzy zjawiskami magnetyzmu i elektryczności, znano zjawiska elektrostatyczne. Wymyślono generatory elektrostatyczne wytwarzające bardzo wysokie napięcia. Charakteryzowały się one bardzo małą wydajnością prądową.

Pracowały na zasadzie wykorzystania poruszających się ładowanych elektrostatycznie trzpieni, płyt lub dysków, przenoszących ładunek elektryczny na elektrodę o wysokim potencjale. Ładunek elektrostatyczny był wytwarzany na dwa różne sposoby:

  • Indukcja elektrostatyczna
  • Efekt triboelektryczny (ładowanie przez pocieranie), gdzie kontakt między dwoma izolatorami powoduje gromadzenie się ładunków elektryczne w sposób charakterystyczny dla materiału, z jakiego wykonane są izolatory.

Z powodu trudności izolowania maszyn produkujących bardzo wysokie napięcia, elektrostatyczne generatory miały małą sprawność i nigdy nie zostały użyte w zastosowaniach komercyjnych - przy produkcji znaczących ilości energii elektrycznej. Maszyna Wimshurst i generator Van de Graaffa są przykładami tych maszyn używanych do dziś.


Dysk Faradaya[edytuj | edytuj kod]

Dysk Faradaya

W latach 1831-1832 Michael Faraday odkrył zasady działania generatorów elektromagnetycznych. Reguła ta, nazwana później Prawem indukcji elektromagnetycznej Faradaya mówi, że na końcach przewodnika elektrycznego poruszającego się w polu magnetycznym pojawia sie różnica potencjałów elektrycznych, a więc napięcie elektryczne, wprost proporcjonalne do szybkości ruchu tego przewodnika w poprzek strumienia magnetycznego. Równanie opisujące to zjawisko stało sie jednym z równań Maxwella opisujących własności pol elektrycznego i magnetycznego oraz zależności między nimi. Zamknięcie obwodu powoduje przepływ prądu elektrycznego w wyniku różnicy potencjałów.

Michael Faraday zbudował pierwszy generator elektromagnetyczny, nazwany Dyskiem Faradaya, będący typem generatora homopolarnego. Zbudowany jest z miedzianego dysku wirującego wewnątrz biegunów podkowiastego magnesu stałego. Dysk Faradaya generuje małe napięcie i bardzo duży prąd. W latach 60 wieku XX Sir Mark Oliphant pracujący w Australian National University zbudował 500 MJ wysokoprądowy Dysk Faradaya, z którego uzyskiwano prąd o wartości aż do 2 MA.

Konstrukcja taka jest bardzo nieefektywna. Pojawiają się prądy płynące w przeciwnym do kierunku użytecznego, w rejonach poza strumieniem magnetycznym od magnesu stałego. Prądy te ograniczają moc wyjściową, którą można pobrać z dysku. Powodują także rozgrzewanie się dysku. W późniejszych typach generatorów homopolarnych rozwiązywano ten problem wykorzystując macierze magnesów stałych umieszczonych wokół obwodu, tak by ustabilizować kierunek przepływu prądu

Dynamo - Prądnica prądu stałego[edytuj | edytuj kod]

Main article Dynamo

Dane techniczne prądnicy prądu stałego w procesach elektrolizy: Prąd 310 A; Napięcie 7 V, Moc: 2170 W, Prędkość obrotowa 1400 obr/min
Prądnica prądu stałego Przekrój poprzeczny (U.S. Patent 284 110)

Dynamo było pierwszym generatorem elektrycznym zdolnym dostarczać energię elektryczną na skalę przemysłową. Dynamo, zwane też prądnica prądu prawo stałego wykorzystuje prawa elektromagnetyczne do zamiany ruchu wirowego na prąd elektryczny. Wykorzystanie komutatora pozwala uzyskać prąd pulsujący. Pierwsze Dynamo wybudował Hippolyte Pixii w 1932 roku.

Prądnica prądu stałego składa się ze stojana wytwarzającego stałe pole magnetyczne oraz obracającego się wirnika, na którym nawinięto uzwojenia. W małych maszynach – prądnicach pole magnetyczne wytwarzane jest przez jeden lub więcej magnesów stałych. W większych stałe pole magnetyczne jest wytwarzane przez cewki indukcyjne, w których płynie prąd stały. Cewka taka zwana jest także uzwojeniem wzbudzenia lub twornikiem. W przeszłości zanim upowszechnił się prąd zmienny, prądnice o dużych mocach były podstawowym źródłem energii elektrycznej.

Dynamo przez szereg przypadkowych odkryć stało się źródłem wielu późniejszych odkryć, włącznie: z silnikiem elektrycznym prądu stałego, alternatorem prądu zmiennego, silnikami asynchronicznym i synchronicznym oraz przekształtnikami elektromechanicznymi.

Ze względu na złożoność budowy, prądnice prądu stałego, nie są obecnie wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej dużych mocy. Powodem jest fakt, że komutator nie jest zdolny długotrwałe, bez uszkodzeń, przewodzić dużych prądów. Jak skomplikowane problemy techniczne musi rozwiązać konstruktor pokazuje urządzenie, które widać na rysunku obok. Rycina przedstawia prądnicę z 1917 roku wykorzystywaną w przemysłowym procesie elektrolizy i galwanizacji. Jest to typowy przykład złożoności problemów technicznych przy konstruowaniu komutatora zdolnego przewodzić duży prąd powstający w wirniku. Jak widać, komutator jest około 3 razy większy niż stojan i pozostała część wirnika.

Współczesne systemy dystrybucji energii elektrycznej oparte są na prądzie przemiennym. Znaczenie prądnic prądu stałego znacznie się zmniejszyło. Obecnie szeroko stosowane są tanie elektroniczne układy przetwarzające prąd zmienny na prąd stały. Nie ma w tej chwili potrzeby budować tak skomplikowanych systemów produkcji energii elektrycznej.

Prądnice prądu stałego stosuje się w samochodach, są jednak zastępowane wydajniejszymi i mniej awaryjnymi alternatorami. Prądnice prądu stałego stosuje się nadal w elektromaszynowych konwerterach.

Generatory Elektromagnetyczne z częściami wirującymi[edytuj | edytuj kod]

Jak widać w tabeli zamieszczonej powyżej, działanie większości generatorów elektrycznych oparta jest na koncepcji oddziaływania pola magnetycznego i poruszającego się przewodu, w którym generowany jest prąd elektryczny (generatory) lub na którym powstaje siła elektrodynamiczna (silniki).


Without a commutator, the dynamo is an example of an alternator, which is a synchronous singly-fed generator. With an electromechanical commutator, the dynamo is a classical direct current (DC) generator. The alternator must always operate at a constant speed that is precisely synchronized to the electrical frequency of the power grid for non-destructive operation. The DC generator can operate at any speed within mechanical limits but always outputs a direct current waveform.

Other types of generators, such as the asynchronous or induction singly-fed generator, the doubly-fed generator, or the brushless wound-rotor doubly-fed generator, do not incorporate permanent magnets or field windings (i.e, electromagnets) that establish a constant magnetic field, and as a result, are seeing success in variable speed constant frequency applications, such as wind turbines or other renewable energy technologies.

The full output performance of any generator can be optimized with electronic control but only the doubly-fed generators or the brushless wound-rotor doubly-fed generator incorporate electronic control with power ratings that are substantially less than the power output of the generator under control, which by itself offer cost, reliability and efficiency benefits.

Generator MHD[edytuj | edytuj kod]

Generatory MHD wytwarzają energię elektryczną bezpośrednio z przemiany energii cieplnej i kinetycznej gorącego zjonizowanego gazu przepływającego przez stałe pole magnetyczne. W generatorach MHD nie występują jakiekolwiek części ruchome. Wynalezienie generatorów MHD zostało spowodowane faktem, że plazma po przejściu przez generator nadal ma taką temperaturę, że potrafi wytworzyć parę w kotłach klasycznych elektrowni cieplnych. Pozwala to, teoretycznie, zwiększyć sprawność takich "kombinowanych układów termodynamicznych".

wstawić ilustrację i narysować generator MHD http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Rankine_cycle_layout.png

Pierwszy projekt, który doczekał się realizacji to AVCO Mk.25 z 1965 roku. W 1987 roku rząd USA współfinansował demonstracyjną instalację w 25MW elektrowni.

Obecnie (2007) elektrownie cieplne z generatorami MHD i turbogeneratorami pracujące z kombinowanym cyklem termodynamicznym, są mniej wydajne niż połączenie turbiny gazowej i klasycznego "parowego" turbogeneratora.

Wzbudzenie[edytuj | edytuj kod]

A small early 1900s 75 KVA direct-driven power station AC alternator, with a separate belt-driven exciter generator.

Hasło źródłowe Excitation (magnetic)

Strumień magnetyczny w indukcyjnych maszynach elektrycznych (generatory i silniki) jest wytwarzany przez uzwojenie wzbudzenia składające się z jednej lub kilku cewek indukcyjnych lub przez magnesy trwałe, np. magnesy neodymowe stosowane ze względu na duży strumień magnetyczny przy stosunkowo niewielkiej masie.

Jeśli uzwojenie wzbudzenia nie jest zasilane, nie pojawia się strumień magnetyczny, a w konsekwencji wirnik generatora może obracać się nie wytwarzając energii elektrycznej. W elektrowniach, w przypadku dużych generatorów, stosowane są pomocnicze małe generatory lub baterie akumulatorów wraz z odpowiednimi układami elektronicznymi - przekształtnikami DC/AC pozwalającymi zasilić uzwojenia wzbudzenia w przypadku rozruchu w trybie awaryjnym, po załamaniu się systemu energetycznego (tzw. black out) lub w przypadku pracy wyspowej, czyli pracy bez połączenia z resztą Krajowej Sieci Energetycznej bezpośrednio na zapotrzebowanie wydzielonej sieci energetycznej. Generatory awaryjne zwykle napędzane są silnikami diesla, utrzymywanymi w stanie gotowości do rozruchu. Zasilają też inne systemy niezbędne do bezpiecznej pracy elektrowni w stanie awaryjnym.

Obwód zastępczy - Equivalent circuit[edytuj | edytuj kod]

Schemat zastępczy układu generarator-obciążenie pokazano na rysunku z prawej. określenie wartości napięcia i rezystancji wewnętrznej generatora następuje według zapisanej poniżej procedury (ang.) The equivalent circuit of a generator and load is shown in the diagram to the right. To determine the generator's and parameters, follow this procedure: -

  • przed uruchomieniem generatora mierzy się rezystancję na zaciskach przy pomocy omomierz. Jest to rezystancja wewnętrzna generatora dla prądu stałego .
  • Uruchamiamy generator; przed podłaczeniem do obciążenia , mierzymy napięcie na zaciskach generatora. Jest to napięcie w stanie jałowym (Napiecie źródło napięciowe)
  • podłączamy obciążenie podczas pracy generatora i mierzymy napięcie na jego zasikach, otrzymujemy napięcie wyjściowe .
  • Mierzymy rezystancje obciążenia ,
  • Obliczamy rezystancję wewnętrzną prądu zmiennego według następującej formuły:

Note 1: Wewnętrzna rezystancja generatora podczas pracy jest niewiele większa od rezystancji zmierzonej w spoczynku. Powyższa procedura pozwala zmierzyć obie wartości. Dla Obliczeń zgrubnie można pominąć pomiary i przyjąć że wartości, i są sobie równe.

Note 2: W przypadku kiedy generatorowane jest napięcie zmienne do pomiarów należy uzywać używać mierników (woltomierz) przystosowanych do pomiaru prądu zmiennego.

The maximum power theorem states that the maximum power can be obtained from the generator by making the resistance of the load equal to that of the generator. This is inefficient since half the power is wasted in the generator's internal resistance; practical electric power generators operate with load resistance much higher than internal resistance, so the efficiency is greater.

Należy zastanowić się czy nie lepiej jest zmienić treść tej sekcji. Wprowadza zamieszanie i może wprowadzać w błąd.

The equivalent circuit of a generator and load is shown in the diagram to the right. To determine the generator's and parameters, follow this procedure: -

  • Before starting the generator, measure the resistance across its terminals using an ohmmeter. This is its DC internal resistance .
  • Start the generator. Before connecting the load , measure the voltage across the generator's terminals. This is the open-circuit voltage .
  • Connect the load as shown in the diagram, and measure the voltage across it with the generator running. This is the on-load voltage .
  • Measure the load resistance , if you don't already know it.
  • Calculate the generator's AC internal resistance from the following formula:

Note 1: The AC internal resistance of the generator when running is generally slightly higher than its DC resistance when idle. The above procedure allows you to measure both values. For rough calculations, you can omit the measurement of and assume that and are equal.

Note 2: If the generator is an AC type, use an AC voltmeter for the voltage measurements.

The maximum power theorem states that the maximum power can be obtained from the generator by making the resistance of the load equal to that of the generator. This is inefficient since half the power is wasted in the generator's internal resistance; practical electric power generators operate with load resistance much higher than internal resistance, so the efficiency is greater.

Generatory w pojazdach mechanicznych[edytuj | edytuj kod]

Wczesne silniki samochodowe do początku lat 60 XX wieku wykorzystywały prądnice prądu stałego z elektromechanicznymi regulatorami napięcia. Takie prądnice nie były wydajne i charakteryzowały się dużą awaryjnością. Sukcesywnie były zastępowane alternatorami z wbudowanymi układami prostowniczymi. W pojazdach uzupełniają one po uruchomieniu silnika energię w akumulatorach. Zwykle wytwarzają prąd o natężeniu 50-100A przy napięciu 12V. Nowoczesne samochody mają elektro-hydrauliczne systemy wspomagania sterowania, systemy bezpieczeństwa i stabilizacji toru jazdy np. ESP, klimatyzację, elektronikę pokładową. Dodatkowe odbiorniki enegii elektrycznej mogą powodować duży pobór mocy i przeciążać instalację. Zapobiegając nierozsądnemu wzrostwowi średnicy kabli zasilających stosuje się często napięcie 24V. Ciężarówki zwykle mają instalację o napięciu 24V, pozwalającą zasilić rozrusznik silnika wysokoprężnego o dużej mocy.

Alternatory samochodowe mają zwykle 50-60% wydajnosć w szerokim zakresie prędkości i nie używają magnesów stałych jako magneśnic. Odkąd opanowano technologię spiekania i metalurgii proszków spadły koszty wytwarzania magnesów neodymowych, przez co zaczęto stosować je w alternatorach. Zwłąszcza w alternatorach stosowanych w motocyklach, ze względu na niską wagę i prostotę budowy takiego rozwiązania. Takie rozwiązania konstrukcyjne stosowane są także w samochodach hybrydowych.

Przykładem małego generatora prądu przemiennego (nazywanego potocznie prądem zmiennym) jest dynamo rowerowe. Dostarcza ono prądu do 0,5A przy napięci 6V lub 12 V (Moc rzędu 3-6W). Zastosowanie magnesu stałego jako magneśnicy pozwala wyeliminować konieczność zasilania obwodu wzbudzenia przez zewnętrzne źródło zasilania. W zależności od rodzaju materiału, z jakiego wykonano magneśnicę maksymalna wydajność takiego rodzaju zasilania oświetlenia wynosi 60%, przy typowym wynoszącym około 40%. Dynamo rowerowe jest coraz rzadziej stosowane. Wypierane jest przez oświetlenie LED z akumulatorami o dużej pojemności.

Ze względu na coraz szersze stosowanie elektroniki do nawigacji i systemów sterowania (samoster) na jachtach żaglowych rośnie zużycie energii elektrycznej. Szeroko stosowane są małe turbiny wiatrowe zamocowane na topie masztu lub wysuwane tunelowe turbiny wodne o konstrukcji zbliżonej do pomp łopatkowych. Parametry tych generatorów są tak dobrane by maksymalną efektywność osiągały przy typowej prędkości marszowej. Zasilają poprzez regulatory napięcia akumulatory i elektryczną instalację pokładową.

Generator Spalinowy[edytuj | edytuj kod]

Image:Portable electrical generator angle.jpg

Generator spalinowy, zwany także agregatem prądotwórczym, jest połączeniem w jednym zintegrowanym bloku: układu sterującego, silnika spalinowego wraz z układem rozruchowym i generatora prądu zmiennego. W przypadku małych mocy (kilka-kilkanaście kW) elementy umieszczone są wewnątrz ramy tak by ułatwić przenoszenie. Zastosowany jest wtedy silnik benzynowy, ze względu na łatwość rozruchu i niską wagę. Generatory spalinowe większych mocy napędzane są silnikami wysokoprężnymi lub turbinami gazowymi. Wykonywane zwykle, jako instalacje stacjonarne, ale także istnieją przewoźne generatory z turbinami gazowymi o mocy ponad 2MW. Generatory spalinowe stosowane są, jako rezerwowe źródła zasilania dla szpitali, elektrowni czy stacji transformatorowych, w miejscach, do których nie dociera sieć energetyczna lub istnieje konieczność czasowego zwiększenia mocy źródeł energii elektrycznej.

Generatory elektryczne zasilane siłą mięśni[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Self-powered equipment.

Generatory mogą być także zasilane siłą mięśni. Takie konstrukcje mogą być stosowane w czasie wojny lub miejscach pozbawionych zasilania, np. w czasie katastrof. Ze względu na małą moc mogą zasilać radiostacje polowe. napędzane były mechanizmem korbowym lub montowane tak by można było je napędzać odpowiednio przystosowanymi rowerami. Służyły takie konstrukcje do ładowania akumulatorów.


grafika Hand generator.jpg

Zrobić zdjęcie latarki na korbkę :D z podłączoną komórką

Spotyka się wykonania małych prądnic prądu stałego służących do zasilania oświetlenia roweru. Dynama rowerowe montowane są na osiach kół lub tak by mogły być napędzane przez oponę roweru.

Obecnie stosowane są czasami do zasilania radioodbiorników lub latarek LED-owych. Czasem spotyka się wykonania pozwalające zasilać Telefony komórkowe. Wytwarzane są także błyskowe światła sygnalizacyjne zasilane siłą mięsni, które umieszcza się na tratwach ratunkowych. Stosowane są w tym przypadku mechanizmy sprężynowe lub bezpośrednie napędzanie małej prądnicy prądu stałego z układu korbowego.


Patents[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni M.Plamitzer, Maszyny elektryczne, rozdział: 1.1 Zadania oraz klasyfikacja maszyn i transformatorów, Warszawa, Wyd. Naukowo-Techniczne, ss. 35, 1982, ISBN 83-204-0408-8

See also[edytuj | edytuj kod]

External links[edytuj | edytuj kod]

Electrical generator patents * Kategoria:English inventions

[[ar:مولد كهربائي]] [[bg:Електрически генератор]] [[cs:Elektrický generátor]] [[da:Elektrisk generator]] [[de:Elektrischer Generator]] [[et:Elektrigeneraator]] [[el:Γεννήτρια]] [[es:Generador eléctrico]] [[eo:Generatoro]] [[fr:Générateur électrique]] [[gl:Xerador eléctrico]] [[ko:발전기]] [[hr:Električni generator]] [[id:Generator listrik]] [[he:גנרטור חשמלי]] [[lt:Elektros generatorius]] [[nl:Generator (energietechniek)]] [[ja:発電機]] [[no:Generator]] [[nn:Elektrisk generator]] [[pt:Gerador]] [[ru:Электрический генератор]] [[sq:Gjeneratori]] [[sl:Električni generator]] [[sr:Електрични генератор]] [[fi:Generaattori]] [[sv:Generator]] [[zh:发电机]]

Uwagi do tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]

Całe Hasło wymaga dodania pewnych elementów i dostosowania do polskiej nomenklatury.

myślę o pewnym przebudowaniu go, przesunieciu na początek terminologii, dodaniu zestawienia (w formie tabeli) - podziału generatorów pod względem rodzaju "energii pierwotnej" przekształcanej na energię elektryczną. Wymagane też może być przebudowanie sekcji o generatorach indukcyjnych.

Artykuł wymaga też przedyskutowania terminologii. W języku polskim występuje swoista dwoistość nazewnictwa: generator - prądnica. Słowniki PWN podają inną definicję niż jest stosowana w większości literatury fachowej. Wydaje się być zasadne ujednolicenie nomenklatury - prądnica jest określenie dla generatora prądu stałego, choć widziałem w starszych publikacjach "prądnica asynchroniczna" - zwykle pojawia się nazwa generator asynchroniczny lub maszyna indukcyjna asynchroniczna</font: