Wincenty Pujanek
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia |
12 stycznia 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1928–1940 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Batalion Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7 |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
urzędnik farmaceutyczny |
Wincenty Pujanek (ur. 12 stycznia 1907 w Jarocinie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – urzędnik farmaceutyczny, lekkoatleta, biegacz sprinterski, medalista mistrzostw Polski, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
- Rodzina, wykształcenie i praca
Urodził się jako drugie dziecko Stanisława (mistrz kowalsko-ślusarski) i Jadwigi, z domu Scheller. W maju 1928 ukończył Państwowe Gimnazjum Klasyczne w Jarocinie uzyskując maturę, po czym przeprowadził się z rodziną do Leszna. 1 października 1929 rozpoczął naukę w Aptece pod Orłem należącej do Bolesława Skrzypczaka. 29 września 1931 zdał egzamin na pomocnika aptekarskiego, po czym był zatrudniony w aptekach w Poniecu, Żabikowie i Lesznie. Mając przeszło 30 lat w 1938 rozpoczął studia farmacji na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego.
- Kariera sportowa
Był sportowcem, uprawiał lekkoatletykę. Był zawodnikiem drużyny Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Lesznie. Specjalizował się w biegach sprinterskich (rekord życiowy na 200 metrów – 23,2 s., na 400 m – 52,1 s.). Podczas mistrzostw Polski 1934 rozgrywanych na poznańskim Stadionie Miejskim zajął 5. miejsce w biegu na 400 m, 4. miejsce w biegu sztafetowym 4 x 100 m oraz zdobył srebrny medal w biegu sztafetowym 4 x 400 m (czas 3:33,0). W swojej karierze w biegach sztafetowych biegał na pierwszej zmianie[a].
- Służba wojskowa
W 1929 został absolwentem batalionu podchorążych rezerwy piechoty nr 7 w Śremie jako plutonowy podchorąży. W późniejszych latach w batalionie odbywał ćwiczenia rezerwy w 1934, 1936 i 1938 jako dowódca plutonu. Został przydzielony do 56 pułku piechoty wielkopolskiej w Krotoszynie. Został mianowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933.
W sierpniu 1939, wobec zagrożenia konfliktem zbrojnym, został zmobilizowany do macierzystego 56 pułku piechoty, a po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 w jego szeregach walczył w kampanii wrześniowej. Po agresji ZSRR na Polskę w dniu 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim. Stamtąd wiosną 1940 jego bliscy otrzymali pocztówkę nadaną przez niego. 24 kwietnia 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa[1] i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Jego nazwisko znalazło się na liście NKWD STAR 2566[2]. Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 2007 pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Biogram sporządzony przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa podał, że Wincenty Pujanek był olimpijczykiem i był w składzie polskiej ekipie narodowej na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1936 w Berlinie, jednak ta informacja nie znajduje potwierdzenia w dostępnych źródłach statystycznych z zawodów lekkoatletycznych na tych igrzyskach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 339. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ Andrzej Gogulski: Zbrodnia bez kary. Katyń. radni-jarocin.pl. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2014-03-06].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 523. [dostęp 2014-03-06].
- Łukasz Panfil: Biegacze - ofiary zbrodni Katyńskiej. maratonypolskie.pl, 10 kwietnia 2013. [dostęp 2014-03-06].
- Bolesław Skrzypczak: Wincenty Pujanek. Wspomnienie (1907-1940). wyborcza.pl, 29 kwietnia 2003. [dostęp 2014-03-06].
- Informacja na stronie katedrapolowa.pl
- Informacja na stronie katyn-pamietam.pl