Zaginięcie lotu Malaysia Airlines 370

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaginięcie lotu Malaysia Airlines 370
Ilustracja
Boeing 777, który uległ katastrofie
(nr rej. 9M-MRO). Zdjęcie wykonano w grudniu 2011 na lotnisku w Paryżu.
Państwo

 Malezja

Data

8 marca 2014

Godzina

8:11 czasu lokalnego
1:11 czasu polskiego

Przyczyna

nieznana

Ofiary śmiertelne

239 osób (przypuszczalnie)

Statek powietrzny
Typ

Boeing 777-200ER

Użytkownik

Malaysia Airlines

Numer

9M-MRO

Start

Malezja Kuala Lumpur

Cel lotu

Pekin

Numer lotu

370

Liczba pasażerów

227 osób

Liczba załogi

12 osób

Położenie na mapie Malezji
Mapa konturowa Malezji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia6°55′15″N 103°34′43″E/6,920833 103,578611
Tor lotu MH370 uzyskany z danych radaru pierwotnego

Zaginięcie lotu Malaysia Airlines 370 – zaginięcie samolotu pasażerskiego, do którego doszło 8 marca 2014[1]. Lecący z Kuala Lumpur w Malezji do Pekinu samolot Boeing 777-200ER należący do Malaysia Airlines zniknął z radarów nad Morzem Południowochińskim[1]. Samolot jednak cały czas leciał, następnie wykonał skręt w kierunku Oceanu Indyjskiego i przypuszczalnie po kilku godzinach lotu runął do niego. Na pokładzie samolotu znajdowało się 227 pasażerów i 12 członków załogi[1]. To jeden z dwóch wypadków lotniczych z udziałem samolotu Boeing 777-200ER należącego do malezyjskich linii lotniczych Malaysia Airlines w ciągu pięciu miesięcy, obok katastrofy lotu Malaysia Airlines 17 z 17 lipca 2014[2]. Przyczyna katastrofy pozostaje nieznana[3].

Samolot[edytuj | edytuj kod]

Samolot, który zaginął, to Boeing 777-200ER[4]. Maszyna została wyprodukowana w 2002 i otrzymała numer seryjny 28420[4]. Był to 404 ukończony egzemplarz Boeinga 777[4]. Samolot pierwszy lot odbył 14 maja 2002, a następnie został przekazany Malaysia Airlines 31 maja 2002[4]. Samolot otrzymał numer rejestracyjny 9M-MRO[4].

Kokpit Boeinga 777-200ER, który zaginął. Zdjęcie wykonano w kwietniu 2004

Dane jednostki, która zniknęła[4]:

Typ: 777-2H6ER
Pierwszy lot: 14 maja 2002
Silniki: 2 x Rolls-Royce Trent 892
Oznaczenie wariantu: 71BF42
Numer rejestracyjny: 9M-MRO
Oznaczenie typu według ICAO B772
Numer seryjny 28420

Pasażerowie i załoga[edytuj | edytuj kod]

Na pokładzie znajdowało się 239 osób – 227 pasażerów i 12 członków załogi[5]. Samolot pilotowali kapitan Zaharie Ahmad Shah oraz drugi pilot Fariq Bin Ab Hamid[5].

Zestawienie pasażerów i załogi według obywatelstwa:

Kraj[6] Pasażerowie Załoga Razem
 Chiny 152 152
 Malezja 38 12 50
 Indonezja 7 7
 Australia 6 6
 Indie 5 5
 Francja 4 4
 Stany Zjednoczone 3 3
 Iran 2 2
 Kanada 2 2
 Nowa Zelandia 2 2
 Ukraina 2 2
 Holandia 1 1
 Rosja 1 1
 Tajwan 1 1
 Hongkong 1 1
Razem 227 12 239

W pierwszych doniesieniach podano, że tożsamość przynajmniej czterech pasażerów na pokładzie samolotu nie pokrywa się z danymi osobowymi zawartymi na liście pasażerów[7]. Do tej pory potwierdzono nazwiska dwóch osób, które znajdowały się na liście pasażerów, Austriak Christian Kozel[8], Włoch Luigi Maraldi[9], ale nie było ich na pokładzie samolotu[10][11]. Obydwie osoby zgłosiły kradzież ich paszportów, odpowiednio w 2012 i 2013[11], w czasie pobytu w Tajlandii[10]. Według chińskiego dziennika „Xiamen Daily”, nazwisko jednego z chińskich pasażerów nie pokrywa się z numerem jego paszportu[7].

Malezyjski minister transportu Hishammuddin Hussein początkowo ogłosił, że sprawdzana jest tożsamość czterech pasażerów[7][12], ostatecznie potwierdzono jednak, że tylko dwóch pasażerów posługiwało się skradzionymi paszportami, austriackim i włoskim[13]. Jak ustalono, pasażerowie ci byli obywatelami Iranu, którzy podróżowali do Europy, w celu ubiegania się tam o azyl.

Poszukiwania[edytuj | edytuj kod]

Rejony poszukiwań samolotu (na niebiesko) i teoretyczny zasięg samolotu

Po utracie kontaktu z samolotem rozpoczęto jego poszukiwania[13]. W niedzielę 9 marca wietnamski samolot odnalazł plamy oleju unoszące się na wodzie oraz niezidentyfikowane części, które mogą pochodzić z zaginionego samolotu, jednak po kilkunastu godzinach okazało się, że były to fałszywe tropy[14]. W poniedziałek 10 marca w operacji brało udział 40 statków i okrętów oraz 34 samoloty z dziewięciu państw[13]. W czwartek 20 marca, około 2600 km na południowy zachód od australijskiego miasta Perth znaleziono obiekty podobne do szczątków samolotu, były rozmiaru 24 m oraz 5 m. 24 marca 2014, po ponad dwóch tygodniach od rozpoczęcia poszukiwań, premier Malezji Najib Tun Razak potwierdził, że odnalezione szczątki należą do zaginionej maszyny (informacja ta nie znalazła potwierdzenia w trakcie poszukiwań), a tym samym stwierdził, że samolot wpadł do Oceanu Indyjskiego. Według rządu malezyjskiego żadna z 239 osób znajdujących się na pokładzie maszyny nie przeżyła katastrofy[15]. Rodziny chińskich pasażerów zaginionego boeinga domagały się od malezyjskiego rządu oficjalnych przeprosin za autorytatywne stwierdzenie, że wszyscy zginęli[16].

Czarne skrzynki nie zostały dotąd odnalezione. W ich zlokalizowaniu miał pomóc m.in. autonomiczny pojazd podwodny Bluefin[17]. Podwodne poszukiwania jednak nie przyniosły rezultatu, wówczas ponownie zdecydowano o poszerzeniu rejonu poszukiwań[18].

29 lipca 2015 na plaży wyspy Reunion na Oceanie Indyjskim znaleziono dwumetrową część skrzydła (klapolotka), fragment fotela oraz okna samolotu[19]. Według oświadczenia premiera Malezji znalezione części samolotu należą do Boeinga 777 lotu Malaysia Airlines 370[20][19]. Niemniej francuscy eksperci, badający przewiezioną do Tuluzy klapolotkę wstrzymują się z deklaracjami do czasu zakończenia badań[19]. We wrześniu 2015 prokuratura potwierdziła, że szczątki należały do Malaysia Airlines 370[21].

Na początku sierpnia 2015 na Malediwach odnaleziono prawdopodobnie kolejne szczątki samolotu, które mogą należeć do zaginionego Boeinga. Władze Malezji wysłały na miejsce ekspertów, którzy mają zbadać, czy faktycznie należą one do samolotu wykonującego lot MH370 z Kuala Lumpur do Pekinu w dniu 8 marca 2014[22]. Według ustaleń śledczych samolot ostatni raz kontaktował się z wieżą kontrolną w Kuala Lumpur o godz. 1:19 i o godz. 1:21 zniknął z radarów cywilnej kontroli ruchu lotniczego. Malezyjski radar wojskowy zanotował jednak kilka skrętów na zachód z wyznaczonego kursu, a następnie 370 mil od lotniska skierował się kursem w kierunku Antarktydy, by o godz. 2:22 zniknąć z pola widzenia radaru wojskowego. Brytyjska firma Inmarsat, zajmująca się zarządzaniem satelitami, ujawniła, że MH 370 logował się kilkakrotnie za pośrednictwem satelitów w systemie Inmarsat po zniknięciu z radarów – ostatni raz o godz. 8:19. Na wezwanie systemu o godz. 9:15 samolot już nie odpowiedział. Oznacza to, że po utracie łączności samolot znajdował się w powietrzu jeszcze ponad 7 godzin i rozbił się, lub spadł do oceanu między godz. 8:19 a 9:15. Nie wyjaśniono czy było to porwanie, czy pasażerowie i załoga byli żywi w momencie katastrofy, czy może doszło do dekompresji i maszyną kierował w locie nad oceanem tylko autopilot[23][24].

Po przerwie w poszukiwaniach w styczniu 2018 poszukiwania rozpoczęła amerykańska firma Ocean Infinity. Po 5 miesiącach poszukiwań na Oceanie Indyjskim nie udało się znaleźć ani wraku, ani czarnych skrzynek[25].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Malaysia Airlines loses contact with plane flying to Beijing. BBC News, 2014-03-08. [dostęp 2014-03-08]. (ang.).
  2. Malaysia Airlines plane crashes on Ukraine-Russia border – live. The Daily Telegraph. [dostęp 2014-07-17]. (ang.).
  3. Malezja otwarta na nowe poszukiwania MH370, www.rp.pl [dostęp 2019-04-05] (pol.).
  4. a b c d e f Airfleets.net: Malaysia Airlines 9M-MRO. [dostęp 2014-03-08]. (ang.).
  5. a b Ludvig Drevfjäll: Piloten Zaharie Ahmad Shah flög dödsplanet. expressen.se, 2014-03-08. [dostęp 2014-03-08]. (szw.).
  6. MH370 Flight Incident. malaysiaairlines.com. [dostęp 2014-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-08)]. (ang.).
  7. a b c Malaysia Airlines flight MH370: Malaysia investigating identities of four passengers in possible terrorist link. abc.net.au, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-09]. (ang.).
  8. Boeing mit 239 Passagieren vor Vietnam verschollen. apa.at, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-09)]. (niem.).
  9. Scompare volo della Malaysian Giallo passaporti rubati. ansa.it, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-09]. (wł.).
  10. a b Missing Malaysia plane: Search resumes off Vietnam. BBC News, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-09]. (ang.).
  11. a b Malaysia airlines crash: mystery over passenger IDs. sbs.com.au, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-09]. (ang.).
  12. MISSING MH370: Hishammuddin: Four names in flight manifest under probe. nst.com.my, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-10)]. (ang.).
  13. a b c Malaysia plane search: Hunt continues after ‘debris’ sighted. BBC News, 2014-03-09. [dostęp 2014-03-10]. (ang.).
  14. Breaking news on Malaysia Airlines flight MH370 missing – breakingnews.com, www.breakingnews.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  15. Premier Malezji: zaginiony boeing spadł do Oceanu Indyjskiego. onet.pl, 2014-03-24. [dostęp 2014-03-24]. (pol.).
  16. Zaginiony samolot: Nowa wersja ostatnich słów kontaktu z wieżą. fakty.interia.p, 1 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-01]. (pol.).
  17. Amerykanie wysyłają podwodnego drona w rejon poszukiwań boeinga. tvn24.pl, 25 marca 2014. [dostęp 2014-03-25]. (pol.).
  18. Poszukiwania boeinga „mogą potrwać latami”. tvn24.pl, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-25]. (pol.).
  19. a b c Tajemnica lotu MH370. Gdzie jest ten samolot?. [dostęp 2015-08-06].
  20. Szczątki samolotu na Oceanie Indyjskim należą do zaginionego Boeinga 777. onet.pl, 2015-07-31. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  21. Prokuratorzy potwierdzają: fragment skrzydła należał do zaginionego Boeinga 777 MH370. [dostęp 2015-09-16].
  22. Katastrofa Boeinga 777. Malezja wysyła ekspertów na Malediwy (pol.). Grupa Wirtualna Polska. [dostęp 2015-08-10].
  23. Boeing 777 zaginął, TVN24.pl [dostęp 2016-04-28].
  24. Zaginięcie malezyjskiego boeinga. Odnaleziono wrak?, PolskieRadio.pl [dostęp 2016-04-28].
  25. Sprawdzili teren jak jedna trzecia Polski. Zagadka pozostaje niewyjaśniona. TVN24. [dostęp 2020-01-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]