Zaroślak (Gdańsk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaroślak na mapie Śródmieścia
Zaroślak, na pierwszym planie Opływ Motławy, dalej tory kolejowe

Zaroślak (dawniej: Peterszawa, Piotrokierz, niem. Petershagen) – osiedle w Gdańsku, w dzielnicach: Śródmieście, Chełm oraz Orunia-Św. Wojciech-Lipce. Należy do okręgu historycznego Gdańsk.

Położenie administracyjne[edytuj | edytuj kod]

Zaroślak i Kanał Raduni, ok. 1900

Zaroślak położony jest na trójstyku trzech dzielnic. Otaczają go następujące podjednostki:

Podział historyczny[edytuj | edytuj kod]

Morfogenetycznie, Zaroślak dzieli się na dwie części, które niegdyś były zupełnie niezależne od siebie:

  • Zaroślak Wewnętrzny – w dzielnicy Śródmieście
  • Zaroślak Zewnętrzny – w dzielnicach Chełm i Gdańsk Południe oraz Orunia-Św. Wojciech-Lipce

Podział między tymi jednostkami terytorialnymi biegnie wzdłuż nieistniejących już wałów miejskich. Obecnie jednak obie części Zaroślaka stanowią integralną całość.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zaroślak, w środku kościół pw. Zbawiciela, ok. 1900
Pozostałość wieży kościoła pw. Zbawiciela z końca XVII wieku[1]

Początki osady sięgają XIV wieku; lokacja wsi - własności krzyżackiej - nastąpiła w 1365. Dawne nazwy: Petershagin (1454); Petershagen innerhalb des Tores, Petershagen ausserhalb des Tores (1660); Peterszawa (XIX/XX wiek); Piotrokierz; Piotrokrze[2].

W Średniowieczu krzyżacy posiadali dwie cegielnie na terenie Zaroślaku[3].

W latach 1633-1634 został zbudowany pierwszy kościół Zbawiciela, który został rozebrany w 1656[4]. W 1695 Bartel Ranisch zbudował drugi kościół pw. Zbawiciela. W 1814 kościół został poważnie zniszczony w wyniku wybuchu granatu. Odbudowę zakończono ok. 1860. Kościół został zniszczony niemal całkowicie podczas działań wojennych w 1945, ocalała jedynie część wieży[5].

Zaroślak Wewnętrzny został przyłączony w granice administracyjne miasta w 1656, zaś Zaroślak Zewnętrzny - w 1807[2]. Zaroślak Zewnętrzny oddzielał od Wewnętrznego wysoki wał ziemny. Linia miejskich fortyfikacji nowożytnych zaopatrzona była w Bramę Oruńską, przez którą prowadził wyjazd na południe. W latach 1865-1867 zbudowana została linii kolejowa od Bramy Oruńskiej do Nowego Portu, która rozdzieliła osiedle[6]. Od 1867 brama ulegała stopniowej rozbiórce i ostatecznie przestała istnieć niedługo po I wojnie światowej.

W 1897 został rozebrany lokalny odcinek fortyfikacji nowożytnych. Na tym terenie zbudowana została ul. Augustyńskiego. Od 1918 figuruje ona w księgach adresowych jako ul. Przy Białej Wieży (Am Weißen Turm), co po II wojnie światowej przetłumaczono na Białowieską. W 1957 zostało jej nadane imię Jana Augustyńskiego[7].

Na początku XX wieku zbudowano gmach Koszar Zaroślak (przy obecnej ul. J. Augustyńskiego 1), który w okresie Wolnego Miasta Gdańska mieścił Gimnazjum Polskie w Gdańsku[5]. W czasie II wojny światowej gmach szkoły zajęło niemieckie wojsko[7].

Ludzie związani z Zaroślakiem[edytuj | edytuj kod]

Położenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Zaroślak na planie z 1897

Zaroślak położony jest na wschodniej skarpie Biskupiej Górki. Długość południkowa to ok. 0,7 km. W najszerszym miejscu ma równoleżnikowo ok. 0,25 km szerokości. Jego topografię zdegradował rów biegnący przez całą długość Zaroślaka, w którym znajdują się tory kolejowe.

Przez środek osiedla przepływa Kanał Raduni.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Przez Zaroślak przebiega droga krajowa nr 91 tzw. stara jedynka w postaci ulic: Trakt Św. Wojciecha i Okopowej. W ciągu Traktu św. Wojciecha znajduje ważny Wiadukt Biskupia Górka. Pod wiaduktem przebiegają linie kolejowe: 9 (Gdańsk Główny - Warszawa Wschodnia) i 250 (Gdańsk Śródmieście - Rumia). Do 1965 istniał tu przystanek kolejowy Gdańsk Biskupia Górka.

Od północy osiedle ogranicza al. Armii Krajowej.

Komunikacja miejska[edytuj | edytuj kod]

Zaroślak - rów z torami kolejowymi, po prawej zamarznięty Kanał Raduni

Na Zaroślaku zatrzymują się autobusy miejskie. Na północnej granicy osiedla znajduje się przystanek tramwajowy "Śródmieście SKM".

1 kwietnia 2015 r. oddano do użytku nowy przystanek Szybkiej Kolei Miejskiej o nazwie Gdańsk Śródmieście.[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych. kobidz.pl.
  2. a b Jednostki morfogenetyczne Gdańska. [dostęp 2009-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-20)].
  3. Historia Bazyliki Mariackiej w Gdańsku. bazylikamariacka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-10)].
  4. Gdańskie kościoły. danzig-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)].
  5. a b Tajemniczy Zaroślak i jego zabytki
  6. Leege Tor Bahnhof Danzig / Güter Ostbahnhof. gda.blox.pl.
  7. a b Prof. Januszajtis o polskim niebie w Gimnazjum Polskim przy Białowieskiej
  8. Tego na pewno nie wiecie. Gdzie mieszkał Wilhelm Stryowski?. trojmiasto.wyborcza.pl, 27 maja 2018. [dostęp 2018-05-28].
  9. Odwołanie w przetargu na budowę SKM Śródmieście; skm, śródmieście, przetarg, budowa, inwestycje Gdańsk, Gdynia, Sopot [online], www.trojmiasto.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).