Zofia Grzebisz-Nowicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Grzebisz-Nowicka
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1938
Pieńki Wyczólskie

Zawód, zajęcie

polityk, działaczka związkowa i spółdzielcza

Alma Mater

Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR

Stanowisko

posłanka na Sejm PRL III, IV i VIII kadencji i Sejm II, III i IV kadencji (1961–1969, 1980–1985, 1993–1997, 2001–2005)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Zofia Grzebisz-Nowicka (ur. 15 maja 1938 w Pieńkach Wyczólskich) – polska polityk, działaczka związkowa i spółdzielcza, posłanka na Sejm PRL III, IV i VIII kadencji oraz na Sejm RP II, III i IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1957 do 1960 była powiatowym instruktorem ds. kół gospodyń wiejskich i potem wiceprezesem Powiatowego Związku Kółek Rolniczych w Łosicach, a w latach 1960–1964 przewodniczącą zarządu powiatowego Związku Młodzieży Wiejskiej w Łosicach. W 1958 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończyła w 1964 studia na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Była posłanką na Sejm PRL III, IV i VIII kadencji; obejmując mandat w 1961, była najmłodszą posłanką na świecie. Od 1969 do 1974 pełniła funkcję instruktora Wydziału Rolnego Komitetu Centralnego PZPR. W drugiej połowie lat 70. pełniła funkcję wojewody siedleckiego. Od 1978 do 1980 zajmowała stanowisko I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Siedlcach. Od 1980 do 1981 wchodziła w skład KC PZPR[1]. Uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw nauki, oświaty i postępu technicznego.

Długoletnia działaczka Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych, była m.in. wiceprezesem zarządu. W 1992 przystąpiła do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w 1999 wraz z nią do partii Sojusz Lewicy Demokratycznej. Sprawowała mandat posła na Sejm II, III (od stycznia 2001, gdy zastąpiła zmarłego Józefa Wiadernego) i IV kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej (z okręgu kieleckiego). W 2004 była tymczasową posłanką do Parlamentu Europejskiego i w wyborach w tym samym roku bez powodzenia do niego kandydowała. Zasiadała we władzach krajowych SLD.

W 1998 została odznaczona przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W okresie PRL otrzymała Złoty Krzyż Zasługi i Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Córka Piotra i Stefanii z domu Bareja. Od lat 60. żona Janusza Nowickiego (nauczyciela i dyrektora wydawnictwa), z którym ma dzieci Mirosława i Małgorzatę.

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1961 Front Jedności Narodu Sejm PRL III kadencji nr 73 T[3]
1965 Front Jedności Narodu Sejm PRL IV kadencji nr 73 T[4]
1980 Front Jedności Narodu Sejm PRL VIII kadencji nr 57 T[5]
1993 Sojusz Lewicy Demokratycznej Sejm II kadencji nr 18 8594 T[6]
1997 Sojusz Lewicy Demokratycznej Sejm III kadencji nr 18 2934 N[7][8]
2001 KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy Sejm IV kadencji nr 33 6812 T[9]
2004 KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy Parlament Europejski VI kadencji nr 10 4807 N[10]
2005 Sojusz Lewicy Demokratycznej Sejm V kadencji nr 33 2541 (0,70%)N[11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych b. PRL. ipn.gov.pl. [dostęp 2020-08-19].
  2. ↑ M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 86.
  3. ↑ M.P. z 1961 r. nr 3, poz. 145.
  4. ↑ M.P. z 1965 r. nr 29, poz. 157.
  5. ↑ M.P. z 1980 r. nr 9, poz. 37.
  6. ↑ M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 470.
  7. ↑ M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 620.
  8. ↑ Mandat posłanki III kadencji objęła w 2001.
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2020-08-20].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2004. [dostęp 2020-08-21].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-08-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zofia_Grzebisz-Nowicka&oldid=71760085”