David Petraeus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 71: | Linia 71: | ||
''[[The Guardian]]'' zacytował anonimowego amerykańskiego dyplomatę, który stwierdzić miał, że "Mosul praktycznie się zawalił, kiedy [Petraeus] wyjechał"<ref>http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2166212,00.html</ref>. ''[[The San Francisco Chronicle]]'' stwierdził, że do końca [[2004]] iraccy partyzanci przejęli większość Mosulu, paląc posterunki policji i zmuszając Amerykanów do ewakuacji z baz<ref>http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2007/04/15/ING5GP49UK902.DTL</ref>. [[Joe Klein]] z ''[[Time]]'a'', przedstawił spostrzeżenie, iż odpowiada za to ówczesny [[Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych|sekretarz obrony]] [[Donald Rumsfeld]], który wprowadził radykalne zmiany w systemie zarządzania miastem<ref>http://www.time.com/time/columnist/klein/article/0,9565,1587186,00.html</ref>. |
''[[The Guardian]]'' zacytował anonimowego amerykańskiego dyplomatę, który stwierdzić miał, że "Mosul praktycznie się zawalił, kiedy [Petraeus] wyjechał"<ref>http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2166212,00.html</ref>. ''[[The San Francisco Chronicle]]'' stwierdził, że do końca [[2004]] iraccy partyzanci przejęli większość Mosulu, paląc posterunki policji i zmuszając Amerykanów do ewakuacji z baz<ref>http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2007/04/15/ING5GP49UK902.DTL</ref>. [[Joe Klein]] z ''[[Time]]'a'', przedstawił spostrzeżenie, iż odpowiada za to ówczesny [[Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych|sekretarz obrony]] [[Donald Rumsfeld]], który wprowadził radykalne zmiany w systemie zarządzania miastem<ref>http://www.time.com/time/columnist/klein/article/0,9565,1587186,00.html</ref>. |
||
W czerwcu 2004, niecałe sześć miesięcy po powrocie 101. DPD do Stanów, Petraeus awansował na generała porucznika i otrzymał zadanie prowadzenia szkolenia nowej [[Armia Iracka|Armii Irackiej]] jako dowódca [[wielonarodowe dowództwo ds. transformacji bezpieczeństwa w Iraku|Multi-National Security Transition Command - Iraq]]. We wrześniu 2004 napisał artykuł dla ''[[The Washington Post]]'', w którym pochwalił postępy czynione przez Irakijczyków<ref>http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A49283-2004Sep25.html</ref>. Były minister [[Tymczasowa Iracka Rada Zarządzająca|Tymczasowej Rady Zarządzającej]], [[Ali Allawi]], napisał w ''The Occupation of Iraq: Winning the War, Losing the Peace'', iż "pod samymi nosami dowództwa ds. transformacji bezpieczeństwa oficjele zarówno z jak i spoza ministerstwa obrony planowali sprzeniewierzenie większości, jeśli nie całości, budżetu armii"<ref>http://books.google.com/books?id=ptqgNq8xnOAC&pg=PA361&lpg=PA361&dq=petraeus+%22multi+national%22+security+transition+command+iraq&source=web&ots=hGPHhUbu3v&sig=b5y0mABAYwOeFaEQKLM4K_IFbV4</ref>. |
|||
''[[The Washington Post]]'' w sierpniu [[2007]] ogłosił, że [[Pentagon]] stracił ślad po około 30# broni dostarczonej irackim siłom bezpieczeństwa. [[General Accounting Office]] twierdzi, że rozprowadzanie uzbrojenia było prowadzone pośpiesznie, na chybił, trafił i nie przystawało do przyjętych procedur, zwłaszcza w latach 2004-2005, kiedy szkoleniem kierował Petraeus<ref>[http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/08/05/AR2007080501299.html "Weapons Given to Iraq Are Missing" on August 7, 2007]</ref><ref>http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2142774,00.html</ref>. Ponad sto tysięcy [[karabin]]ów [[AK-47]] i [[pistolet]]ów trafiło w niewłaściwe miejsca, zagubiono tysiące [[Kamizelka kuloodporna|kamizelek kuloodpornych]]<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/6932710.stm "US 'loses track' of Iraq weapons"]</ref>, część brakującej broni mogła być przejęta przez iracką partyzantkę<ref>[http://www.msnbc.msn.com/id/20226447/site/newsweek/page/0/ "Iraq's Arms Bazaar"] in ''[[Newsweek]]''</ref><ref>[http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4176/is_20070814/ai_n19468493 "U.S. shoots self in foot with lost weapons in Iraq"] in ''[[The Oakland Tribune]]''</ref>. ''[[The Independent]]'' stwierdził, że według wojska "sytuacja była tak pilna, a agencje odpowiedzialne za monitorowanie rozprowadzania broni cierpiały na takie braki kadrowe, że dowódcy polowi nie mieli w tej kwestii wyboru"<ref>http://news.independent.co.uk/world/americas/article2841342.ece</ref>. [[Pentagon]] rozpoczął w tej kwestii własne dochodzenie<ref>http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/08/05/AR2007080501299_pf.html]</ref>. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 19:50, 25 sty 2008
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Odznaczenia | |
{{{odznaczenia}}} |
David Howell Petraeus (ur. 7 listopada 1952) - amerykański wojskowy, generał US Army, głównodowodzący sił koalicyjnych w Iraku (MNF-I) od 26 stycznia 2007 roku.
Wczesne lata
Urodzony 7 listopada 1952 David Petraeus jest synem holenderskich rodziców. Jego ojciec, Sixtus, był kapitanem żeglugi, który wyemigrował do USA w pierwszych latach II wojny światowej[1]. Sixtus poślubił Amerykankę i osiedlił się w Cornwall-on-Hudson w stanie Nowy Jork - tam właśnie urodził się, dorastał i w 1970 ukończył szkołę średnią David Petraeus. Z tamtych czasów pozostało mu przezwisko peaches (ang. brzoskwinie) wywodzące się od nazwiska wymówionego błędnie w ten sposób, iż brzmieniem upodobniło się do słowa peaches[2] lub z braku zarostu na twarzy[3].
Petraeus kontynuował edukację w Akademii Wojskowej w West Point. W czasie studiów był członkiem drużyny piłkarskiej i narciarskiej, a kończąc studia w 1974, został sklasyfikowany na 43. pozycji wśród studentów swojego rocznika, w którego kronice opisany został jako "zawsze dający z siebie wszystko w sporcie, nauce, przywództwie i życiu towarzyskim"[4]
Dwa miesiące po odebraniu dyplomu Petraeus ożenił się z Holly Knowlton, absolwentką Dickinson College i córką emerytowanego generała Williama A. Knowltona, wówczas dyrektora Akademii w West Point. Para ma dwójkę dorosłych już dzieci.
Kariera w armii
Edukacja i kariera naukowa
Ukończywszy Akademię w West Point w 1974, Petraeus powrócił do niej siedem lat później, zdobywając Nagrodę im. Gen. George'a Marshalla dla najlepszego absolwenta U.S. Army Command and General Staff College w roczniku 1983 w Fort Leavenworth. Następnie zdobył tytuł magistra administracji publicznej i, w roku 1987, doktorat w stosunkach międzynarodowych w Woodrow Wilson School of Public and International Affairs będącej częścią Uniwersytetu Princeton (jego rozprawa doktorska nosiła tytuł "Amerykańskie siły zbrojne i lekcja [wyniesiona z] Wietnamu. Studium wpływu militarnego i użycie siły w erze powietnamskiej."), po czym pracował jako wykładowca (ang. assistant professor) stosunków międzynarodowych w West Point. Odbył też stypendium w Edmund A. Walsh School of Foreign Service na Uniwersytecie Georgetown w latach 1994-1995, chociaż przed jego upłynięciem został powołany do służby na Haiti.
Od końca 2005 do lutego 2007[5] Petraeus służył jako dowódca Fort Leavenworth w stanie Kansas i znajdującego się tam U.S. Army Combined Arms Center. Jako dowódca CAC Petraeus był odpowiedzialny za nadzór nad Command and General Staff College i siedemnastoma innymi szkołami, ośrodkami i programami treningowymi, jak i za rozwój instrukcji US Army, trenowanie jej oficerów i nadzór nad ośrodkiem zajmującym się zbieraniem i wprowadzaniem w życie zebranych doświadczeń. Podczas jego służby w CAC Petraeus i generał United States Marine Corps James Mattis wspólnie nadzorowali powstanie antypartyzanckiej instrukcji polowej nr 3-24[6].
Doświadczenie bojowe
Ukończywszy West Point w 1974, został wcielony do Armii jako oficer piechoty i przydzielony do 509. batalionu powietrznodesantowego stacjonującego w Vicenzie. Od tamtego czasu lekka piechota pozostaje głównym elementem jego kariery, przedzielanej jednak przydziałami do jednostek zmechanizowanych, sztabów i placówek edukacyjnych. Po opuszczeniu 509. Batalionu w randze porucznika (ang. First Lieutenant) Petraeus trafił do sztabu 2. brygady 24. Dywizji Piechoty stacjonującej w Fort Stewart w stanie Georgia, a w 1979, awansując do stopnia kapitana, otrzymał dowodzenie kompanią A 2. batalionu 19. Pułku Piechoty Zmechanizowanej. W latach 1978-1979 służył też w 1. batalionie 30. Pułku Piechoty Zmechanizowanej 3. Dywizji Piechoty Zmechanizowanej.
W 1981 Petraeus stał się adiutantem dowódcy 24. Dywizji Piechoty Zmechanizowanej[7]. Spędził znaczną część lat 80. w Fort Leavenworth i West Point, pobierając dalsze wykształcenie wojskowe. Zdobywszy doktorat i wciąż wykładając w West Point, Petraeus wspinał się po kolejnych szczeblach kariery, zostając asystentem gen. Johna Galvina, Naczelnego Dowódcy Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie, a następnie gen. Carla Vuono, Szefa Sztabu US Army w Waszyngtonie.
Po awansie na podpułkownika (ang. Lieutenant Colonel) Petraeus trafił do Fort Campbell w Kentucky, gdzie w latach 1991-1993 dowodził 3. batalionem 187. pułku piechoty 101. Dywizji Powietrzno-Desantowej. W tej roli przeżył wypadek, który mógł skończyć się jego śmiercią - podczas ćwiczeń z ostrą amunicją jeden z żołnierzy potknął się i jego karabin wystrzelił, trafiając Petraeusa w klatkę piersiową. Przewieziono go do Vanderbilt University Medical Center w Nashville, gdzie przeszedł operację, którą przeprowadził przyszły senator, Bill Frist. Petraeus został zwolniony ze szpitala już po kilku dniach, kiedy wykonał pięćdziesiąt pompek bez odpoczynku[8].
W latach 1993–1994 Petraeus wciąż pracował w 101. DPD, już jako asystent szefa sztabu. W 1995 został przydzielony do sztabu misji ONZ na Haiti jako szef operacji wojskowych w trakcie operacji "Uphold Democracy", a następnie na dwa lata został dowódcą 1. brygady 82. Dywizji Powietrzno-Desantowej. Gdy przebywał na tym stanowisku, Tom Clancy w książce "Airborne" opisał cykl treningowy brygady Petraeusa, który ta odbyła w Fort Polk's Joint Readiness Training Center. Od 1997 do 1999 Petraeus służył w Pentagonie jako asystent Dyrektora Połączonych Sztabów, a następnie Przewodniczącego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów, gen. Henry'ego Sheltona. W 1999, będąc już w randze generała brygady (ang. Brigadier General), Petraeus powrócił do 82 DPD jako asystent jej dowódcy ds. operacji, a przez krótko piastował nawet stanowisko samego dowódcy. W tym okresie dywizja została wysłana do Kuwejtu w ramach Operacji Desert Spring - trwającej od czasu wojny w Zatoce Perskiej rotacji sił w tym kraju.
Z 82 DPD został przeniesiony na stanowisko szefa sztabu XVIII Korpusu Powietrznodesantowego w Fort Bragg. W 2000 po raz drugi został ciężko ranny, kiedy podczas cywilnego skoku spadochronowego jego spadochron zapadł się osiemnaście metrów nad ziemią; wskutek upadku Petraeus złamał miednicę[9]. W 2001 został awansowany na stopień generała majora (ang. Major General).[10] W latach 2001-2002 Petraeus odbył dziesięciomiesięczną służbę w Bośni i Hercegowinie w ramach Operacji Joint Forge, gdzie był asystentem szefa sztabu SFOR ds. operacji i zastępcą dowódcy U.S. Joint Interagency Counter-Terrorism Task Force, które to stanowisko stworzono po atakach z 11 września, by zwiększyć zdolność przeprowadzania działań antyterrorystycznych przez amerykańskie siły działające w ramach sił NATO w Bośni. W 2004 Petraeus został awansowany do stopnia generała porucznika (ang. Lieutenant General)[11], a w 2007 do stopnia "pełnego" generała.[12].
Zaangażowanie w Iraku
W 2003 Petraeus, wówczas generał major, po raz pierwszy wziął udział w walce jako dowódca 101 DPD podczas marszu V Korpusu na Bagdad. W kampanii opisanej przez dziennikarza The Washington Post, Ricka Atkinsona, w książce In the Company of Soldiers Petraeus prowadził swoją dywizję w czasie walk w Karbali, Hilli, and Nadżafie.
Po upadku Bagdadu dywizja przeprowadziła najdłuższy w historii atak śmigłowcowy, by dotrzeć do prowincji Niniwa, gdzie miała spędzić większość roku 2003. 1. brygada odpowiedzialna była za obszar na południe od Mosulu, 2. za samo miasto, a 3. za rejon aż do granicy z Syrią. Często powtarzaną anegdotą o Petraeusie z tego czasu jest pytanie, jakie miał zadać Rickowi Atkinsonowi: "Powiedz mi, jak to się skończy"[13], co uznano za dowód, iż generał szybko zrozumiał, z jakimi kłopotami będzie trzeba się zmierzyć po obaleniu Saddama Husajna[14][15][16][17].
Petraeus nadzorował program robót publicznych i politycznej rewitalizacji w Mosulu[18][19], inicjując 4500 projektów odbudowy[20] (m.in. ponowne otwarcie Uniwersytetu w Mosulu[21][22][23]). The New York Times stwierdził, iż od pierwszego dnia ich pobytu w Mosulu kompania Bravo i reszta 101. Dywizji Powietrznodesantowej zostali obarczeni dziesiątkami innych zadań, samymi zdecydowanie niemilitarnymi, spowodowanymi nieodpowiednim przygotowaniem cywilnych przywódców w Waszyngtonie i Bagdadzie do okupacji Iraku[24]. Niektórzy Irakijczycy nadali Petraeusowi przezwisko "Król Dawid"[25][26], które zostało następnie podchwycone przez niektórych jego kolegów[27][28][29]. Newsweek stwierdził, iż "jest powszechnie przyjmowane, że żadna siła nie pracowała mocniej, by zdobyć irackie serca i umysły niż 101. DPD dowodzona przez Petraeusa"[30], który zdecydowanie popierał użycie funduszy pozostających do dyspozycji dowódców na cel robót publicznych i przekonując administratora Paula Bremera, iż "pieniądze są amunicją"[31][32]. Stwierdzenie to, często potem powtarzane[33][34][35][36], stało się w końcu częścią polowej instrukcji przeciwpartyzanckiej, której współautorem był Petraeus[37].
Dyplomata Peter Galbraith skrytykował sposób dowodzenia dywizją przez Petraeusa, mówiąc, że jego osiągnięcia są wyolbrzymiane[38]. Dla The New York Review of Books napisał, że "Petraeus ignorował ostrzeżenia ze strony kurdyjskich sojuszników Amerykanów, iż wyznacza niewłaściwych ludzi na kluczowe stanowiska w lokalnej polityce i policji Mosulu. Kilka miesięcy po opuszczeniu przez niego miasta wyznaczony przez Petraeusa dowódca lokalnej policji zdezerterował do irackiej partyzantki, podczas gdy policjanci-Sunnici masowo oddawali jej swoje mundury i broń"[39]. Ahmed S. Hashim napisał w Insurgency and Counter-Insurgency in Iraq, że początkowo "miasto było ciche, ponieważ było bazą wypadową dla ataków w innych miejscach", ale "przed końcem 2003 pogrążyło się w spirali przemocy"[40].
The Guardian zacytował anonimowego amerykańskiego dyplomatę, który stwierdzić miał, że "Mosul praktycznie się zawalił, kiedy [Petraeus] wyjechał"[41]. The San Francisco Chronicle stwierdził, że do końca 2004 iraccy partyzanci przejęli większość Mosulu, paląc posterunki policji i zmuszając Amerykanów do ewakuacji z baz[42]. Joe Klein z Time'a, przedstawił spostrzeżenie, iż odpowiada za to ówczesny sekretarz obrony Donald Rumsfeld, który wprowadził radykalne zmiany w systemie zarządzania miastem[43].
W czerwcu 2004, niecałe sześć miesięcy po powrocie 101. DPD do Stanów, Petraeus awansował na generała porucznika i otrzymał zadanie prowadzenia szkolenia nowej Armii Irackiej jako dowódca Multi-National Security Transition Command - Iraq. We wrześniu 2004 napisał artykuł dla The Washington Post, w którym pochwalił postępy czynione przez Irakijczyków[44]. Były minister Tymczasowej Rady Zarządzającej, Ali Allawi, napisał w The Occupation of Iraq: Winning the War, Losing the Peace, iż "pod samymi nosami dowództwa ds. transformacji bezpieczeństwa oficjele zarówno z jak i spoza ministerstwa obrony planowali sprzeniewierzenie większości, jeśli nie całości, budżetu armii"[45].
The Washington Post w sierpniu 2007 ogłosił, że Pentagon stracił ślad po około 30# broni dostarczonej irackim siłom bezpieczeństwa. General Accounting Office twierdzi, że rozprowadzanie uzbrojenia było prowadzone pośpiesznie, na chybił, trafił i nie przystawało do przyjętych procedur, zwłaszcza w latach 2004-2005, kiedy szkoleniem kierował Petraeus[46][47]. Ponad sto tysięcy karabinów AK-47 i pistoletów trafiło w niewłaściwe miejsca, zagubiono tysiące kamizelek kuloodpornych[48], część brakującej broni mogła być przejęta przez iracką partyzantkę[49][50]. The Independent stwierdził, że według wojska "sytuacja była tak pilna, a agencje odpowiedzialne za monitorowanie rozprowadzania broni cierpiały na takie braki kadrowe, że dowódcy polowi nie mieli w tej kwestii wyboru"[51]. Pentagon rozpoczął w tej kwestii własne dochodzenie[52].
- ↑ Atkinson, Rick; March 7, 2004; Unexpected Challenges Tested Petraeus in Iraq; Washington Post; retrieved September 11, 2007.
- ↑ http://www.littleleague.org/media/DavidPatraeus_020807.asp
- ↑ http://www.nytimes.com/2007/09/12/washington/12petraeus.html
- ↑ Bruno, Greg; January 11, 2007; New Iraq commander is Cornwall's favorite son; Times-Herald Record; retrieved January 13, 2007.
- ↑ External link From the Commander—Farewell to Combined Arms Center, Fort Leavenworth.
- ↑ FM 3-24 text
- ↑ NPR news story
- ↑ Atkinson, Rick, In the Company of Soldiers: A Chronicle of Combat (New York City: Henry Holt & Co., 2004, ISBN 0-641-78803-7), p. 38.
- ↑ http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2166212,00.html
- ↑ General Officer Announcements. [w:] DefenseLink [on-line]. June 19, 2001. [dostęp 2007-10-29].
- ↑ Army General Officer Announcement. [w:] DefenseLink [on-line]. May 5, 2004. [dostęp 2007-10-29].
- ↑ General Officer Announcements.
- ↑ Christopher Dickey: The Story of O. [dostęp 20 stycznia 2008]. (ang.).
- ↑ http://news.independent.co.uk/world/middle_east/article2439520.ece
- ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/01/06/AR2007010601185.html?sub=AR
- ↑ http://www.cbsnews.com/stories/2007/03/16/iraq/main2579098.shtml
- ↑ http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6952481
- ↑ http://www.newsweek.com/id/54322/page/4
- ↑ http://www.ksgcase.harvard.edu/casetitle.asp?caseNo=1834.0
- ↑ http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/beyond/interviews/petraeus.html
- ↑ http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9805E0DA123BF931A15752C1A9659C8B63&sec=&spon=&pagewanted=print
- ↑ http://www.assistnews.net/ansarticle.asp?URL=Stories/2007/s07090106.htm
- ↑ http://findarticles.com/p/articles/mi_m0PBZ/is_1_86/ai_n16346153/pg_5
- ↑ http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9A03EFD9123DF934A35751C1A9659C8B63&sec=&spon=&pagewanted=2
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/01/06/wirq106.xml
- ↑ http://www.newsweek.com/id/54322/page/4
- ↑ http://www.military.com/forums/0,15240,126628,00.html
- ↑ http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6730560
- ↑ http://seattletimes.nwsource.com/html/nationworld/2003515887_petraeusprofile09.html
- ↑ http://www.newsweek.com/id/54322/page/2
- ↑ http://findarticles.com/p/articles/mi_qa3723/is_200311/ai_n9312775
- ↑ http://www.uscav.com/uscavonpoint/Feature.aspx?id=169
- ↑ http://www.pbs.org/weta/washingtonweek/voices/200604/0418world0.html
- ↑ http://www.opinionjournal.com/columnists/pnoonan/?id=110010448
- ↑ http://www.frontpagemag.com/Articles/Read.aspx?GUID={4E50B495-41D8-4F1E-BDFC-9B24EACA0917}
- ↑ http://64.233.167.104/search?q=cache:6fAG_s1ZC4cJ:www.msnbc.msn.com/id/3771204/+%22money+is+ammunition%22+petraeus&hl=en&ct=clnk&cd=23&gl=us
- ↑ http://www.press.uchicago.edu/Misc/Chicago/841519.html
- ↑ http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2027289,00.html
- ↑ http://www.nybooks.com/articles/19950#fn1
- ↑ http://books.google.com/books?id=NS831DFTYcIC&pg=RA1-PA26&dq=petraeus&sig=Cnpkrn63PGWDKnH4jxp4hC82TV4
- ↑ http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2166212,00.html
- ↑ http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2007/04/15/ING5GP49UK902.DTL
- ↑ http://www.time.com/time/columnist/klein/article/0,9565,1587186,00.html
- ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A49283-2004Sep25.html
- ↑ http://books.google.com/books?id=ptqgNq8xnOAC&pg=PA361&lpg=PA361&dq=petraeus+%22multi+national%22+security+transition+command+iraq&source=web&ots=hGPHhUbu3v&sig=b5y0mABAYwOeFaEQKLM4K_IFbV4
- ↑ "Weapons Given to Iraq Are Missing" on August 7, 2007
- ↑ http://www.guardian.co.uk/Iraq/Story/0,,2142774,00.html
- ↑ "US 'loses track' of Iraq weapons"
- ↑ "Iraq's Arms Bazaar" in Newsweek
- ↑ "U.S. shoots self in foot with lost weapons in Iraq" in The Oakland Tribune
- ↑ http://news.independent.co.uk/world/americas/article2841342.ece
- ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/08/05/AR2007080501299_pf.html]