Przejdź do zawartości

Álvaro Parente

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Álvaro Parente
Ilustracja
Álvaro Parente w garażu zespołu na torze Silverstone Circuit podczas rundy Superleague Formula w 2010 roku
Państwo

 Portugalia

Data i miejsce urodzenia

4 października 1984
Porto

Sukcesy

2005: Brytyjska Formuła 3 (mistrz)
2007: Formuła Renault 3.5 (mistrz)

Álvaro Parente (ur. 4 października 1984 w Porto) – portugalski kierowca wyścigowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w roku 1994, od startów w kartingu. W 2001 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Hiszpańskiej Formule 3. Pierwszy sezon zakończył na 12. pozycji. W drugim przeszedł do mocniejszej ekipy Racing Engineering, dzięki czemu wygrał swój pierwszy wyścig i zdobył pole position. Uzyskane punkty pozwoliły mu na zajęcie 4. miejsca na koniec sezonu.

W roku 2003 awansował do Formuły 3 Euroseries, gdzie startował w barwach ekipy Team Ghinzani. W wyniku słabej dyspozycji zespołu, uzyskał jednak zaledwie jeden punkt, dający mu w ogólnej punktacji odległą 25. pozycję (dodatkowo nie ukończył prestiżowego wyścigu Masters of Formula 3). Poza udziałem w europejskiej F3, wystąpił również w dwóch rundach Włoskiej i Brytyjskiej edycji (w tej drugiej reprezentował Carlin Motorpsort). W narodowych seriach Portugalczyk spisał się lepiej (zwłaszcza we włoskim cyklu, w którym wygrał jeden wyścig), będąc w końcowej klasyfikacji na 9. i 22. miejscu. W brytyjskim zespole wziął też udział w dwóch prestiżowych wyścigach, w AzjiGrand Prix Makau (nie ukończył) oraz F3 Korea Super Prix (10 miejsce).

W sezonie 2004 przeniósł się do Brytyjskiej Formuły 3, w której zaliczył pełny etat startów. W tym czasie czterokrotnie stanął na podium, w tym raz zwyciężył oraz dwukrotnie sięgnął po pole position. Zdobyte punkty sklasyfikowały Parente na 7. miejscu w klasyfikacji końcowej. Ponownie wystąpił w wyścigach Masters at Zolder (34. miejsce) i Grand Prix Makau (nie ukończył) oraz dodatkowo w European Cup (8. miejsce). Drugi i ostatni pełny sezon w Wielkiej Brytanii był już dominujący w wykonaniu Alvaro. Wygrał w tym czasie jedenaście z osiemnastu wyścigów oraz zdobył dziewięć pole position, dzięki czemu szybko zapewnił sobie tytuł mistrzowski.

A1 Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Po świetnym roku, postanowił zaangażować się w zimową serię A1 Grand Prix, w której reprezentował narodową ekipę Portugalii. W ciągu dwudziestu wyścigów, trzykrotnie stanął na podium, ostatecznie zajmując 9. lokatę w generalnej klasyfikacji. W kolejnym sezonie wziął udział w trzech rundach. Dwukrotnie zdobyte punkty, dały mu 17. miejsce na koniec sezonu.

Alvaro Parentne podczas wyścigu WSbR, w 2007 roku

World Series by Renault

[edytuj | edytuj kod]

W roku 2006 przeszedł do wyższej rangą World Series by Renault. We włoskiej ekipie Victory Engineering pięciokrotnie meldował się w pierwszej trójce, w tym trzykrotnie na najwyższym stopniu. Zebrane punkty pozwoliły Parente zająć w klasyfikacji końcowej 5. miejsce. W kolejnym sezonie reprezentował barwy francuskiego teamu Tech 1 Racing. Dobra współpraca zaowocowała tytułem mistrzowskim w obu klasyfikacjach, z dorobkiem dwóch zwycięstw i pole position.

Inne serie

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2009 wystąpił w jednej rundzie serii Superleague Formula. W zespole Hitech Junior Team (pod szyldem FC Porto), już w drugim wyścigu sięgnął po zwycięstwo (pierwszego nie ukończył). Przyczynił się w ten sposób do zajęcia przez jego stajnię 5. pozycji. Jednorazowy sukces odniósł również w Hiszpańskich Mistrzostwach GT, w których w ekipie Aurora Racing Team, sięgnął po pole position. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 25. miejscu w ogólnej punktacji.

W roku 2010 ponownie reprezentował barwy drużyny piłkarskiej FC Porto, tym razem jednak w zespole Reid Motorsport. Portugalczyk wystąpił w całym sezonie (tylko w jednej rundzie zastąpił go Australijczyk Earl Bamber), osiągając łącznie dwa zwycięstwa, na torach w Niemczech oraz w Hiszpanii. Ostatecznie jego team zmagania ukończył na 7. lokacie.

Alvaro Parente podczas wyścigu serii GP2, na torze Nürburgring, w 2009 roku

Świetne wyniki otworzyły mu drogę do serii GP2, gdzie startował w brytyjskiej stajni Super Nova Racing. Od razu pokazał swój talent, wygrywając inauguracyjny wyścig na torze pod Barceloną, w Hiszpanii (po tym sukcesie stanął jeszcze trzykrotnie na podium). Pomimo iż w kolejnych wyścigach nie szło mu już tak dobrze, debiut w tym serialu mógł zaliczyć do całkiem udanych, będąc sklasyfikowanym na przyzwoitej 8. pozycji. W przerwie zimowej zadebiutował w Azjatyckiej GP2, w malezyjskim zespole Qi-Meritus Mahara. Słabe osiągi bolidu nie pozwoliły mu jednak na uzyskanie premiowanych punktami rezultatów.

W roku 2009 ponownie startował w GP2, tym razem jednak w debiutującej portugalskiej ekipie, Ocean Racing Technology, której współwłaścicielem jest były kierowca Formuły 1, Tiago Monteiro. Portugalczyk nie mógł poważnie walczyć o tytuł, ale po raz kolejny pokazywał się z dobrej strony, m.in. wygrywając główny wyścig na trudnym torze w Belgii, uprzednio zdobywając pole position. Świetne wyniki przeplatały się jednak z licznymi słabszymi rezultatami, wynikającymi ze słabszej dyspozycji pojazdu oraz jego awaryjności. Ostatecznie zmagania zakończył ponownie na 8. lokacie.

Na początku 2010 roku wziął udział w dwóch ostatnich rundach zimowej edycji przedsionka F1, w ekipie Scuderia Coloni. W ciągu czterech wyścigów, trzykrotnie dojechał na premiowanych pozycjach (w kończącym zmagania sprincie zajął trzecie miejsce). Zgromadzone punkty pozwoliły Portugalczykowi zająć 8. pozycję w ostatecznej klasyfikacji. W europejskim cyklu również wystąpił w kończących zmagania rundach, na torze Spa-Francorchamps i Monza. Swoje umiejętności zademonstrował podczas belgijskiej eliminacji, kończąc wyścigi na drugim i trzecim miejscu. Na włoskim obiekcie słabe osiągi pojazdu nie pozwoliły już na zdobycie punktów. Ostatecznie rywalizację ukończył na 15. miejscu.

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

Portugalczyk dzięki wsparciu sponsorów oraz dobrym wynikom był jednym z kierowców wymienianych w gronie kandydatów do hiszpańskiego zespołu Campos Grand Prix, który ma zadebiutować w sezonie 2010 Formuły 1. Parente podpisał jednak kontrakt z innym debiutantem, brytyjskim Virgin Racing, u którego miał pełnić rolę kierowcy testowego, ale z powodu wycofania się sponsorów kontrakt nie doszedł do skutku[1][2].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP Punkty Poz. koń.
2001 Hiszpańska Formuła 3 G-Tec 9 0 0 50 12
E. V. Racing
2002 Hiszpańska Formuła 3 Racing Engineering 13 1 1 139 4
2003 Formuła 3 Euro Series Team Ghinzani 19 0 0 1 25
Włoska Formuła 3 2 1 1 34 9
Masters of Formula 3 1 0 0 N/A 22
Grand Prix Makau Carlin Motorsport 1 0 0 N/A NS
F3 Korea Super Prix 1 0 0 N/A 10
Brytyjska Formuła 3 2 0 0 7 22
2004 Brytyjska Formuła 3 Carlin Motorsport 24 1 2 137 7
Masters of Formula 3 1 0 0 N/A 34
F3 European Cup 1 0 0 N/A 8
Grand Prix Makau 1 0 0 N/A NS
2005 Brytyjska Formuła 3 Carlin Motorsport 18 11 9 289 1
2005–06 A1 Grand Prix A1 Team Portugal 20 0 0 66† 9†
2006 Formuła Renault 3.5 Victory Engineering 15 3 0 94 5
2006–07 A1 Grand Prix A1 Team Portugal 6 0 0 10† 17†
2007 Formuła Renault 3.5 Tech 1 Racing 17 2 2 129 1
2008 Seria GP2 Super Nova Racing 20 1 0 34 8
2008–09 Azjatycka Seria GP2 Qi-Meritus Mahara 6 0 0 1 21
2009 Seria GP2 Ocean Racing Technology 20 1 1 30 8
Hiszpańskie Mistrzostwa GT Aurora Racing Team 2 0 1 10 25
Superleague Formula F.C. Porto 2 1 0 302† 5†
2009–10 Azjatycka Seria GP2 Scuderia Coloni 4 0 0 12 8
2010 Seria GP2 Scuderia Coloni 4 0 0 13 15
2011 Seria GP2 Racing Engineering 4 0 0 8 16
Carlin 8 0 0 0

† – tylko zespół był liczony do klasyfikacji.

Wyniki w GP2

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2008 Super Nova Racing Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Monako
MON
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
34 8
1 7 NU 8 5 3 9 NU 16 NU 3 6 16 NU 16 NU 2 NU NU 16
2009 Ocean Racing Technology Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Portugalia
POR
Portugalia
POR
30 8
NU 11 NU NU NU 10 NU 11 6 2 9 6 4 NU 1 NU 11 NU NU 4
2010 PPR.com Scuderia Coloni Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
13 15
- - - - - - - - - - - - - - 2 3 12 9 - -
2011 Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
8 16
Racing Engineering - - 11 7 2 16 - - - - - - - - - - - -
Carlin - - - - - - NU 18 9 9 21† NU - - - - 12 12

Wyniki w Azjatyckiej Serii GP2

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2008/2009 My Qi-Meritus Mahara
CHN

CHN
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Katar
QAT
Katar
QAT
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
1 21
- - - - - 17 16 11 9 NU 13
2009/2010 Scuderia Coloni Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
12 8
- - - - 6 NU 4 3

Wyniki w Formule Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2006 Victory Engineering Belgia
ZOL
Belgia
ZOL
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
SFR
Belgia
SFR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
96 5
NW NZ 6 3 1 3 4 NU 4 1 NU 17 NU 12 11 3 1
2007 Tech 1 Racing Włochy
ITA
Włochy
ITA
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Monako
MON
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Portugalia
PRT
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
129 1
2 4 3 10 1 NU NU 1 6 4 NU 6 4 6 7 3 6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Roczniak: Parente i Razia kierowcami testowymi Virgin Racing. f1wm.pl, 2009-12-15. [dostęp 2009-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-03)].
  2. Igor Szmidt: Parente stracił posadę kierowcy testowego. f1wm.pl, 2010-02-18. [dostęp 2010-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]