Ricardo Zonta

Ricardo Luiz Zonta

Ricardo Zonta (2007)
Państwo	Brazylia
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1976 Kurytyba
Sukcesy
1995: Południowo-Amerykańska Formuła 3 (mistrz) 1997: Międzynarodowa Formuła 3000 (mistrz) 1998: FIA GT (mistrz) 2002: Nissan Telefonica World Series (mistrz)
Strona internetowa

Zonta zastąpił podczas GP Stanów Zjednoczonych 2005 Ralfa Schumachera. Wycofał się z wyścigu, podobnie jak pozostali kierowcy używający opon Michelin

Ricardo Luiz Zonta (ur. 23 marca 1976 w Kurytybie, Brazylia) – brazylijski kierowca wyścigowy.

Kariera

Karierę rozpoczynał od jazdy gokartami. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł w wieku 11 lat. W wieku 15 lat został mistrzem Brazylii. Kolejnym wyzwaniem Zonty była Formuła 3, w której w 1995 roku odniósł zwycięstwo, zdobywając tytuły mistrza Brazylii i Ameryki Południowej. W kolejnym roku przeniósł się do Europy, by występować w wyścigach Formuły 3000.

W pierwszym roku startów odniósł dwa zwycięstwa i w klasyfikacji generalnej zajął 4 miejsce. Rok później został mistrzem, zostawiając w pobitym polu Juana Pablo Montoyę. W 1997 r. otrzymał nagrodę Złoty Kask w kategorii kierowca międzynarodowy – najbardziej prestiżową nagrodę tego typu w Brazylii. W 1998 r. Zonta wygrał zawody FIA GT na torze Laguna Seca w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku ponownie otrzymał nagrodę Złoty Kask, tym razem w kategorii dla najbardziej wybitnego kierowcy. Ron Dennis ściągnął go do McLarena, gdzie został kierowcą testowym.

W sezonie 1999 zadebiutował jako oficjalny kierowca British American Racing. Drugim kierowcą tego zespołu był w tym czasie Jacques Villeneuve. W pierwszym roku występów ukończył 5 wyścigów, a najlepszym jego osiągnięciem było zajęcie 8 miejsca w Grand Prix Europy. Pierwsze punkty zdobył w sezonie 2000 podczas Grand Prix Australii, kiedy ukończył wyścig na szóstym miejscu. Kolejne dwa punkty zdobył w tym samym sezonie kończąc na szóstych pozycjach Grand Prix Włoch i Stanów Zjednoczonych. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. W sezonie 2001 został kierowcą testowym zespołu Jordan, a w 2002 roku wystartował w cyklu Nissan Telefonica World Series (World Series by Nissan), zdobywając tytuł mistrzowski. W sezonie 2003 ponownie wrócił do F1. Tym razem w barwach zespołu Panasonic Toyota Racing, na stanowisku kierowcy testowego. W sezonach 2004-2005 występował w 6 GP – bez punktu. W sezonie 2007 pełnił rolę kierowcy testowego w zespole Renault.

W 2008 roku startował w barwach zespołu Peugeot w wyścigu 24h Le Mans, gdzie wraz z Franckiem Montagnym i Christianem Klienem zajęli 3. miejsce.

Starty w Formule 1

Wyniki

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																			Pkt.	Msc.
1999																							0	22
	Lucky Strike Reynard B.A.R. Supertec	BAR 01	Supertec FB01 3.0 V10	NU	NW	-	-	-	NU	9	NU	15	NU	13	NU	NU	8	NU	12
2000																							3	14
	Lucky Strike B.A.R. Honda	BAR 002	Honda RA000E V10	6	9	12	NU	8	NU	NU	8	NU	NU	NU	14	12	6	6	9	NU
2001																							0	19
	B&H Jordan Honda	Jordan EJ11	Honda RA001E V10	-	-	-	-	-	-	-	7	-	-	-	NU	-	-	-	-	-
2004																							0	22
	Panasonic Toyota Racing	Toyota TF104	Toyota RVX-04 V10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	NU	10	11	NU	-	13
2005																							0	NS
	Panasonic Toyota Racing	Toyota TF105	Toyota RVX-05 3.0 V10	-	-	-	-	-	-	-	-	NW	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

Podsumowanie startów

Ważne wyścigi
Debiut	Grand Prix Australii 1999 (#1)
Pierwsze punkty	Grand Prix Australii 2000 (#17)
Ostatni	Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2005 (#41)
Najwyższe pozycje
Kwalifikacje	6
Wyścig	5
Inne
Kierowca testowy	1998 – McLaren 2001 – Jordan 2003-2006 – Toyota 2007 – Renault

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona kierowcy. ricardozonta.com.br. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-19)]. (ang.)