Marc Gené

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marc Gené
Ilustracja
Marc Gené (2007)
Imię i nazwisko

Marc Gené Guerrero

Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1974
Sabadell

Sukcesy

1998: Open Fortuna by Nissan (mistrz)
2009: 24h Le Mans (zwycięzca)
2014: 24h Le Mans (drugie miejsce)

Strona internetowa

Marc Gené Guerrero (ur. 29 marca 1974 w Sabadell) – hiszpański kierowca wyścigowy. Od 2005 roku jest kierowcą testowym zespołu Ferrari w Formule 1.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

W 1987 r. startował w Kartingowych Mistrzostwach Katalonii (2 miejsce). W 1988 r. wygrał Kartingowe Mistrzostwa Hiszpanii. W 1991 r. startował w Kartingowych Mistrzostwach Świata (13 miejsce). W 1998 r. został mistrzem serii wyścigów World Series by Nissan.

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Gené testujący dla Ferrari

W 1999 r. zadebiutował w zespole Minardi, wtedy też zdobył swój pierwszy punkt podczas GP Europy. Pracę w Minardi zakończył w 2000 r., przechodząc do stajni Franka Williamsa jako kierowca testowy. W roku 2003 i 2004 zastępował kontuzjowanego Ralfa Schumachera. Od sezonu 2005 pełni w zespole Ferrari rolę kierowcy testowego.

Obecnie startuje w cyklu wyścigów samochodowych Le Mans Series w kategorii LMP (protypy) na samochodzie Peugeot 908 HDI FAP zdobywając punkty dla zespołu Peugeot-Total (w ostatnim wyścigu sezonu w São Paulo na Torze Interlagos [Brazylia] zajął wraz z partnerem 1. miejsce). W pierwszym sezonie startów ww. serii uczestnicząc w 6 wyścigach zdobył łącznie (razem ze swoim partnerem Nicolasem Minassianem) 33 punkty, zajmując w generalnej klasyfikacji sezonu 3. miejsce. Do 2. miejsca (które zdobył Jean-Christophe Boullion, Team Pescaloro) zabrakło im 3,5 punktu, a do 1. miejsca (wywalczone przez Pedro Lamy’ego i Stephana Sarrazin, Team Peugeot-Total) 7 punktów. W przyszłym sezonie nadal będzie startował w zespole Peugeot-Total i liczy na tytuł mistrzowski w klasyfikacji kierowców oraz obronienie tytułu Mistrzów Świata dla swojego zespołu, który w tym sezonie był niepokonany wygrywając wszystkie wyścigi sezonu.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1999 Australia Brazylia San Marino Monako Hiszpania Kanada Francja Wielka Brytania Austria Niemcy Węgry Belgia Włochy Unia Europejska Stany Zjednoczone Japonia 1 17
Fondmetal Minardi Team Minardi M01 Ford (VJM1/VJM2) Zetec-R 3.0 V10 NU 9 9 NU NU 8 NU 15 11 9 17 16 NU 6 9 NU
2000 Australia Brazylia San Marino Wielka Brytania Hiszpania Unia Europejska Monako Kanada Francja Austria Niemcy Węgry Belgia Włochy Stany Zjednoczone Japonia Malezja 0 19
Telefonica Minardi Fondmetal Minardi M02 Fondmetal 3.0 V10 8 NU NU 14 14 NU NU 16 15 8 NU 15 14 9 12 NU NU
2003 Australia Malezja Brazylia San Marino Hiszpania Austria Monako Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Francja Niemcy Węgry Belgia Włochy Stany Zjednoczone 4 17
BMW.Williams F1 Team Williams FW25 BMW P83 3.0 V10 5
2004 Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Japonia Brazylia 0 23
BMW.Williams F1 Team Williams FW26 BMW P84 3.0 V10 10 12

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół 1 2 3 Miejsce
1999 Minardi 18 miejsce
2000 Minardi 19 miejsce
2001 Williams kierowca testowy
2002 Williams kierowca testowy
2003 Williams 17 miejsce
2004 Williams 23 miejsce
2005 Ferrari kierowca testowy
2006 Ferrari kierowca testowy
2007 Ferrari kierowca testowy
2008 Ferrari kierowca testowy
2009 Ferrari kierowca testowy
2010 Ferrari kierowca testowy

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]