1,4-Dichlorobenzen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1,4-Dichlorobenzen
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H4Cl2

Masa molowa

147,00 g/mol

Wygląd

kryształy w kształcie słupków lub płatków (po krystalizacji z acetonu)[1]

Identyfikacja
Numer CAS

106-46-7

PubChem

4685

Podobne związki
Podobne związki

1,2-dichlorobenzen, 1,3-dichlorobenzen

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

1,4-Dichlorobenzen, p-dichlorobenzenorganiczny związek chemiczny będący pochodną benzenu.

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

1,4-dichlorobenzen otrzymuje się jako produkt chlorowania benzenu w reakcji elektrofilowej substytucji pierścienia aromatycznego w obecności chlorku żelaza(III) jako katalizatora.

C
6
H
6
+ 2Cl
2
C
6
H
4
Cl
2
+ 2HCl

Głównym zanieczyszczeniem produktu tej reakcji jest jego izomer, 1,2-dichlorobenzen. Związek oczyszcza się poprzez krystalizację frakcyjną, wykorzystując jego stosunkowo wysoką temperaturę topnienia – izomery 1,4-dichlorobenzenu oraz chlorobenzen topią się poniżej temperatury pokojowej[9].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

1,4-Dichlorobenzen jest słabo rozpuszczalny w wodzie i nie jest łatwo rozkładany przez organizmy glebowe. Jak wiele innych węglowodorów jest lipofilowy i magazynuje się w tkance tłuszczowej.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Środek do dezynfekcji, dezodorant i pestycyd[edytuj | edytuj kod]

1,4-Dichlorobenzen wykorzystywany jest do ochrony przed ćmami i pleśnią. Znajduje on swoje zastosowanie w dezynfekcji[9] kontenerów na śmieci i ubikacji, gdzie wypiera popularny niegdyś naftalen[10]. Związany jest z charakterystycznym zapachem kostek do odkażania pisuarów. Jego wysoka użyteczność w tej dziedzinie wynika z jego niskiej rozpuszczalności w wodzie i stosunkowo wysokiej lotności – z łatwością sublimuje w temperaturze pokojowej[9].

Produkt wyjściowy w syntezie organicznej[edytuj | edytuj kod]

Atomy chloru w cząsteczce 1,4-dichlorobenzenu mogą ulec podstawieniu przez tlen oraz grupy aminowe i siarczkowe. W związku z tym związek jest wykorzystywany jako substrat w wydajnej reakcji otrzymywania siarczku polifenylenu[9]:

C
6
H
4
Cl
2
+ Na
2
S 1/n[C
6
H
4
S]
n
+ 2NaCl

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Haynes 2016 ↓, s. 3-158.
  2. Haynes 2016 ↓, s. 5-174.
  3. a b c Haynes 2016 ↓, s. 5-146.
  4. a b c Haynes 2016 ↓, s. 6-70.
  5. a b Haynes 2016 ↓, s. 16-21.
  6. 1,4-Dichlorobenzen, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
  7. a b c d 1,4-Dichlorobenzen (nr D56829) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-07-23]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  8. 1,4-Dichlorobenzen (nr D56829) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-07-23]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  9. a b c d Chlorinated Hydrocarbons, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2006, DOI10.1002/14356007.a06, 233.pub2 (ang.).
  10. National Pesticide Information Center – Mothballs Case Profile [online] [dostęp 2016-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-10] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]