1 Batalion Chemiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Batalion Chemiczny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Aleksander Niedzimowski

Ostatni

kpt. Jakub Czerniakow

Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska chemiczne

Podległość

1 Armia Wojska Polskiego

1 Samodzielny Batalion Chemiczny – samodzielny pododdział wojsk chemicznych ludowego Wojska Polskiego.

Przeznaczony do ochrony wojsk przed atakiem chemicznym przeciwnika. Posiadał środki do odkażania. W działaniach bojowych stawiał zasłony dymne.

Formowanie i szkolenie[edytuj | edytuj kod]

Sformowany według etatu 011/39[1], we wsi Surowatka w rejonie Sum na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej nr 05 z 7 maja 1944 jako jednostka 1 Armii Wojska Polskiego. 23 maja 1944 roku ukazał się pierwszy rozkaz batalionowy podpisany przez mjr. Niedzimowskiego. Miesiąc trwała organizacja i szkolenie batalionu. W tym czasie stan osobowy batalionu wynosił do 60% etatu. Posiadał też poważne braki w środkach transportowych. Na stanie znajdowały się 3 samochody na 75 przewidzianych w etacie. Batalion nie był jeszcze zdolny do maskowania dymem działań wojsk lub obiektów na większą skalę[2]. Na wyposażeniu znajdowały się jedynie świece i ręczne granaty dymne. 2 lipca 1944 batalion wyjechał transportem kolejowym do Kiewerc[2]. Tu rozpoczęto zasadnicze szkolenie bojowe żołnierzy. Trwało do 14 sierpnia 1944 roku.

Przysięgę żołnierze batalionu złożyli we wsi Groszczówka 26 października 1944.

Rozformowany wraz z 1 Armią WP.

Żołnierze batalionu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu[3]

  • mjr Aleksander Niedzimowski
  • kpt. Jerzy Paszkiewicz
  • kpt. Jakub Czerniakow

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab

  • pluton dowodzenia i zwiadu
  • 2 x kompanie odkażania terenu (zadymiania)
  • kompania sanitarno-odkażajaca

pluton remontowo-transportowy

Ogółem przewidywano 248 stanowisk etatowych, w tym 33 oficerskich, 72 podoficerskich, 143 szeregowców[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Jaśtak: Szlakiem wojsk chemicznych 1943-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. 4: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.