An-148
 An-148 linii lotniczych Angara Airlines | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ |
pasażerski |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
od 2009 |
| Liczba egz. |
48 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
2 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × silniki odrzutowe turbowentylatorowe Progress D-436 |
| Moc |
2 × 67 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
28,91 m |
| Długość |
29,13 m |
| Wysokość |
8,19 m |
| Powierzchnia nośna |
87,32 m² |
| Osiągi | |
| Prędkość przelotowa |
800 km/h |
| Pułap |
12 200 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Ukraina,  Rosja,  Kuba, Korea Północna
| |
| Rzuty | |
| |
.jpg)
An-148 (ukr. Ан-148) – ukraiński dwusilnikowy odrzutowy samolot pasażerski regionalnego zasięgu, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa i wyposażony w turbowentylatorowe silniki Progress D-436[1]. An-148 jest produkowany w dwóch fabrykach: w kijowskich zakładach Antonowa oraz w rosyjskim Woroneżu.
Jego pierwszy lot odbył się 17 grudnia 2004, natomiast 2 czerwca 2009 An-148 wykonał swój pierwszy krajowy komercyjny lot w barwach Aerosvitu. Pierwszy komercyjny lot międzynarodowy odbył się 13 grudnia 2009 z Odessy do Moskwy. 24 grudnia 2009 odbyła się oficjalna prezentacja samolotu w Rosji, gdzie miał wykonywać rejsy na trasie z Petersburga do Moskwy w barwach linii Rossija[2].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Dwusilnikowy górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej z usterzeniem w układzie T.
Wersje rozwojowe[edytuj | edytuj kod]
- An-148-100A – wersja o pojemności 75 pasażerów w konfiguracji jednoklasowej lub 68 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, zasięg do 2100 km.
- An-148-100B – wersja o zasięgu 3500 km.
- An-148-100E – wersja o zwiększonym zasięgu do 5000 km.
- An-148-100EA – ukraińska wersja VIP trzyklasowa[3].
- An-148-100EM – odmiana standardowego, pasażerskiego An-148-100 przeznaczona do służby medycznej. Samolot może być zmodyfikowany w pięciu konfiguracjach. Dwóch pasażerskich i trzech mieszanych pasażersko-medycznych. Wersje pasażersko-medyczne mają na pokładzie od dwóch do sześciu modułów medycznych. Każdy moduł przeznaczony jest dla jednego pacjenta i umożliwia pełną opiekę medyczną. Instalacja modułu na pokładzie samolotu zajmuje od 10 do 15 minut. Wybudowano dwie maszyny tej wersji, których użytkownikiem zostało Rosyjskie Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych. Pierwsza z maszyn została przekazana Ministerstwu 10 kwietnia 2013 roku[4].
- An-158 (148-200) – wersja o pojemności 98 pasażerów w konfiguracji jednoklasowej.
- An-168 – planowany wariant samolotu biznesowego na 8-40 pasażerów z zasięgiem 7000 km.
- An-178 – wariant samolotu cargo o ładowności 25 ton.
Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]
Obecni[edytuj | edytuj kod]
Stan na 1 sierpnia 2021[5]:
| Użytkownik | Liczba | Uwagi |
|---|---|---|
| Air Koryo |
2 | |
| Angara |
5 | |
| Cubana de Aviación |
6 | Wersja An-158 |
| Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej |
2 | |
| Rossija |
6 | |
| Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej |
16 | |
| Ukraina |
1 | |
| Łącznie | 38 |
Dawni[edytuj | edytuj kod]
Specyfikacje[edytuj | edytuj kod]
| 148-100A | 148-100B | 148-100E | 158 | |
|---|---|---|---|---|
| Załoga | Dwa | |||
| Pojemność pasażerów | 68 (8/60) (2-klasy) 75 (1 klasa) 78-80 (maksimum) |
99 (1 klasa) | ||
| Długość | 29,13 m | 34,36 m | ||
| Rozpiętość | 28,91 m | |||
| Wysokość | 8,19 m | 8,60 m | ||
| Szerokość kabiny | 3,15 m | |||
| Wysokość kabiny | 2,00 m | |||
| Maksymalna masa startowa (MTOW) |
38550 kg | 41950 kg) | 43700 kg | |
| Maksymalna ładowność | 9 tys. kg | 9,8 tys. kg | ||
| Prędkość przelotowa | 800 km/h, 432 węzłów | |||
| Maksymalna Prędkość przelotowa | 870 km/h, 470 węzłów | |||
| Maksymalny zasięg | 2100 km | 3500 km | 4400 km | 2500 km |
| 1560 m | 1800 m | 1885 m | 1900 m | |
| Maks. Wysokość przelotowa | 12200 m | |||
| Silniki(×2) | Progress D-436 | |||
| Ciąg (×2) | 67 kN | – | ||
Katastrofy[edytuj | edytuj kod]
- 5 marca 2011 samolot An-148 przeznaczony dla birmańskiego lotnictwa rozbił się podczas próbnego lotu w środkowej Rosji. Nikt spośród 6 osób będących na pokładzie nie przeżył[6].
- 11 lutego 2018 po starcie z moskiewskiego lotniska Domodiedowo doszło do katastrofy samolotu An-148, w której zginęło 71 osób[7].
Podobne samoloty[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ D-436-148
- ↑ Первый Ан-148 авиакомпании "Россия" совершил рейс Петербург – Москва. РБК Санкт-Петербург
- ↑ Ukraina buduje An-148 dla swoich Vipów, Dziennik Zbrojny [dostęp 2016-01-06].
- ↑ Samolot medyczny An-148-100EM w służbie, „Lotnictwo”, nr 7 (2013), s. 17, ISSN 1732-5323
- ↑ Самолёты Антонов Ан-148 – Реестр, russianplanes.net, 2021-08-01.
- ↑ Rosja: katastrofa samolotu, nikt nie przeżył - Wiadomości, wiadomosci.onet.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
- ↑ Katastrofa lotnicza pod Moskwą. Samolot spadł tuż po starcie, „TVN24.pl” [dostęp 2018-02-11].