An-12

An-12
An-12 należący do Rosyjskiego Wojska
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Antonow, Zakłady Lotnicze Irkut, Woroneskie Zakłady Lotnicze
Typ	samolot transportowy
Konstrukcja	duralowa, półskorupowa
Załoga	6 (dwóch pilotów, nawigator, inżynier pokładowy, radiotelegrafista, strzelec pokładowy)
Historia
Data oblotu	Marzec 1956
Lata produkcji	1959-1973
Egzemplarze	1248
Dane techniczne
Napęd	4 x turbośmigłowe silniki Iwczenko AI-20K
Moc	3126 kW (4250 KM)
Wymiary
Rozpiętość	38,00 m
Długość	33,10 m
Wysokość	10,50 m
Powierzchnia nośna	121,70 m²
Masa
Własna	33 400 kg
Użyteczna	20 600 kg
Startowa	54 000 kg
Zapas paliwa	18 500 l
Osiągi
Prędkość maks.	670 km/h
Prędkość przelotowa	550 km/h
Prędkość minimalna	230 km/h
Prędkość wznoszenia	9,5 m/s
Pułap	10 200 m
Zasięg	2500 km
Rozbieg	700 - 850 m
Dobieg	500 - 850 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
stanowisko strzeleckie z 2 działkami NR-23 z tyłu kadłuba
Liczba miejsc
105 żołnierzy lub 60 skoczków lub 60 noszy, 15 osób i 9 osób personelu medycznego
Przestrzeń ładunkowa
13,5 x 3 x 2,4 m
Użytkownicy
Afganistan, Angola, Bangladesz, Bułgaria, Chiny, Egipt, Etiopia, Gwinea, Indie, Irak, Jugosławia, Polska, Madagaskar, Syria, ZSRR

An-12 (ros. Ан-12) kod NATO: Cub - średni samolot transportowy produkcji ZSRR, zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne Olega Antonowa. Pierwszy prototyp, wystartował 16 grudnia 1957 r. W roku 1958 rozpoczęto produkcję seryjną. Na potrzeby ZSRR i krajów zależnych wyprodukowano 1248 sztuk tego samolotu, z czego część służy po dziś dzień. W Chinach w latach 1974-2006 wyprodukowano ponad 650 samolotów Y-8, skopiowanych z An-12 bez praw licencyjnych.

Wersje

• An-12 - pierwszy samolot desantowy sił powietrznych Rosji, mógł dokonać zrzutu 60 żołnierzy lub dwóch platform (każda z ładunkiem 8 ton), napędzany 4 silnikami turbośmigłowymi NK-4 o mocy 4000 KM każdy. Ładownia nie była hermetyzowana, ale ogrzewana i wyposażona w instalację tlenową, gdyby przelot z ludźmi odbywał się na wysokości pow. 4000 m.

• An-12A – w stosunku do wersji podstawowej zmieniono silniki na prostsze i bardziej niezawodne AI-20A powiększono również zbiorniki paliwa, wersja ta w stosunku do An-12 posiadała zwiększony udźwig (do 20 ton).

• An-12B – w tej wersji powiększono jeszcze bardziej zbiorniki wewnątrz skrzydeł, zmieniono silniki na mocniejsze AI-20M, zastosowano także mocniejszą wyciągarkę. Jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych wersji. An-12B po dodaniu do wyposażenia łódki ratowniczej nosił oznaczenie AN-12BP.

• An-12BPŁ – zmodyfikowana wersja 12B przystosowana do operowania w terenie polarnym dzięki zamontowaniu stałego podwozia płozowego

• An-12BK – zmodyfikowane 12B, zwiększony zapas paliwa, 12 osobowa kabina hermetyczna dla personelu załadunkowego, ulepszone urządzenia ładowni. W tej wersji wyprodukowano wiele maszyn.

• An-12T – wersja do przewozu paliwa rakietowego

• An-12BM – latające laboratorium do prób z łącznością satelitarną

• An-12PS – wersja poszukiwawczo-ratownicza wyposażona w łódź ratowniczą

• An-12PP i An-12PPS – wersje rozpoznania i walki radioelektronicznej

• An-8 - samolot którego rozwinięciem był An-12

• An-10 - odmiana pasażerska An-12

• Y-8 - produkowany bez licencji w Chinach

Przewoźnicy cywilni

• Aerofłot
• Air Guinee
• Balkan Bulgarian Airlines
• Cavok Airlines
• CAAC
• Egyptair
• Iraqi Airways
• Lviv Airlines
• PLL LOT

Galeria

• 

  An-12 linii Silk Way Airlines

• 

  An-12 rosyjskiego przewoźnika Kosmos Airlines

• 

  An-12 używany przez PLL LOT

• 

  An-12 linii Volare Aircompany

• 

  47-letni An-12 linii ATRAN w 2011

Ciekawostki

Samolot typu AN-12 został wykorzystany w filmie "Pan życia i śmierci" do transportu broni do krajów Afryki.

Linki zewnętrzne

• Lista samolotów An-12 używanych przez polskie lotnictwo
• Podstawowe dane techniczne An-12 (ang.)
• Dane techniczne i zdjęcia An-12 (ang.)
• Historia i opis An-12 (ang.)
• Filmweb