An-225 Mrija

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
An-225
Ilustracja
An-225 Mrija
Dane podstawowe
Państwo  ZSRR
 Ukraina
Producent Zakład Lotniczy Aviant
Konstruktor Antonow
Typ samolot transportowy
Załoga 6
Historia
Data oblotu 21 grudnia 1988
Liczba egzemplarzy 1
Dane techniczne
Napęd 6 × dwuprzepływowe, silniki odrzutowe Łotariew D-18T
Ciąg 229,5 kN każdy
Wymiary
Rozpiętość 88,40 m
Długość 84,00 m
Wysokość 18,10 m
Powierzchnia nośna 905 m²
Masa
Własna 200 000 kg
Użyteczna 250 000 kg
Osiągi
Prędkość maks. 850 km/h
Prędkość przelotowa 800 km/h
Prędkość minimalna 250 km/h
Pułap 10 000 m
Zasięg 15 400 km[1]
Rzuty
Rzuty samolotu
Multimedia w Wikimedia Commons
An-225 – widok od strony dziobu
Porównanie pięciu największych samolotów na świecie.

An-225 Mrija (ukr. Мрiя – marzenie, Kod NATO – Cossack) – sześciosilnikowy samolot transportowy produkcji radzieckiej, pochodzący z biura konstrukcyjnego Antonowa, zbudowany w zakładzie O.K. Antonowa w Kijowie. Jest to największy obecnie używany i najcięższy w historii samolot. Zbudowano tylko jeden egzemplarz (budowy drugiego nie ukończono).

Geneza i porównanie

Samolot zaprojektowano w celu przenoszenia wahadłowca kosmicznego Buran oraz części rakiety Energia, jednak z uwagi na zaniechanie programu Buran, nie używano go dłużej w tym celu.

W chwili obecnej jedyny istniejący An-225 Mrija jest używany komercyjnie od 2001 r. przez ukraińskie linie Antonov Airlines do przenoszenia bardzo ciężkich ładunków, Międzynarodowy kod samolotowy tej maszyny to UR-82060, a jej znak wywoławczy ADB350F. Mimo że jest to największy obecnie używany samolot, nie jest to największy pod względem wymiarów samolot w historii – był nim amerykański Hughes H-4 Spruce Goose. H-4 miał większą rozpiętość skrzydeł, ale był zdecydowanie krótszy oraz miał mniejszą masę. H-4 wykonał tylko jeden lot, po którym zrezygnowano z jego eksploatacji i rozbudowy.

An-225 Mrija – kokpit

Historia produkcji

Pierwszy egzemplarz

Statek kosmiczny Buran na grzbiecie An-225 podczas paryskiej wystawy w 1989 roku

Zbudowano jeden kompletny latający egzemplarz samolotu. Maszyna powstała w oparciu o samolot An-124 Rusłan poprzez przedłużenie jego kadłuba o 14,9 m i przeprojektowanie części ogonowej. Podwójne usterzenie ogonowe miało umożliwić loty z Buranem przyczepionym do grzbietu (pojedynczy statecznik pionowy znajdowałby się w aerodynamicznym „cieniu” promu i nie spełniałby swego zadania). Również skrzydła pochodzą z Rusłana, jedynie w części środkowej wstawiono nowy szerszy centropłat z dwoma dalszymi, identycznymi jak u An-124 silnikami, zwiększając rozpiętość o 15,1 m. Prototyp wykonał swój pierwszy lot 21 grudnia 1988 r. 22 marca 1989 roku podczas trzygodzinnego lotu ustanowił 106 rekordów świata. 16 czerwca 2004 r. odbył lot z Pragi do Taszkentu z największym komercyjnym ładunkiem o masie 247 ton. W 2009 samolot przetransportował z Niemiec do Armenii generator do elektrowni, który ważył 189 ton przy wymiarach 16 na 4 m - jest to największy przedmiot przewieziony drogą powietrzną[2].

Drugi egzemplarz

Drugi An-225 został częściowo zbudowany w późnych latach 80 XX w. w ramach Radzieckiego Programu Kosmicznego. Został wyposażony w tylny luk załadunkowy i przeprojektowany ogon z pojedynczym statecznikiem pionowym. Zmiany miały na celu lepsze przystosowanie samolotu do typowych zadań transportowych[3]. W następstwie rozpadu ZSRR w 1991 r. i przerwaniu Programu Buran, w 1994 r. nieukończony egzemplarz pozostawiono w magazynie; miał on niedokończone poszycie i szkielet.

W 2006 roku podjęto decyzję o dokończeniu budowy, wykończenie poszycia miało nastąpić około 2008 roku[4], potem się opóźniło. Do sierpnia 2009 r. prace nie zostały ukończone i dalsze działania w tym kierunku zostały wstrzymane[5][6]. Według doniesień prasowych z maja 2011 roku, dyrektor generalny Antonowa Petro Balabujew oszacował koszt ukończenia drugiego egzemplarza An-225 na przynajmniej 300 milionów USD. Gdyby dysponował rzeczoną kwotą, samolot mógłby zostać przekazany operatorowi w ciągu 3 lat[7]. 30 sierpnia 2016 chiński koncern lotniczy Airspace Industry Corporation of China (AVIC) podpisał z Antonov Corporation umowę, zgodnie z którą ukończona ma być budowa drugiego egzemplarza An-225 i będą produkowane kolejne maszyny podobne do oryginalnego An-225. W przyszłych jednostkach inne mają być silniki; pojawi się też cyfrowa awionika[8].

Konstrukcja

Jest to samolot o konstrukcji metalowej, półskorupowej, wykonanej z duraluminium o hermetyzowanej kabinie dla 23-osobowej załogi. Ładownia mieści do 250 000 kg, a załadunek może odbywać się tylko przez wrota przednie po uniesieniu nosa kadłuba. Na grzbiecie znajdują się dwa wysięgniki i węzły do mocowania ładunku zewnętrznego, pierwotnie przewidziane do mocowania Burana. Podwozie samolotu chowane do kadłuba, 32-kołowe, w układzie trójpodporowym: podwozie główne składa się z dwóch zespołów po siedem dwukołowych goleni po obu stronach kadłuba, podwozie przednie z dwóch dwukołowych goleni.

Wymiary i osiągi

  • Wymiary:
    • Rozpiętość: 88,40 m
    • Długość: 84,00 m
    • Wysokość 18,10 m
    • Ładownia wewnętrzna: dł. 43 m, szer. 6,4 m, wys. 4,4 m
    • Powierzchnia nośna: 905 m²
    • Masa własna: ok. 200 000 kg
    • Masa użyteczna (tutaj bez ładunku): ok. 150 000 kg (tylko masa załogi i paliwa).
    • Masa ładunku: 250 000 kg
    • Masa całkowita: 640 000 kg
    • Silniki: 6 silników D-18T o ciągu 229,5 kN każdy
  • Osiągi:
    • Prędkość maksymalna: 850 km/h
    • Prędkość minimalna: 250 km/h
    • Prędkość przelotowa: 800 km/h
    • Pułap: 10000 m
    • Zasięg z pełnym ładunkiem: 4500 km
    • Średnie zużycie paliwa: 18 ton na godzinę lotu

Rozwój

W fazie projektu znajdują się olbrzymie bagażniki, które będą mocowane w miejscu, w którym miał znajdować się Buran. Przeznaczone one będą do przewozu towarów, które nie mieszczą się w ładowni samolotu.

Wizyty w Polsce

Samolot można było kilkukrotnie oglądać w Polsce. Między innymi 14 sierpnia 2003 r. na lotnisku Poznań-Ławica w Poznaniu, gdy dostarczał elementy linii produkcyjnej (bęben korujący) o masie 128 ton dla fabryki zajmującej się produkcją płyt wiórowych w Szczecinku[9][10]. 3 marca 2005 r. na lotnisku Katowice w Pyrzowicach skąd zabrał 3 helikoptery Mi-2[11] (na pokładzie miał ich już 5, zabranych wcześniej z Kiszyniowa) do Algierii. 14 kwietnia 2020 roku na Lotnisku imienia F. Chopina w Warszawie[12], dostarczając z Chin materiały medyczne do walki z SARS-CoV-2 w Polsce (m.in. maseczki medyczne). Lotnisko im. F. Chopina w Warszawie prowadziło transmisję na żywo z lądowania, którą oglądało na żywo niemal 100 tysięcy widzów[13]. Pierwszy raz w historii lotnictwa przemieszczono ładunek o objętości prawie 1000 m³[14], przewieziony w przedziale ładunkowym o =1200 m³.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ An-225 heavy load cargo aircraft, Antonow OKB. [dostęp 2016-12-26].
  2. ↑ Odrodzenie latającego giganta. Radzieckie Marzenie za chińskie pieniądze, TVN24.pl [dostęp 2020-04-15].
  3. ↑ Antonov An-225 Mriya Super Heavy Transport Aircraft (ang.). aerospace-technology.com. [dostęp 2011-10-31].
  4. ↑ Antonov An-225 Mriya Aircraft History, Facts and Pictures. Aviationexplorer. [dostęp 2015-06-11].
  5. ↑ „World’s largest aircraft, An-225, emerges to set new lift record”. Flight International, 17 August 2009.
  6. ↑ The Mriya 2: Pictures (ang.). Buran-energia.com. [dostęp 2015-06-11].
  7. ↑ $300m needed for completion of An-225 transport, says Antonov CEO (ang.). UkrainianJournal.com, 2011-05-12. [dostęp 2015-06-11].
  8. ↑ An-225 Mrija wraca do gry! Chiny wznowią produkcję największego samolotu świata, „Gadżetomania.pl” [dostęp 2016-11-16].
  9. ↑ Mriya w Poznaniu (pol.). PETROLOT sp. z o.o.. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
  10. ↑ Historia – 14 sierpnia 2003 r. (pol.). Port Lotniczy Poznań-Ławica. [dostęp 2015-06-11].
  11. ↑ Onet.pl: Największy samolot świata w Katowicach (pol.). Pasazer.com, 2005-03-03. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-15)].
  12. ↑ Łukasz Majchrzyk, Lądowanie gigantycznego samolotu Antonow An-225 obejrzysz online już 14 kwietnia!, mobiRANK.pl, 12 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-14] (pol.).
  13. ↑ Marcin Walków, Dzisiaj 09:15, 102 798, Największy samolot na świecie wylądował w Warszawie, Business Insider, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-14] (pol.).
  14. ↑ Antonov Company, www.facebook.com [dostęp 2020-04-22].

Linki zewnętrzne

Ciąg oznaczeń samolotów produkowanych przez biuro konstrukcyjne Antonowa
Radzieckie i rosyjskie samoloty i śmigłowce wojskowe po 1945 roku
Samoloty myśliwskie
Samoloty bombowe
Samoloty obserwacyjne
rozpoznawcze i dowodzenia
Samoloty szturmowe
Samoloty szkolno-treningowe
Samoloty transportowe i szybowce desantowe
Śmigłowce
Prototypy i konstrukcje
doświadczalne

Rosja

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=An-225_Mrija&oldid=65756745”