An-225 Mrija
| ||
.jpg) An-225 Mrija | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Związek Radziecki Ukraina
| |
| Producent | Zakład Lotniczy Aviant | |
| Konstruktor | Antonow | |
| Typ | samolot transportowy | |
| Załoga | 6 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 21 grudnia 1988 | |
| Egzemplarze | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 6 × dwuprzepływowe, silniki odrzutowe Łotariew D-18T | |
| Ciąg | 229,5 kN każdy | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 88,40 m | |
| Długość | 84,00 m | |
| Wysokość | 18,10 m | |
| Powierzchnia nośna | 905 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 200 000 kg | |
| Użyteczna | 250 000 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 850 km/h | |
| Prędkość przelotowa | 800 km/h | |
| Prędkość minimalna | 250 km/h | |
| Pułap | 10 000 m | |
| Zasięg | 15 400 km[1] | |
| Rzuty | ||
| ||
An-225 Mrija (ukr. Мрiя – marzenie, Kod NATO – Cossack) – sześciosilnikowy samolot transportowy produkcji radzieckiej, pochodzący z biura konstrukcyjnego Antonowa, zbudowany w zakładzie O.K. Antonowa w Kijowie. Jest to największy obecnie używany i najcięższy w historii samolot. Zbudowano tylko jeden egzemplarz (budowy drugiego nie ukończono).
Geneza i porównanie[edytuj | edytuj kod]
Samolot zaprojektowano w celu przenoszenia wahadłowca kosmicznego Buran oraz części rakiety Energia, jednak z uwagi na zaniechanie programu Buran, nie używano go dłużej w tym celu.
W chwili obecnej jedyny istniejący An-225 Mrija jest używany komercyjnie od 2001 r. przez ukraińskie linie Antonov Airlines do przenoszenia bardzo ciężkich ładunków, Międzynarodowy kod samolotowy tej maszyny to UR-82060, a jej znak wywoławczy ADB350F. Mimo że jest to największy obecnie używany samolot, nie jest to największy pod względem wymiarów samolot w historii – był nim amerykański Hughes H-4 Spruce Goose. H-4 miał większą rozpiętość skrzydeł, ale był zdecydowanie krótszy oraz miał mniejszą masę. H-4 wykonał tylko jeden lot, po którym zrezygnowano z jego eksploatacji i rozbudowy.
Historia produkcji[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy egzemplarz[edytuj | edytuj kod]
_1.JPEG)
Zbudowano jeden kompletny latający egzemplarz samolotu. Maszyna powstała w oparciu o samolot An-124 Rusłan poprzez przedłużenie jego kadłuba o 14,9 m i przeprojektowanie części ogonowej. Podwójne usterzenie ogonowe miało umożliwić loty z Buranem przyczepionym do grzbietu (pojedynczy statecznik pionowy znajdowałby się w aerodynamicznym „cieniu” promu i nie spełniałby swego zadania). Również skrzydła pochodzą z Rusłana, jedynie w części środkowej wstawiono nowy szerszy centropłat z dwoma dalszymi, identycznymi jak u An-124 silnikami, zwiększając rozpiętość o 15,1 m. Prototyp wykonał swój pierwszy lot 21 grudnia 1988 r. 22 marca 1989 roku podczas trzygodzinnego lotu ustanowił 106 rekordów świata. 16 czerwca 2004 r. odbył lot z Pragi do Taszkentu z największym komercyjnym ładunkiem o masie 247 ton. W 2009 samolot przetransportował z Niemiec do Armenii generator do elektrowni, który ważył 189 ton przy wymiarach 16 na 4 m - jest to największy przedmiot przewieziony drogą powietrzną[2].
Drugi egzemplarz[edytuj | edytuj kod]
Drugi An-225 został częściowo zbudowany w późnych latach 80 XX w. w ramach Radzieckiego Programu Kosmicznego. Został wyposażony w tylny luk załadunkowy i przeprojektowany ogon z pojedynczym statecznikiem pionowym. Zmiany miały na celu lepsze przystosowanie samolotu do typowych zadań transportowych[3]. W następstwie rozpadu ZSRR w 1991 r. i przerwaniu Programu Buran, w 1994 r. nieukończony egzemplarz pozostawiono w magazynie; miał on niedokończone poszycie i szkielet.
W 2006 roku podjęto decyzję o dokończeniu budowy, wykończenie poszycia miało nastąpić około 2008 roku[4], potem się opóźniło. Do sierpnia 2009 r. prace nie zostały ukończone i dalsze działania w tym kierunku zostały wstrzymane[5][6]. Według doniesień prasowych z maja 2011 roku, dyrektor generalny Antonowa Petro Balabujew oszacował koszt ukończenia drugiego egzemplarza An-225 na przynajmniej 300 milionów USD. Gdyby dysponował rzeczoną kwotą, samolot mógłby zostać przekazany operatorowi w ciągu 3 lat[7]. 30 sierpnia 2016 chiński koncern lotniczy Airspace Industry Corporation of China (AVIC) podpisał z Antonov Corporation umowę, zgodnie z którą ukończona ma być budowa drugiego egzemplarza An-225 i będą produkowane kolejne maszyny podobne do oryginalnego An-225. W przyszłych jednostkach inne mają być silniki; pojawi się też cyfrowa awionika[8].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Jest to samolot o konstrukcji metalowej, półskorupowej, wykonanej z duraluminium o hermetyzowanej kabinie dla 23-osobowej załogi. Ładownia mieści do 250 000 kg, a załadunek może odbywać się tylko przez wrota przednie po uniesieniu nosa kadłuba. Na grzbiecie znajdują się dwa wysięgniki i węzły do mocowania ładunku zewnętrznego, pierwotnie przewidziane do mocowania Burana. Podwozie samolotu chowane do kadłuba, 32-kołowe, w układzie trójpodporowym: podwozie główne składa się z dwóch zespołów po siedem dwukołowych goleni po obu stronach kadłuba, podwozie przednie z dwóch dwukołowych goleni.
Wymiary i osiągi[edytuj | edytuj kod]
- Wymiary:
- Rozpiętość: 88,40 m
- Długość: 84,00 m
- Wysokość 18,10 m
- Ładownia wewnętrzna: dł. 43 m, szer. 6,4 m, wys. 4,4 m
- Powierzchnia nośna: 905 m²
- Masa własna: ok. 200 000 kg
- Masa użyteczna (tutaj bez ładunku): ok. 150 000 kg (tylko masa załogi i paliwa).
- Masa ładunku: 250 000 kg
- Masa całkowita: 640 000 kg
- Silniki: 6 silników D-18T o ciągu 229,5 kN każdy
- Osiągi:
- Prędkość maksymalna: 850 km/h
- Prędkość minimalna: 250 km/h
- Prędkość przelotowa: 800 km/h
- Pułap: 10000 m
- Zasięg z pełnym ładunkiem: 4500 km
- Średnie zużycie paliwa: 18 ton na godzinę lotu
Rozwój[edytuj | edytuj kod]
W fazie projektu znajdują się olbrzymie bagażniki, które będą mocowane w miejscu, w którym miał znajdować się Buran. Przeznaczone one będą do przewozu towarów, które nie mieszczą się w ładowni samolotu.
Wizyty w Polsce[edytuj | edytuj kod]
Samolot można było w Polsce oglądać co najmniej trzykrotnie:
- 14 sierpnia 2003 r. na lotnisku Poznań-Ławica w Poznaniu, gdy dostarczał elementy linii produkcyjnej (bęben korujący) o masie 128 ton dla fabryki zajmującej się produkcją płyt wiórowych w Szczecinku[9][10]
- 3 marca 2005 r. na lotnisku Katowice w Pyrzowicach skąd zabrał 3 helikoptery Mi-2[11] (na pokładzie miał ich już 5, zabranych wcześniej z Kiszyniowa) do Algierii.
- 14 kwietnia 2020 roku na Lotnisku imienia F. Chopina w Warszawie[12], dostarczając z Chin materiały medyczne do walki z SARS-CoV-2 w Polsce (m.in. maseczki medyczne). Lotnisko im. F.Chopina w Warszawie prowadziło transmisję na żywo z lądowania, którą oglądało na żywo niemal 100 tysięcy widzów[13]. Pierwszy raz w historii lotnictwa przemieszczono ładunek o objętości prawie 1000 m³[14], przewieziony w przedziale ładunkowym o =1200 m³.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ An-225 heavy load cargo aircraft, Antonow OKB. [dostęp 2016-12-26].
- ↑ Odrodzenie latającego giganta. Radzieckie Marzenie za chińskie pieniądze, TVN24.pl [dostęp 2020-04-15].
- ↑ Antonov An-225 Mriya Super Heavy Transport Aircraft (ang.). aerospace-technology.com. [dostęp 2011-10-31].
- ↑ Antonov An-225 Mriya Aircraft History, Facts and Pictures. Aviationexplorer. [dostęp 2015-06-11].
- ↑ „World’s largest aircraft, An-225, emerges to set new lift record”. Flight International, 17 August 2009.
- ↑ The Mriya 2: Pictures (ang.). Buran-energia.com. [dostęp 2015-06-11].
- ↑ $300m needed for completion of An-225 transport, says Antonov CEO (ang.). UkrainianJournal.com, 2011-05-12. [dostęp 2015-06-11].
- ↑ An-225 Mrija wraca do gry! Chiny wznowią produkcję największego samolotu świata, „Gadżetomania.pl” [dostęp 2016-11-16].
- ↑ Mriya w Poznaniu (pol.). PETROLOT sp. z o.o.. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
- ↑ Historia – 14 sierpnia 2003 r. (pol.). Port Lotniczy Poznań-Ławica. [dostęp 2015-06-11].
- ↑ Onet.pl: Największy samolot świata w Katowicach (pol.). Pasazer.com, 2005-03-03. [dostęp 2011-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-15)].
- ↑ Łukasz Majchrzyk, Lądowanie gigantycznego samolotu Antonow An-225 obejrzysz online już 14 kwietnia!, mobiRANK.pl, 12 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-14] (pol.).
- ↑ Marcin Walków, Dzisiaj 09:15, 102 798, Największy samolot na świecie wylądował w Warszawie, Business Insider, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-14] (pol.).
- ↑ Antonov Company, www.facebook.com [dostęp 2020-04-22].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|
| ||||||||||||||||||
