Edward Adamczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Adamczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1921
Dortmund

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1993
Heilbronn

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

190 cm

Kariera seniorska
Lata Klub
1938 OSV Dortmund
1946–1948 Odra Wrocław
1949–1950 Kolejarz Poznań
1951–1953 OWKS Wrocław
1954–1956 Gwardia Wrocław

Edward Adamczyk (ur. 30 listopada 1921 w Dortmundzie, zm. 7 kwietnia 1993 w Heilbronn) – polski lekkoatleta wieloboista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczynał w OSV Dortmund (1938). Zawodnik klubów: Odra Wrocław, Kolejarz Poznań, OWKS Wrocław i Gwardia Warszawa. Olimpijczyk z Londynu (1948).

Zwycięzca Światowych Igrzysk Studentów w 1949 (skok w dal), srebrny medalista w 1951 i 1954 (skok o tyczce), brązowy w 1947 (pchnięcie kulą). 4-krotny laureat Plebiscyt Przeglądu Sportowego: 5. w 1948, 3. w 1949, 8. w 1951 i 8. w 1955. W rankingu Track and Field News za 1949 sklasyfikowany na 10. miejscu w skoku w dal, w 1955 – na 10. miejscu w skoku o tyczce.

11-krotny mistrz kraju. Tytuły mistrzowskie zdobywał w następujących konkurencjach: bieg na 110 m przez płotki (1947, 1949), skok w dal (1946, 1947, 1949-1951), skok o tyczce (1954), pięciobój lekkoatletyczny (1946) i dziesięciobój (1946, 1947). Był 6-krotnym rekordzistą Polski (skok o tyczce do 4,43 w 1955; skok w dal – 7,44 w 1949). Rekordy życiowe: 400 m – 51,2 (1950), 110 m ppł – 15,3 (1948), w dal – 7,44 (1949), tyczka – 4,43 (1955), wzwyż – 1,80 (1948), trójskok – 12,64 (1946), kula – 14,80 (1949), dysk – 43,81 (1950), pięciobój – 3636 (1950), dziesięciobój – 6907 (1950). Mąż rekordzistki Polski w skoku wzwyż Danuty Ronczewskiej. W 1969 wyjechał do RFN.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]