Blok f

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Blok f (pierwiastki wewnątrzprzejściowe) – rodzina pierwiastków chemicznych w układzie okresowym, których elektrony o najwyższej energii według reguły Madelunga powinny znajdować się na orbitalu f (w stanie podstawowym)[potrzebny przypis]. IUPAC zalicza do tej grupy 28 pierwiastków z 6 i 7 okresu[1][2][3]:

Pierwiastki bloku f
z konfiguracją elektronową

Okres 6  57
La
58
Ce
59
Pr
60
Nd
61
Pm
62
Sm
63
Eu
64
Gd
65
Tb
66
Dy
67
Ho
68
Er
69
Tm
70
Yb
  4f05d1 4f15d1 4f3 4f4 4f5 4f6 4f7 4f75d1 4f9 4f10 4f11 4f12 4f13 4f14

Okres 7  89
Ac
90
Th
91
Pa
92
U
93
Np
94
Pu
95
Am
96
Cm
97
Bk
98
Cf
99
Es
100
Fm
101
Md
102
No
  5f06d1 5f06d2 5f26d1
lub
5f16d2
5f36d1 5f46d1
lub
5f5
5f6 5f7 5f76d1 5f9
lub
5f86d1
5f10 5f11 5f12 5f13 5f14
Legenda
Klasyfikacja
Lantanowce Aktynowce
Występowanie w przyrodzie
Naturalny Z rozpadów Syntetyczny Nie odkryty
Konfiguracja elektronowa
Aktualna konfiguracja odbiega od reguły Madelunga

Historyczna przynależność do bloku f[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjnie do bloku f należały lantanowce bez lantanu, oraz aktynowce bez aktynu[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. E.R. Scerri: The Periodic Table, Its Story and Its Significance. New York City, New York: Oxford University Press, 2007, s. ?.
  2. Mendeleev's Periodic Table Is Finally Completed and What To Do about Group 3. IUPAC. [dostęp 2014-05-11].
  3. G. Jeffery Leigh. Periodic Tables and IUPAC. „Chem. Int.”. 31 (1), s. 3-4, 2009. 
  4. Jonathan Clayden, Nick Greeves, Stuart Warren, Peter Wothers: Organic Chemistry. Oxford – New York: Oxford University Press, 2001, s. 89. ISBN 0-198-50346-6.
  5. Steven S. Zumdahl, Susan S. Zumdahl: Chemistry. Belmont: Brooks/Cole, 2010, s. 955. ISBN 0-547-12532-1.