Steven Riddick
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1951 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
190 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Steven Earl „Steve” Riddick (ur. 18 września 1951 w Newport News w Wirginii[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, mistrz olimpijski w Montrealu z 1976.
Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Thomas Whatley, Wardell Gilbreath, Larry Brown i Riddick) na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[2].
W 1975 miał najlepszy czas na świecie w biegu na 100 metrów – 10,05 s. Na igrzyskach olimpijskimi w 1976 w Montrealu odpadł w półfinale biegu na 100 metrów, głównie z powodu fatalnego startu. W sztafecie 4 × 100 metrów biegł na ostatniej zmianie. Wraz z kolegami (Harvey Glance, John Wesley Jones i Millard Hampton) zdobył w tej konkurencji złoty medal olimpijski osiągając w finale czas 38,33 s[1].
3 września 1977 w Düsseldorfie podczas zawodów pucharu świata ustanowił wraz z kolegami rekord świata w sztafecie 4 × 100 metrów wynikiem 38,03 s. Sztafeta biegła w składzie Bill Collins, Riddick, Cliff Wiley i Steve Williams[3][4].
Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Mike Roberson, Glance, Wiley i Riddick) na igrzyskach panamerykańskich w 1979 w San Juan[5]. Zajął 2. miejsce w tej konkurencji w zawodach pucharu świata w 1979 w Montrealu (sztafeta USA biegła w składzie: Roberson, Glance, Mel Lattany i Riddick)[3]
Nigdy nie zdobył mistrzostwa Stanów Zjednoczonych. W akademickich mistrzostwach Stanów Zjednoczonych (NCAA) zajął 2. miejsce w 1973 i 3. miejsce w 1974, oba w biegu na 100 jardów[1].
Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener lekkoatletyczny. Jego podopiecznymi byli m.in. Marion Jones i Tim Montgomery. W 2007 został skazany za oszustwa bankowe i pranie brudnych pieniędzy na pięć lat, a za fałszowanie czeków na trzy miesiące[1].
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
Rekordy życiowe Riddicka[6]:
- bieg na 100 jardów – 9,46 s (1 czerwca 1973, Crawfordsville)
- bieg na 100 metrów – 10,05 s (20 sierpnia 1975, Zurych)
- bieg na 200 metrów – 20,31 s (20 sierpnia 1975, Zurych)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Steve Riddick [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг. [online], docme.su, 2013, s. 65–66 [dostęp 2021-05-05] (ros.).
- ↑ a b 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 53 [dostęp 2021-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 135 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ Pan-American Games, San Juan, Puerto Rico 1979 [online], atfs.org, s. 13 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ Steve Riddick w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-05-05].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Steve Riddick w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-05-05].
- Steve Riddick [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-05-05] (ang.).
|
|
| 1906–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
|
Flagi obok nazwisk oznaczają zwycięzcę innej narodowości niż włoska, ponieważ mistrzostwa miały często charakter otwarty.