Bosman sztabowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oznaki stopnia:
od 1971

czapka garnizonowa

insygnia

Naramiennik

„lewy przód”

Bosman sztabowy (bsm. szt.) – wojskowy stopień podoficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający sierżantowi sztabowemu w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Bosman jest najstarszym podoficerskim tytułem stosowanym na okrętach. Z języka angielskiego boat swain (skrótowiec bosun) oznaczał kierującego pracą na łodzi. W Polsce termin bosman pojawił się w XVI wieku. Podobnie jak w innych marynarkach wojennych dotyczył osoby, która wykonywała rozkazy kapitana lub oficera i zajmowała się utrzymaniem porządku, konserwacją urządzeń, stawianiem żagli oraz wykonywaniem pozostałych prac pokładowych na okręcie. Z czasem, podobnie jak i inne tytuły bosman przekształcił się w stopień wojskowy.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Stopień bosmana sztabowego w Wojsku Polskim wprowadzono w 1967 roku[1].. Został umiejscowiony w hierarchii pomiędzy starszym bosmanem, a starszym bosmanem sztabowym. Od momentu utworzenia jest odpowiednikiem sierżanta sztabowego. Stopień wojskowy bosmana sztabowego jest tymczasowo utrzymany, z przeznaczeniem do likwidacji. W związku z tym nie jest zaszeregowany dla którejkolwiek grupy uposażenia, ani nie jest określony w kodzie NATO.

W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[2]. Stopień ten występuje nadal jako stopień służbowy w Straży Granicznej w przypadku funkcjonariuszy używających umundurowania Marynarki Wojennej RP.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 51.
  2. Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
  • Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.