Przejdź do zawartości

Brygada Golani

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brygada Golani
חטיבת גולני
Ilustracja
Emblemat Brygady Golani
Historia
Państwo

 Izrael

Sformowanie

22 lutego 1948

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

Podległość

36 Dywizja Pancerna

Strona internetowa

Brygada Golani również jako 1 Brygada (hebr. חטיבת גולני, Chatiwat Golani) – elitarny związek taktyczny piechoty zmechanizowanej Sił Obronnych Izraela. Brygada podlega Dowództwu Północnemu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Brygada Golani została sformowana 22 lutego 1948 roku jako jedna z brygad żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Powstało wówczas sześć brygad piechoty.

Do zadań powierzonych Brygadzie Golani należała obrona rejonu miasta Tyberiady i Doliny Jordanu. Dowódcą został płk Mosze Mann. Pod jego rozkazami było 3573 żołnierzy.

  • 11 batalion (Alon) – powstał 22 lutego 1948, jednak w maju został przeniesiony do Brygady Oded.
  • 12 batalion (Barak) – powstał 22 lutego 1948 z zadaniem obrony Tyberiady i okolicznych kibuców. W skład batalionu weszli weterani Specjalnych Jednostek Nocnych i Straży z okolicznych osad.
  • 13 batalion (Gideon) – powstał w połowie marca 1948 z zadaniem obrony rejonu Bet Sze’an. W skład batalionu weszli wolontariusze z okolicznych osad.
  • 14 batalion (Dror) – powstał w grudniu 1947 z zadaniem obrony Doliny Jezreel.
  • 15 batalion (Goren) – powstał w maju 1948 z zadaniem obrony rejonu Migdal[1].

Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny brygada prowadziła działania w Galilei. W pierwszych dniach wojny o niepodległość broniła przygranicznych kibuców, powstrzymując natarcie wojsk syryjskich. Następnie w czerwcu przeprowadziła natarcie w rejonie Dżaninu. W lipcu wyparła większość oddziałów Arabskiej Armii Wyzwoleńczej z Galilei, zajmując w kolejnych miesiącach liczne arabskie wioski, których mieszkańcy w większości byli wypędzani ze swoich domów. W grudniu została przerzucona w rejon Strefy Gazy i uczestniczyła w walkach o Rafah. W marcu 1949 wzięła udział w zajęciu Ejlatu[1]. Po wojnie brygada weszła w skład sił rezerwowych, wykorzystywanych w sytuacjach awaryjnych. Została wykorzystana, gdy w 1951 syryjski patrol wkroczył do strefy zdemilitaryzowanej w pobliżu Tel Mutilla. Starcia trwały wówczas przez pięć dni i brygada straciła w nich 40 zabitych i 72 rannych. Bitwa stała się przyczyną wprowadzenia licznych zmian w Siłach Obronnych Izraela i doprowadziła do utworzenia sił specjalnych[2].

Podczas kryzysu sueskiego w 1956 zadaniem brygady była zajęcie miasta Rafah, dzięki czemu okrążono egipskie siły w rejonie Strefy Gazy. Na początku lat 60 Brygada wzięła udział w incydencie granicznym, podczas którego zniszczono opuszczoną arabską wioskę al-Tawafiq, położoną w pobliżu kibucu Tel Kacir. Wioska była często wykorzystywana jako baza syryjskiej armii. W marcu 1962 prowadziła działania przeciwko Syryjczykom ostrzeliwującym żydowskich rybaków na jeziorze Tyberiadzkim. W maju 1965 przeprowadziła odwetowy rajd na wioskę Shunat Nimrin w Jordanii. W trakcie wojny sześciodniowej brygada wspierała wojska pancerne i uczestniczyła w zajęciu Nablusu i Wzgórz Golan. W trakcie tej wojny brygada straciła 59 zabitych i 160 rannych[3].

W następnym okresie Brygada Golani koncentrowała swoją działalność na przeciwdziałaniu ataków fedajnów z baz w Jordanii i Libanie. W trakcie tych działań przeprowadzono trzy duże operacje na froncie jordańskim: (1) atak na jordańską wioskę Wadi al-Yabis wyprowadzony z kibucu Tirat Cewi (4 maja 1969), (2) atak na jordańskie pozycje wyprowadzony z kibucu Geszer (lipiec 1969), i (3) zniszczenie jordańskiego kanału Ghor w Dolinie Jordanu (woda z wysadzonego kanału zniszczyła okoliczne pola i spłynęła do rzeki Jarmuk)[4]. Natomiast na froncie libańskim w październiku 1969 brygada zaatakowała przygraniczne wioski Itarun, Tel Sadr al-Arus i Arab Zahiran, w których wysadzono 24 budynki. W dniu 2 stycznia 1970 w kolejnej odwetowej operacji zaatakowano wioskę Kfar Kila. W dniu 27 grudnia 1970 zaatakowano główną bazę Al-Fatah w miejscowości Jatar. 16 września 1972 brygada wzięła udział w dużej operacji odwetowej w południowym Libanie, docierając do rzeki Litani[5].

W 1973 brygada została zaskoczona wybuchem wojny Jom Kipur, tracąc pierwszego dnia wojny górę Hermon. Następnie brygada uczestniczyła w obronie północnej części Wzgórz Golan, odzyskując 21 października górę Hermon. W trakcie wojny brygada poniosła tak ciężkie straty, że wycofano ją na półwysep Synaj. Po odtworzeniu kadry oficerskiej brygada powróciła na północ kraju dopiero w 1975. W lipcu 1976 żołnierze Brygady Golani wzięli udział w operacji Entebbe w Ugandzie. W marcu 1978 brygada uczestniczyła w operacji Litani w południowym Libanie zajmując wioski Mardż Ujun i Rachaya Al Foukhar. Podczas wojny libańskiej w 1982 brygada uczestniczyła w oblężeniu i zdobyciu Bejrutu. Następnie uczestniczyła w działaniach w „strefie bezpieczeństwa” w południowym Libanie[6].

Podczas intifady Al-Aksa wzięła udział w licznych operacjach antyterrorystycznych wymierzonych przeciwko palestyńskim organizacjom terrorystycznym Hamas i Islamski Dżihad. Brygada zajęła Ramallah, Tulkarm i Dżanin. W II wojnie libańskiej uczestniczyła w bitwach o Maroun al-Ras i Bint Dżubajl[7]. W trakcie operacji Płynny Ołów brygada działała w północnej części Strefy Gazy, tracąc trzech żołnierzy od własnego ostrzału[8].

W 2018 batalion rozpoznawczy (Palsar) został przekształcony w Sajeret Golani, czyli jednostkę rozpoznania, która jednocześnie będzie wykonywać zadania specjalne. Jej elementami składowymi stały się kompania przeciwpancerna i zmechanizowana kompania inżynieryjna[9][10].

Struktura

[edytuj | edytuj kod]
Struktura Brygady Golani

Brygada Golani wchodzi w skład 36 Dywizji Pancernej (Ga’asz) i podlega Dowództwu Północnemu Sił Obronnych Izraela.

51 batalion korzysta z bazy wojskowej Amos w pobliżu miasta Afula w Dolinie Jezreel.

W skład brygady wchodzą[11][12]:

Nazwa jednostki
12 batalion Barak
13 batalion Gideon
51 batalion Ha-Bokim ha-Riszon
Sajeret Golani
351 kompania łączności
Baza szkoleniowa brygady w Regawim

Uzbrojenie

[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze Brygady Golani są uzbrojeni w karabiny szturmowe Tavor, oraz dawniej używane karabiny automatyczne z rodziny karabinów M16 i karabiny szturmowe M4. Wszystkie powyżej wymienione karabiny posiadają możliwość podczepienia różnorodnych akcesoriów, takich jak np. celownik optyczny, celownik noktowizyjny, latarka taktyczna lub granatnik podwieszany M203. Dodatkowo żołnierze są uzbrojeni w różnorodne granaty ręczne (odłamkowe, dymne, ogłuszające i inne).

Podstawowymi karabinami maszynowymi są: Negev i FN MAG. Z ciężkiego uzbrojenia używane są: ciężkie karabiny maszynowe Browning M2 i granatniki Mk 19.

Uzbrojeniem strzelców wyborowych są: karabin M24 SWS i karabin Barrett M82.

Do walki z pojazdami opancerzonymi żołnierze są uzbrojeni w granatniki przeciwpancerne RPG-7, M72 i MATADOR. Natomiast do walki bronią pancerną używa się o wiele droższych i bardziej skomplikowanych w obsłudze przeciwpancernych pocisków kierowanych: BGM-71 TOW i Spike.

Brygada wykorzystuje transportery opancerzone M113, Achzarit oraz bojowe wozy piechoty Namer. Podstawowym pojazdem transportowym są uniwersalne pojazdy terenowe Humvee.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Avi Baltheim: „Golani”. IDF in its Corps: Army and Security Encyclopedia. Revivim Publishing, 1982, s. 29–63.
  2. Golani Brigade. Jewish Virtual Library. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-26)]. (ang.).
  3. Jeuda Wallach: Battle Sites in the Land of Israel. Jerusalem: Carta, 2003, s. 273. ISBN 965-220-494-3.
  4. Avi Baltheim: „Golani”. IDF in its Corps: Army and Security Encyclopedia. Revivim Publishing, 1982, s. 81–83.
  5. Avi Baltheim: „Golani”. IDF in its Corps: Army and Security Encyclopedia. Revivim Publishing, 1982, s. 88–90.
  6. Brygada Golani podczas operacji Pokój dla Galilei. [w:] Golani Official Site [on-line]. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-23)]. (hebr.).
  7. Anshel Pfeffer: It was all so very fast – the shooting, the shouting. [w:] The Jerusalem Post [on-line]. 2006-07-28. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  8. Operation Cast Lead – Update No. 8. [w:] Intelligence and Terrorism Information Center at the Israel Intelligence Heritage & Commemoration Center [on-line]. 2009-01-06. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-24)]. (ang.).
  9. Michal Orja, הצצה למהפכה המיוחדת ביחידת חוד החנית של גולני, „Siły Obronne Izraela”, 27 listopada 2018 [dostęp 2020-05-13].
  10. Amir Bochbot, מהפכת הסיירות שמסעירה את צה"ל: איחוד יחידות בגדודי הסיור, „Walla News”, 18 czerwca 2018 [dostęp 2020-05-23].
  11. Siły Obronne Izraela, אלה גדודי חטיבת גולני [online] [dostęp 2020-05-23].
  12. Dajan Nican, בא"ח גולני, „Mitgaisim”, 7 marca 2018 [dostęp 2020-05-23].