52°09′49″N 15°55′16″E/52,163611 15,921111Chobienice
| Artykuł |
52°09′49″N 15°55′16″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
52°10'N, 15°56'E, 52°9'43.88"N, 15°55'11.35"E |
| - błąd |
2297 m |
| Odległość |
951 m |
| wieś | |
 Pałac | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2019) |
1255[1] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
64-214[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PWL |
| SIMC |
0913048 |
Położenie na mapie gminy Siedlec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego  | |
| 52°09′49″N 15°55′16″E/52,163611 15,921111
| |
Chobienice (niem. Köbnitz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Siedlec[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Chobienice należała do większych wsi w ówczesnym powiecie babimojskim w rejencji poznańskiej[4]. Chobienice należały do tuchorskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiły siedzibę majątku Chobienice, który należał wówczas do Konstancji Mielżyńskiej[4].
Według spisu urzędowego z 1837 roku Chobienice liczyły 589 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 49 dymów (domostw)[4].
Wieś rycerska, w 1909 roku własność hrabiego Macieja Mielżyńskiego[5].
W latach 1954-1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chobienice, po jej zniesieniu w gromadzie Siedlec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego. Parafia katolicka pw. św. Piotra w Okowach.
Fundatorem miejscowego kościoła i pałacu był hrabia Józef Klemens Mielżyński.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Pałac w Chobienicach zbudowany został w stylu barokowym przed 1765 rokiem i w końcu XVIII w. należał do najokazalszych w Wielkopolsce. Jego projektantem był Adam Stier. Była to dwupiętrowa budowla z wybrukowanym podwórzem i trzema symetrycznie umieszczonymi bramami wjazdowymi. W XIX wieku pałac został przebudowany w stylu klasycystycznym, wtedy też powstał portyk z czterema kolumnami doryckimi podtrzymującymi fronton, zawierający herb Nowina Mielżyńskich. Pod portykiem w architrawiu (belkowaniu) napis „Nie sobie, lecz następcom”. Dookoła rozciągał się okazały ogród z cieplarniami i oranżeriami oraz 18-hektarowy park. W pałacu pod opieką swej babci Wirydiany Mielżńskiej spędzili kilka lat dzieciństwa Edward Raczyński i jego brat Atanazy[6]. W tutejszym pałacu toczy się akcja tragikomedii Jacka Kowalskiego Historia o Gogolewskim (2001).
- W parku znajdują się pozostałości gródka stożkowatego, na którym w średniowieczu na kopcu istniała prawdopodobnie rycerska wieża mieszkalna właściciela Chobienic.
- Kościół barokowy z 1778 roku, rozbudowany o transept po 1928 roku. Wnętrze barokowe z ok. 1780 roku.
- Rządcówka z XVIII w.
- Szkoła XIX w. – numer rejestru 1008/A z 1970-03-11
Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków[edytuj | edytuj kod]
Kościół par. pw. św. Piotra w Okowach, mur., 1778-1783, 1928-1930
Oficyna, w zespole pałacowym, mur., pocz. XIX
Widok pałacu przed 1912
Szkoła, mur., XIX
Herb Nowina Mielżyńskich
.jpg)
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W latach 50. XX wieku obserwowany był we wsi świerszczyk szary – było to jedno z dwóch jego stanowisk w Wielkopolsce (drugie w Wielkopolskim Parku Narodowym)[7].
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
- Ignacy Mielżyński (ur. 19 lutego 1871, zm. 11 stycznia 1938 w Iwnie) – hrabia, podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego
- Maciej Ignacy Mielżyński,(ur. 13 października 1869, zm. 9 stycznia 1944 w Wiedniu) – hrabia, podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego. Naczelny wódz III powstania śląskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludność Gminy. [w:] siedlec.pl [on-line]. [dostęp 2020-05-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 145 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 247, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 189.
- ↑ Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzglednieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca, Poznań 1909, s. 6.
- ↑ Witold Molik: Edward Raczyński. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1999, s. 22–23. ISBN 978-83-85811-63-3. OCLC 42998348.
- ↑ Jarosław Urbański, Wielkopolski Park Narodowy, PWN, Poznań, 1955, s. 83.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Molik: Edward Raczyński. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1999, s. 22–23. ISBN 978-83-85811-63-3. OCLC 42998348.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Informacja o zabytkach Chobienic na stronie gminy Siedlec
- Chobienice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 309.
- Archiwalne zdjęcia związane z miejscowością w bibliotece Polona
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
