Przejdź do zawartości

Cosmopolitan Twarda 2/4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cosmopolitan
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Twarda 4

Typ budynku

mieszkalny

Architekt

Pracownia Murphy/Jahn

Inwestor

Tacit Investment

Wysokość całkowita

160 m

Kondygnacje

44

Rozpoczęcie budowy

2010

Ukończenie budowy

2013

Pierwszy właściciel

Tacit Investment

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Twarda na osi ul. Emilii Plater”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Twarda na osi ul. Emilii Plater”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Twarda na osi ul. Emilii Plater”
Ziemia52°14′07″N 21°00′05″E/52,235278 21,001389
Strona internetowa

Cosmopolitan Twarda 4[1][2] (wcześniej Hines Tower) – wieżowiec w Warszawie, przy zbiegu ulic Emilii Plater i Twardej. Ma 44 piętra i 160 metrów wysokości.

Plany wieżowca przy zbiegu ulic Emilii Plater i Twardej, zamykającego ciąg wysokich budynków wzdłuż ulicy Emilii Plater powstały w 2006 roku. Wstępnie taki budynek chciała zbudować fundacja Shalom, która zleciła wykonanie projektu pracowni Stefana Kuryłowicza i otrzymała decyzję o warunkach zabudowy. Okazało się jednak, że fundacja nie ma wystarczających funduszy na tak dużą inwestycję. Sprzedała działkę spółce Tacit Development, w imieniu której inwestycję prowadziła firma Hines Polska. Spółka Tacit Investment (d. Tacit Development Polska JS) działa na polskim rynku nieruchomości.

Na projektanta wybrano Pracownię Murphy/Jahn. Architektem budynku jest Helmut Jahn, który zaprojektował m.in. siedzibę Sony Center w Berlinie, Unii Europejskiej w Brukseli. Obiekt Cosmopolitan składa się z dwóch części: niższej, ulokowanej bliżej placu Grzybowskiego oraz wyższej, czyli 160-metrowej wieży. Na 4 podziemnych poziomach wieży znajdują się miejsca parkingowe na około 300 samochodów; na czterech pierwszych kondygnacjach lokale usługowe i biurowe (w parterze restauracja); wyżej, od 8 pietra zaczynają się luksusowe mieszkania o powierzchniach od 54 do 700 m², w pełni wykończone i wyposażone. Ostatnie dwa piętra zajmują dwupiętrowe apartamenty (mezonety). Wbrew wcześniejszym planom, w budynku nie ma części hotelowej. Zaliczany jest do nurtu neomodernizmu w architekturze, a Jahn określa siebie jako kontynuatora modernizmu i wskazuje, że Mies van der Rohe ukształtował jego zawodową postawę[3].

W grudniu 2013 r. budynek uzyskał pozwolenie na użytkowanie, pierwsi mieszkańcy wprowadzili się w czerwcu 2014 r.

Na działce obok ma w przyszłości powstać Wieżowiec Gminy Żydowskiej.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Twarda 2/4. hines.pl. [dostęp 2011-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-25)].
  2. gazeta.pl
  3. Neomodernizm - Mies i Corbu wiecznie żywi [PRZEGLĄD] - Bryła - architektura na świecie [online], www.bryla.pl [dostęp 2023-09-29] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]