Cosmopolitan Twarda 2/4

Cosmopolitan
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Twarda 4
Typ budynku	mieszkalny
Architekt	Pracownia Murphy/Jahn
Inwestor	Tacit Investment
Wysokość całkowita	160 m
Kondygnacje	44
Rozpoczęcie budowy	2010
Ukończenie budowy	2013
Pierwszy właściciel	Tacit Investment
	Położenie na mapie Warszawy Ulica Twarda na osi ul. Emilii Plater
	Położenie na mapie Polski Ulica Twarda na osi ul. Emilii Plater
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ulica Twarda na osi ul. Emilii Plater
	52°14′07″N 21°00′05″E/52,235278 21,001389
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Cosmopolitan Twarda 4^[1]^[2] (wcześniej Hines Tower) – wieżowiec w Warszawie, przy zbiegu ulic Emilii Plater i Twardej. Ma 44 piętra i 160 metrów wysokości.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Plany wieżowca przy zbiegu ulic Emilii Plater i Twardej, zamykającego ciąg wysokich budynków wzdłuż ulicy Emilii Plater powstały w 2006 roku. Wstępnie taki budynek chciała zbudować fundacja Shalom, która zleciła wykonanie projektu pracowni Stefana Kuryłowicza i otrzymała decyzję o warunkach zabudowy. Okazało się jednak, że fundacja nie ma wystarczających funduszy na tak dużą inwestycję. Sprzedała działkę spółce Tacit Development, w imieniu której inwestycję prowadziła firma Hines Polska. Spółka Tacit Investment (d. Tacit Development Polska JS) działa na polskim rynku nieruchomości.

Na projektanta wybrano Pracownię Murphy/Jahn. Architektem budynku jest Helmut Jahn, który zaprojektował m.in. siedzibę Sony Center w Berlinie, Unii Europejskiej w Brukseli. Obiekt Cosmopolitan składa się z dwóch części: niższej, ulokowanej bliżej placu Grzybowskiego oraz wyższej, czyli 160-metrowej wieży. Na 4 podziemnych poziomach wieży znajdują się miejsca parkingowe na około 300 samochodów; na czterech pierwszych kondygnacjach lokale usługowe i biurowe (w parterze restauracja); wyżej, od 8 pietra zaczynają się luksusowe mieszkania o powierzchniach od 54 do 700 m², w pełni wykończone i wyposażone. Ostatnie dwa piętra zajmują dwupiętrowe apartamenty (mezonety). Wbrew wcześniejszym planom, w budynku nie ma części hotelowej. Zaliczany jest do nurtu neomodernizmu w architekturze, a Jahn określa siebie jako kontynuatora modernizmu i wskazuje, że Mies van der Rohe ukształtował jego zawodową postawę^[3].

W grudniu 2013 r. budynek uzyskał pozwolenie na użytkowanie, pierwsi mieszkańcy wprowadzili się w czerwcu 2014 r.

Na działce obok ma w przyszłości powstać Wieżowiec Gminy Żydowskiej.