Czesław Domin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Domin
Ilustracja
Czesław Domin (1982)
Herb duchownego Quis ut Deus
Któż jak Bóg
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1929
Michałkowice

Data i miejsce śmierci

15 marca 1996
Warszawa

Miejsce pochówku

katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Koszalinie

Biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski
Okres sprawowania

1992–1996

Biskup pomocniczy katowicki
Okres sprawowania

1970–1992

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1953

Nominacja biskupia

6 czerwca 1970

Sakra biskupia

15 sierpnia 1970

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 sierpnia 1970

Miejscowość

Katowice

Miejsce

katedra Chrystusa Króla

Konsekrator

Herbert Bednorz

Współkonsekratorzy

Juliusz Bieniek
Józef Kurpas

Czesław Domin (ur. 6 lipca 1929 w Michałkowicach, zm. 15 marca 1996 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy katowicki w latach 1970–1992, biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski w latach 1992–1996.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Katowicach. W latach 1948–1953 studiował w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1953 w Krakowie z rąk biskupa Franciszka Jopa. Był wikariuszem w parafii katedralnej w Katowicach, następnie w Czechowicach i Lublińcu. W latach 1957–1964 pełnił funkcję notariusza w kurii diecezjalnej w Katowicach, był równocześnie duszpasterzem akademickim. Później był m.in. referentem duszpasterskim w kurii diecezjalnej, członkiem rady duszpasterskiej, rady kapłańskiej i duszpasterskiej komisji ekumenicznej. Od 1969 wikariusz-ekonom parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach; władze państwowe nie wyraziły zgody na objęcie przez niego funkcji proboszcza. W 1979 uzyskał tytuł magistra teologii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

6 czerwca 1970 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji katowickiej ze stolicę tytularną Dagnum. Sakrę biskupią przyjął 15 sierpnia 1970 w katedrze katowickiej z rąk biskupa Herberta Bednorza. Był wikariuszem generalnym diecezji, archidiakonem kapituły katedralnej, krajowym koordynatorem duszpasterstwa dobroczynności. Od 1980 przewodniczył Komisji Charytatywnej Episkopatu, w latach 1990–1993 reaktywowanemu Caritas Polska. W 1991 uczestniczył w Sesji Specjalnej dla Kościoła Europy Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

1 lutego 1992 został przeniesiony na funkcję biskupa diecezjalnego diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Ingres do katedry w Koszalinie odbył 23 lutego 1992.

15 marca 1996 zmarł po długiej chorobie nowotworowej w Centrum Onkologii w Warszawie. 22 marca 1996 został pochowany w przedsionku katedry koszalińskiej.

Wyróżnienia, upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał honorowe obywatelstwo Siemianowic Śląskich[1].

Jego imię nadano, otwartemu w 2011, Domowi Hospicyjno-Opiekuńczemu Caritas w Darłowie[2]. Został patronem ulic w Koszalinie, Katowicach i Siemianowicach[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B. Hrapkowicz: Honorowi obywatele Miasta Siemianowice Śląskie. Tytuły nadane przez Samorząd Terytorialny. Siemianowice Śląskie: Nakładem Urzędu Miasta Siemianowice Śląskie, 2006, s. 37, seria: Biblioteka Siemianowicka. Zeszyt 13. ISBN 83-923581-0-4.
  2. Darłowo: poświęcenie Hospicjum im. bp. Czesława Domina w Darłowie. ekai.pl, 2011-03-13. [dostęp 2022-10-01].
  3. Nota biograficzna Czesława Domina na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. diecezjakoszalin.pl. [dostęp 2024-01-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]